แม่คุณ


ผู้เขียนเป็นลูกคนที่หก และอยู่ในท้องแม่ขณะที่แม่สุขภาพไม่ค่อยดี พี่สาวคนก่อนหน้าไม่ได้กินนมแม่เพราะหลังคลอดแม่ป่วย แม่เล่าว่าถ้าสมัยนั้นมียาคุมหรือทำหมัน ก็คงไม่มีลูกมากอย่างนี้ แต่แม่ก็ตั้งใจอุ้มท้องลูกทุกคน ตามสภาวะเมื่อผู๋้เขียนออกมาลืมตาดูโลกจึงมีตัวเล็กมากเขาว่าหัวเท่ากำปัั้น มองแล้วไม่น่าจะรอดแม่เลยตั้งชื่อให้เป็นมงคลว่า"บุญรุ่ง". ให้บุญรักษา และก็เพราะความรัก สงสารและเมตตาจึงทำให้แม่กลับมามีน้ำนมเลี้ยงผู้เขียนอีกคุณค่านมอันวิเศษช่วยหล่อเลี้ยงทั้งร่างกายและสมองของผู้เขียนไม่ให้บกพร่อง ผู้เขียนเป็นลูกคนเล็กนานมากถึง6ปี เพราะน้องที่เกิดตามมาเสียชีวิตถึง3คน สุขภาพแม่คงไม่พร้อมมากๆแล้ว แต่ต่อมาแม่ยังมีลูกอีก3คน จึงเป็นว่าแม่เป็นผู้หญิงเก่งเลี้ยงลูกด้วยความอดทนและมีความรักเสมอภาค

    วันหนึ่งขณะขับรถ ฟังรายการทางวิทยุเล่าถึงแม่ตาบอดที่เลี้ยงลูกจนโต น้ำตาเลยไหลออกมาเรื่อยๆ แล้วความคิดถึงแม่ของผู้เขียนก็หวนกลับมาอย่างรุนแรง แม่เลี้ยงผู้เขียนด้วยความลำบาก ตัวเองก็ไม่ค่อยแข็งแรง แม่คงต้องใช้ความอดทนอย่างยิ่ง การต้องตื่นให้นมคืนละหลายๆครั้งคงทำให้แม่อ่อนเพลียมาก การที่ร่างกายต้องกลั่นน้ำนมโดยแบ่งสารอาหารมาให้ลูก คงต้องทำให้แม่พยายามกินอาหารบำรุงอยู่ตลอดเวลา ผู้เขียนเลี้ยงลูกด้วยนมตัวเอง เข้าใจดีว่าหลังลูกดื่มนมอิ่ม แม่จะกระหายน้ำมาก ได้พักไม่เท่าไหร่ลูกก็จะตื่นและหิวอีกแล้ว วงจรชีวิตแม่ลูกอ่อน จึงเหมือนว่าโลกในขณะนั้นมีแค่แม่ลูกสองคน 

  แม่เคยเล่าว่าผู้เขียนร้องไห้เก่งมาก ร้องทั้งคืน ติดต่อกันหลายเดือน พี่ๆต้องเวียนกันมาช่วยแม่อุ้มผู้เขียนที่จะชอบแต่หลับบนบ่า อาจเป็นเพราะการต้องการที่จะมีชีวิตอยู่รอดของเด็กที่เกิดมากับความไม่สมบูรณ์ทุกคน จึงเป็นเช่นผู้เขียนนี้ เวลากลางวันพี่ๆไปโรงเรียน พ่อไปทำงาน ผู้เขียนก็ได้อยู่กับแม่สองคนอีกแต่แม่บอกว่าดีหน่อยที่กลางวันหลับเสียส่วนมาก ทุกครั้งที่แม่เล่าเรื่องราวของผู้เขียนไม่เห็นแม่โกรธเลย กลับยิ้มแย้มมีความสุข และภาคภูมิใจที่เลี้ยงลูกให้รอดปลอดภัย. พี่สาวคนหนึ่งบอกผู้เขียนว่า แม่เล่าว่าตอนท้องผู้เขียนปู่มาเข้าฝันได้ฝากเด็กมาเกิดและช่วยเลี้ยงดูให้อย่างดีด้วย ผู้เขียนเลยกลายเป็นเด็กเส้น มีคนช่วยกันดูแลมากกว่าใคร

   คิดถึงตรงนี้ ผู้เขียนอยากจะขอกราบแทบเท้าของทุกๆท่าน ที่ช่วยกันเลี้ยงดูผู้เขียนมาอย่างดี วันเก่าๆเหล่านั้น ที่ท่านถ่ายทอดมาให้ผู้เขียนได้รับรู้ทำให้รู้สึกสำนึกในบุญคุณอย่างยิ่ง พี่3คน คุณพ่อคุณแม่ ได้จากโลกนี้ไปนานแล้ว แต่ความทรงจำในเรื่องเล่ายังแจ่มชัดอยู่เลยและคงตลอดไป

 ได้เรียนรู้ว่าคนเราจะรักจะเมตตากัน ต่อให้เราเป็นผู้รบกวนขนาดไหน ก็ไม่เกลียดชังกัน ซ้ำยังมีแต่ความเอ็นดูปรารถนาดีเสมอ 

  แม่เป็นได้มากกว่าที่เราคิด แม่ทำอะไรให้ลูกได้มากกว่าใครจะคาดหวัง ดังนั้นไม่ว่าใครจะเล่าเรื่องของแม่ จะพบว่าเราจะได้อ่านเรื่องอัศจรรย์ทุกเรื่องเสมอ วันนี้หลายคนก็เป็นแม่คุณของลูกไปแล้ว นั่นแสดงว่า เราได้สร้างเรื่องอัศจรรย์ให้เกิดขึ้นมาบนโลกนี้อีกแล้วเช่นกัน

  คิดถึงแม่ เล่าเรื่องแม่ที่ไม่มีวันจบค่ะ



หมายเลขบันทึก: 544771เขียนเมื่อ 6 สิงหาคม 2013 09:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 สิงหาคม 2013 09:02 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (15)

อ่านแล้วประทับใจ ขนาดลุงอายุ 72 ปี น้ำตายังไหลเลย ไม่มีแม่เราจะไม่มีวันนี้หนอ

บันทึกแห่งความรัและสร้่างสรรค์ ชอบมากค่ะ 

คิดถึงแม่นะคะ

ฟังเรื่องแม่ทีไร เป็นตื้นตันทุกที

ถูกจริงๆครับที่ว่า เรื่องของแม่เล่าไม่มีวันจบ..

มาร่วมประทับใจในพระคุณอันใหญ่หลวงของแม่ด้วยค่ะ...

-สวัสดีครับ

-อ่านบันทึกนี้ีแล้วประทับใจและอบอุ่นมาก ๆครับ

-คิดถึงแม่ครับ

 

"จะเอาโลกมาทำปากกา  แล้วเอานภามาแทนกระดาษ  เอาน้ำหมดมหาสมุทรแทนหมึกวาด  ประกาศพระคุณไม่พอ"

นึกถึงเนื้อเพลงท่อนนี้ขึ้นมาเลยครับ

สวัสดีค่ะคุณลุงSommai

  ขอบพระคุณค่ะ

คิดย้อนเวลาไปยิ่งคิดถึงความพิเศษที่แม่มอบให้ทุกช่วงของชีวิต

เป็นความจริงที่ว่าไม่มีแม่เราคงไม่มีวันนี้

อยู่อย่างสมศักดิ์ศรีนะคะ

สวัสดีค่ะคุณBright Lilly

       เวลาคิดถึงแม่มักจะมีเรื่องของความสุขเป็นส่วนใหญ่

และเล่าได้เต็มปากเต็มคำนะคะ

สวัสดีค่ะคุณพ.แจ่มจำรัส

 มีน้ำตาเสมอสำหรับเรื่องเล่าถึงแม่

และความมีชีวิตชีวาก็หวนกลับมา

ความทรงจำที่ไม่มีวันสูญหายค่ะ

สวัสดีค่ะพี่นางนงนาท

 เราจะเป็นลูกเล็กสำหรับแม่

ห่วงเรื่องกิน เรื่องเจ็บป่วย และความทุกข์ของลูก

คิดถึงอ้อมกอดที่มีความอบอุ่นที่แตกต่างเสมอค่ะ

สวัสดีค่ะคุณเพชรน้ำหนึ่ง

ค่ะคิดถึงแม่

หนูน้อยทั้งหลาย

ยังหาความสุขจากอ้อมกอดของแม่ได่้อยู่นะคะ

ดีจังเลยหนูน้อยดำนาการสืบทอดวิถีชีวิตชาวนา

สวัสดีค่ะคุณYanyong

  ...........รู้แล้วละก้อ ทดแทนบุญคุณ...

ทดแทนอย่างจ่่ึงจะหมดล่ะคะ

เพราะพระคุณแม่ยิ่งใหญ่จนไม่มีมาตรวัดค่ะ

ขอน้อมรับดอกไม้ทุกดอกเพื่อบูชาพระคุณแม่นะคะ

ลูกเป็นทุกสิ่งสำหรับแม่

แม่เป็นที่สุดของลูกค่ะ

สวัสดีค่ะคุณKurapee

  ใช่ค่ะโชคดีที่ได้มีโอกาสกลับมาเป็นแม่

และได้เรียนรู้วิธีของแม่ด้วยตนเอง

ยิ่งคิดถึงแม่มากขึ้นทุกวันค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท