เรื่องเล่าแบบดราม่า!ในกิจกรรมจิตอาสาและการบำเพ็ญประโยชน์


ปัญหาของผมที่ประสบอยู่เทียบไม่ได้เลย กับสิ่งที่พวกพี่ๆเผชิญอยู่




วันก่อนได้เล่าให้คุณผู้อ่านฟังว่ามีเรื่องราวดีๆ จากรายวิชาSRE-102 กิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์
ที่ผู้เขียนสอนที่ม.วลัยลักษณ์ ได้เป็นปีที่ 6 ประมาณ 15 ภาคการศึกษาที่ผ่านมา
หลายเทอมก่อน ได้จัดกิจกรรม "นันทนาการสร้างสุข" ให้กับ ศูนย์ฟื้นฟูและพัฒนาอาชีพคนพิการ
จ.นครศรีธรรมราช
น.ศ.ที่เป็นเจ้าของโครงการมาปรึกษาว่าจะขอทำกิจกรรมนี้
อาจารย์อำนวยความสะดวกด้วยการประสานขอรถรับส่งจากมหาวิทยาลัย
ติดต่อสถานที่ และให้คำปรึกษาถึงรูปแบบ แนวทางทำกิจกรรมฯลฯ
ก่อนเดินทาง 1 วัน
มีนักศึกษาชายคนหนึ่งมาพบที่ห้อง
ปกติคุ้นเคยกันพอสมควรเพราะลงทพเบียนเรียนเกือบทุกรายวิชาที่ผู้สอนเปิด
เป็นน.ศ.ที่มีบุคลิกภาพสนุกสนาน ไหวพริบปฏิภานดี สามารถนำเกม เล่นและมีมุขตลก
น้องๆหม่ำ จ๊กมก แต่ หุ่นเหมือนอ.ยิ่งศักดิ์ พิธีกรรายการ "อร่อยอย่างยิ่ง!" ประมาณนั้น
มาหาด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย  ในดวงตาช้ำบวมมีน้ำตาคลอตา ผิดกับที่พบเห็นยามเรียนในชั้นเรียนมาก
บอกว่าพรุ่งนี้จะขอหยุดไปร่วมกิจกรรมไม่ได้!!!
เจราจาถามไถ่ได้ความว่า
ที่บ้านมีปัญหาหนี้สินอยู่ขณะนี้
แม่ไปกู้ยืมเงินนอกระบบมา และเมื่อวานที่ผ่านมาตนเองถูกแก๊งทวงหนี้ต่อยจนฟันหัก!
เพราะไม่มีดอกเบี้ยและเงินที่แม่ยืมไปมาคืนให้
อือม.....ทำไงดี
เอาอย่างนี้นะ!
ปัญหานี้ลองบอกเล่าให้อาจารย์ที่ปรึกษาฟังก่อน ส่วนเรื่องหยุดเรียนพรุ่งนี้
ครูขอร้องคุณว่าให้ไปด้วยกันก่อน
(น.ศ.ทำท่าว่าจะหมดกำลังใจ ไม่อยากเรียน ไม่อยากไป อยู่ในอาการจิตตกมาก)
ต้องพูดปลอบใจ ปลอบประโลมกันอยู่พักใหญ่ และในที่สุดวันรุ่งขึ้น
น.ศ.คนดังกล่าวก็ออกเดินทางไปที่ศูนย์ฟื้นฟูอาชีพคนพิการแห่งนี้พร้อมกับคณะของเรา!
เมื่อไปถึงแล้ว
มีการแบ่งกลุ่มกิจกรรมออกเป็น
1.นันทนาการด้วยดนตรีและเกม,เพลงรวมครั้งแรกก่อน  ให้กับพี่ๆน้อง คนพิการที่ศูนย์ในห้องประชุม
2.แบ่งกลุ่มทำกิจกรรม เช่น วาดภาพทั้งสีน้ำ สีเทียน
3.กลุ่มแข่งขันกีฬา
4.กลุ่มบริหารร่างกาย
เสร็จกิจกรรมมอบรางวัลและนันทนาการให้กับสมาชิกของศูนย์ก่อนกลับ

บรรยากาศเป็นไปด้วยความสนุกสนาน และสมาชิกของศูนย์ที่พร่องด้านร่างกาย
บางคนแขนขาลีบ ด้วยโรคประจำตัวบ้าง อุบัติเหตุบ้าง พิการทางสมองบ้างฯลฯ
แต่ทุกคนสนุกและบอกว่าดีใจที่น้องๆนักศึกษามาเยี่ยม
เราเล่นเกม ร้องเพลงกัน มอบรางวัลเสร็จสรรพเรียบร้อย ตอนนี้เองนักศึกษาชายคนดังกล่าวทำหน้าที่พิธีกร
ร้องเพลง นำเกมให้พี่ๆนั้น
ได้กล่าวความรู้สึกของตนเองออกมาว่า
....ไม่คิดเลย และไม่เคยพบเห็นบรรยากาศแบบนี้....พูดแล้วก็อึ้งไป!
(ในชีวิตของตนไม่มีโอกาสเห็นคนพิการ มือเท้าลีบ โปลิโอ รวมทั้งพิการจากอุบัติเหตุฯลฯ
มาอยู่ร่วมกันและมีชีวิตที่สนุกสนาน ไม่มีใครเหงาหงอยเศร้าสร้อย ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใสฯลฯ)
เมื่อพูดมาถึงตอนนี้ นักศึกษาชายคนดังกล่าวก็น้ำตาไหล..พูดอะไรต่อไปไม่ออก
ทันใดนั้นเอง!
ก็มีพี่สมาชิกของศูนย์ที่นั่งอยู่บนรถเข็น     รีบเข็นรถเข็นของตนเองปราดเข้ามาหน้าห้องประชุม
และเอาผ้าเช็ดหน้าไปซับน้ำตาให้กับน.ศ.ชายคนดังกล่าว!
ช็อตนี้เล่นเอาทุกคนในศูนย์ปรบมือสนั่น พร้อมรอยยิ้มและน้ำตาของนักศึกษา
ตบท้ายด้วยประโยคของนักศึกษาที่ว่า

"ปัญหาของผมที่ประสบอยู่เทียบไม่ได้เลย กับสิ่งที่พวกพี่ๆเผชิญอยู่!
ขอบคุณพี่ๆทุกคนที่เป็นบทเรียน และให้กำลังใจผม! "

 

ณ วันนี้

นักศึกษาชายคนดังกล่าวทำงานในตำแหน่ง Assistant Mng.
ของโรงแรมแห่งหนึ่งในอ.เกาะยาว จ.พังงา

จะเข้ารับพระราชทานปริญญาบัตรจากสมเด็จพระเจ้าลูกเธอ ฟ้าหญิงจุฬาภรณ์วลัยลักษณ์
ในวันเสาร์ที่ ๑๐ สิงหาคม ๒๕๕๖ นี้

ครูยินดีในบทเรียนชีวิต และความสำเร็จของลูกศิษย์ที่ผ่านพ้นอุปสรรคมาได้
อาจไม่ยิ่งใหญ่ แต่ทำให้เรามุ่งมั่นและก้าวเดินต่อไป...
ชีวิตมันต้องสู้! ใช่มั้ย???



กิจกรรมศิลปะ

หมายเลขบันทึก: 544285เขียนเมื่อ 1 สิงหาคม 2013 08:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 1 กันยายน 2013 15:35 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท