เมื่อตอนเป็นเด็ก ครูปุ้มมักเห็น....พ่อครูปุ้ม...ชอบทักทายชาวต่างชาติ
พ่อถือพจนานุกรมเล่มเก่าขาดๆ
แต่พอเปิดให้ชาวต่างชาติเข้าใจความหมาย
เมื่ออยู่มัธยม ครูปุ้มก็ยังเห็น....พ่อคุยกับชาวต่างชาติ ภาษามือ เขียนสะกด และรอยยิ้ม
พ่อส่งให้ไม่เคยขาด น้ำใสใส่ขัน ผลไม้หลากพันธุ์ รสเปรี้ยว หวาน ฝาด
มอบให้เพื่อนต่างชาติ พ่อครูปุ้มมากไปด้วยน้ำใจไมตรี
เมื่ออยู่มหาวิทยาลัย พ่อครูปุ้มเก่งกาจ...รับดูแลนิสิตต่างชาติที่มาศึกษาในเมืองไทย!
เมื่อครูปุ้มสอน น้ำใจของเพื่อนๆชาวต่างชาติของพ่อไม่เคยล้นกระจาด Text Book ชีววิทยา จำนวนมาก
ส่งมาจากต่างประเทศถึงห้องชีวะโดยตรง...
ย้อนกลับ...............เมื่อ
เมื่อครูปุ้มเป็นเด็ก ชอบเพลงภาษาอังกฤษ เพราะได้เต้น เล่น ร้อง
เมื่ออยู่มัธยม ชอบอาสาครู ดูแลชาวต่างชาติ แม้คะแนนภาษาอังกฤษจะต้อยต่ำ
ทำไวษยากรณ์พังประจำ
เมื่ออยู่มหาวิทยาลัย ลงเรียนวิชาที่อาจารย์ชาวต่างชาติสอน
want ที่จะใกล้ชิดและเป็นมิตรกับภาษาอังกฤษ
เพราะเห็นพ่อ.......... ไม่กลัวที่จะสื่อสาร ไม่สนใจเสียงหัวเราะของคนรอบข้าง
พยายามที่จะพูด แม้ไม่ good ก็พยายามต่อไป
จึงทำให้ครูปุ้มไม่กลัวที่จะพูดภาษาอังกฤษและอยากที่จะสื่อสารให้ได้
ให้เหมือนที่พ่อคุณครูได้ทำไว้.....แค่มีใจก็มีชัยไปครึ่งทาง
มายุคที่ภาษาอังกฤษจำเป็นกว่าเดิม ยิ่งกว่าเดิม ไม่ว่าจะพิจารณามุมไหน
เป็นภาษาทางราชการของ ASEAN (และเราได้ตำแหน่งที่ 8 จาก 10 ประเทศ)
เป็นเครื่องมือในการเปิด/เปลี่ยน โลกทัศน์ (Text Book, Paper, Journal, Song)
เป็นวัตถุดิบหลักของการเจริญเติบโตทางการศึกษาและการงาน
ที่แพร่กระจายครอบคลุมทุกพื้นที่ยิ่งกว่าหญ้าเจ้าชู้....ดูแล้วเราไม่มีทางหนีพ้น
แม้ครูวิทย์ จะถูกมองว่าได้เปรียบ เนื่องจากเราใช้ Technical Term กันเป็นประจำแล้ว
แต่ความเป็นจริงเราก็เรียนรู้เป็นคำๆไป....จึงไม่ได้เปรียบมากเท่าที่สาขาวิชาอื่นคิด
และถูกมองว่าเสียเปรียบ...เนื่องจากสมองที่ควบคุมตรรกะและภาษาอยู่คนละด้าน
ความได้เปรียบและเสียเปรียบอาจมีผลเฉพาะเบื้องต้น....แต่เมื่อผ่านการฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง
ความได้เปรียบเสียเปรียบนั้นจะไม่ส่งผลไปมากกว่าที่มันเคยเป็น....
ถ้าครูวิทย์ทำให้เด็กๆเห็นว่า การใช้ภาษาอังกฤษเป็นเรื่องน่าสนุก...
เป็นการเพิ่มโอกาส เพิ่มศักยภาพของนักเรียน
นอกจากจะช่วยเพิ่มเครื่องมือทางวิทยาศาสตร์ให้กับผู้เรียนแล้วยัง
เพิ่มเครื่องมือที่ชื่อว่าเจตคติที่ดีต่อภาษาอังกฤษให้ผู้เรียนอีกด้วย
..................................................................
ถ้าเราร่วมใจมองว่านี่คือโอกาสแห่งการพัฒนาตัวเองและเด็กๆของเรา
เริ่มต้น...ลงมือทำ...เรียนรู้ไปพร้อมๆกับเด็กๆ
สอนรุ่นที่ 1 อาจเตรียมตัวข้ามวันข้ามคืน รุ่นที่ 2 ค่อนวัน ค่อนคืน
รุ่นที่ 3 ก็จะใช้เวลาน้อยลง และชำนาญมากขึ้น
เป็นกำลังใจให้คุณครูทุกท่านคะ
Take small steps and do not stop
ลิ้นที่พูดภาษาอังกฤษก็เหมือนกล้ามเนื้ออื่นๆ ต้องใช้การฝึกฝนจึงจะแข็งแรง
แวะมาเรียนรู้และรับความคิดครับ คุณครู ;)...
ขอบคุณมากนะคะ...เป็นกำลังใจที่่ต่อเนื่องและสม่ำเสมอเลยคะ....
Just speak out ka.
คุณ pap2498 คะ ลองตามเฟส "สอนภาษาอังกฤษตั้งแต่เริ่มต้น จนอ่านออก เขียนได้ ใช้เป็น"
และ "LG and Friends" จะมีสื่อให้เราฝึกพูด ฝึกฟังเยอะเลยคะ
สู้ๆๆนะคะ