คำสอน-ก่อน-ปัจจุบัน

อดีต

http://www.naturedharma.com/data-2332.html

http://www.naturedharma.com/data-2332.html 

ผมเคี้ยวข้าวไม่ดีมีเสียงบ้าง
พ่อก็วางตาจ้องมองตาขวาง
หยุดรับทานจานช้อนจะตั้งวาง
ลูกรอบข้างต่างตรวจสำรวจตน

ตามองจองที่ผมคล้ายข่มขู่
ผมตรวจรู้ว่าผิดใดไม่สับสน
นั่งทบทวนหวนคิดจิตเวียนวน
ก็มิพ้นค้นพบเมื่อทบทวน

ระเบียบทานอาหารนั้นมิน้อย
พ่อแม่คอยสอนเน้นเป็นกระสวน
นั่งพับเพียบขัดสมาธินี่สมควร
ห้ามช้อนกวนเลือกกับข้าวคราวชอบพอ

มิพูดคุยเสียงดังระวังมั่น
เรื่องขำขันมิควรชวนหัวร่อ
เดี๋ยวสำลักอาหารพานติดคอ
ทั้งพ่อแม่คอยสอนป้อนคุณธรรม

ใช้ช้อนดังเคี้ยวดังระวังพลาด
ตักเรี่ยราดหกหล่นหรือจนคว่ำ
ไม่ให้เอื้อมมือคว้าอาจคะมำ
มิตักซ้ำตักซ้อนช้อนมิวาง

ห้ามซดดังฟังชัดจ้ดไม่เหมาะ
หรือนั่งเคาะช้อนเล่นมือเว้นว่าง
หายใจดังถอนใจหรือไม่คราง
ทุกทุกอย่างไม่งามตามประเพณี

มีเรื่องหนึ่งซึ่งเป็นเช่นความเชื่อ
คือ “ขวัญเกลือ” “ขวัญข้าว”  ขอเล่าชี้
คำว่าขวัญความหมายหรือคือความดี
ข้าวเกลือมีดีงามตามแนวทาง

หากขวัญข้าวเขากล่าวเท่าหัวเรือ
หากขวัญเกลือเขากล่าวเท่าหัวช้าง
เทียบเล็กใหญ่หากเทียบมาเปรียบวาง
เกลือเข้าข้างสำคัญนั้นแน่นอน

เป็นเพราะเกลือหายากลำบากกว่า
จึงถือค่ามากมายเอาไว้ก่อน
แต่อย่างไรทั้งสองต้องขาดรอน
จักเดือดร้อนมนุษย์สุดพรรณนา

เมื่อเห็นคุณเห็นดีตามที่กล่าว
ทั้งเกลือข้าวสองนี้ล้วนคุณค่า
ห้ามตกหล่นทุกทางทิ้งขว้างปา
จะถือว่าทำชั่วตัวกาลี

ความเชื่อถือสอนใดในทางอ้อม
ทุกคนพร้อมน้อมนำตามวิถี
มิกล้าผิดคิดชอบกอบทำดี
ความเชื่อนี้ควรปลูกฝังอย่างโบราณ

ประทีป  วัฒนสิทธิ์
30 ก.ค. 2556

ปัจจุบัน

มาบัดนี้เปลี่ยนไปในการสอน
คล้ายตัดทอนรวบรัดลัดทางผ่าน
ลืมคำนึงแง่คิดจิตวิญญาณ
มิครบด้านครบกระบวนด่วนตัดทอน

ผลออกมาน่าคิดเป็นปริศนา
ประมาณค่าตกต่ำในคำสอน
สังคมควรคำนึงพึงสังวรณ์
จากผลสะท้อนเด็กไทยในปัจจุบัน

คุณธรรมเริ่มหายเริ่มตายจาก
วัฒนธรรมมีมากถูกตัดปั่น
ประเพณีหดหายไปตามกัน
ความไทยนั้นห่างหายมลายไป

ความเป็นไทยใหญ่ยิ่งสิ่งสูงศักดิ์
ควรอนุรักษ์ดำรงคงมั่นไว้
ประเพณีเลิศล้วนควรคู่ไทย
ชาติยิ่งใหญ่ด้วยวัฒนธรรมล้ำค่าคุณ

ประทีป  วัฒนสิทธิ์
33 กรกฎาคม 2556

http://www.naturedharma.com/data-2332.html