สร้างศรัทธา..จากสิ่งเล็กๆ แต่ได้ใจชุมชน
วันนี้ เมื่อปีที่แล้ว ผมนำนักเรียนจัดกิจกรรมแห่เทียนจำนำพรรษา ไปถวาย
ณ วัดนางาม ในเขตอำเภอเลาขวัญ เป็นวัดที่ชุมชนให้ความเคารพศรัทธาใน
การทำบุญในวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา วัดอยู่ห่างไกลจากโรงเรียนราว ๘
กิโลเมตร ก็ถือว่าใกล้ สำหรับโรงเรียนขนาดเล็กที่ไม่มีวัดเป็นของตัวเอง
ปีนี้..จริงๆ คุยกันไว้ว่า จะแห่เทียนไปถวายอีกวัดหนึ่ง ชื่อวัดเขาวัง ไกลออก
ไปราว ๑๒ กิโลเมตร เป็นวัดเล็กๆ ที่กำลังพัฒนา และมีเจ้าอาวาส..ที่มีตำแหน่ง
เป็นเจ้าคณะอำเภอด้วย ท่านเคยช่วยเหลือโรงเรียนหลายครั้ง ด้วยความ
นับถือและคิดถึงท่าน ก็น่าจะไปร่วมกิจกรรมทำบุญที่วัดของท่านบ้าง
แต่แล้ว เมื่อสามสัปดาห์ที่ผ่านมา ได้การ์ดบัตรเชิญ จากท่านพระครู..เจ้า
อาวาสวัดนางาม....ท่านส่งเทียบเชิญ และตอนหลังท่านก็เดินทางมาบอกบุญ
ด้วยตัวท่านเอง..ท่านบอกปีนี้ งานแห่เทียนจะจัดให้ยิ่งใหญ่ เพื่อรักษา
ขนบธรรมเนียมประเพณีอันดีงามของไทย..และอยากเห็นเด็กและผู้ปกครอง
เข้าวัดกันเยอะๆ โดยจะมีขบวนช้าง ชบวนม้า วัวเทียมเกวียน ขบวนรถเทวดา
นางฟ้าและแตรวง ในการนี้ จะจัดให้มีผ้าป่าสามัคคี เพื่อสมทบทุนสร้างพระ
อุโบสถ และถือเป็นงานฉลองพัดยศไปด้วย (สมภารได้เป็นพระครูเมื่อต้นปีที่
ผ่านมา) จึงขอเชิญคณะครูและนักเรียนไปร่วมงานแห่เทียนอีกปีหนึ่ง...พอผู้
ปกครอง /ชาวบ้านในชุมชนทราบว่าวัดนางามจะมีงานใหญ่เช่นนี้..ต่างพูดเป็น
เสียงเดียวกันว่าจะสนับสนุนกิจกรรมนี้อย่างเต็มที่
จึงไม่ยากที่จะตัดสินใจ..ใช้โอกาสนี้..สร้างศรัทธา ให้วัดและชุมชนเห็น
คุณค่าของโรงเรียนขนาดเล็กว่ามีพลัง..มากกว่า..การทำกันไปตาม
ประเพณี..ปีนี้..วันนี้จึงไปวัดนางาม ที่มีคนนับพัน จับจ้องมองเราอยู่
ซักซ้อมความพร้อมเพรียง เหมือนออกศึก คึกคักกับการเตรียมต้นเทียน
ธงทิว และซ้อมเพลงให้วงดุริยางค์ ส่วนกลองยาว ได้กลองรำมะนาใบใหญ่มา
ใหม่ ตีดังเร้าใจ ได้ลูกชายมาช่วยเป่าปี่ชวา บอกเด็กว่า เมื่อขบวนแห่เทียน
จากท้องถนน เคลื่อนจากหมู่บ้านหนึ่งเข้าสู่บริเวณวัด ให้ดื่มน้ำแล้วขึ้นนั่งบน
ศาลาการเปรียญให้เรียบร้อย พร้อมร่วมกิจกรรมทางศาสนา ตั้งใจรับพรจาก
พระ อย่าเดินไปเดินมา เพราะไม่ใช่วัดในชุมชนของเรา จึงย่อมมีผู้คนสังเกต
กิริยามารยาทและการบริหารจัดการของเรา
ส่วนนักเรียนป.๓ - ๔ เตรียมการแสดงพื้นบ้าน"เพลงเกี่ยวข้าว" ไว้ด้วย
สำหรับป.๕ - ๖ นั่งใกล้ๆกันไว้ ให้แสดงต่อจากน้องได้เลย โดยไม่ต้องให้เรียก
กันนาน
ณ บนศาลาการเปรียญ..ก่อนการแสดงกลองยาวและเพลงพื้นบ้าน..จะเริ่ม
ขึ้น นักเรียนพูดกันให้เราได้ยินความว่า "นักเรียนชุดขาวทั้งชุด จากโรงเรียน
ใหญ่ใกล้วัดที่มีเด็กในขบวนนับร้อย ไม่เห็นเขาขึ้นมาบนศาลาวัด
เดินซื้อของตามร้านค้า ไปกินอาหารในโรงครัว บ้างก็ไปเล่นเครื่องเล่น(สวย
สนุก)กันเต็มไปหมด" ผมหันไปมองหน้านักเรียน เพื่อให้หยุดพูดและบอกว่า "ช่างเขาเถอะ"
แต่ใจก็อยากบอกว่านั่นไม่ใช่สไตล์โรงเรียนขนาดเล็กอย่างเรา ใจก็คิดไปว่า..ชุดขาว ..ทั้งครูและนักเรียน เดี๋ยวนี้นิยมกันจัง ตั้งแต่เข้าสังกัดวัดแห่งหนึ่ง ... ซึ่ง สพฐ. กำลังถูกตั้งคำถาม..จากผู้หลักผู้ใหญ่ในสภา ฯ เมื่อก่อนใช้ชุดไทยพื้นบ้าน เรียบง่าย สะอาดสวยงามก็พอ ไม่ติดรูปแบบ แต่เอาเนื้อ ๆ กับคุณค่าที่จะได้ทางจิตใจ....
ท้ายสุด..ผมได้แง่คิดว่า ผู้บริหารและครู พึงสำนึกอยู่เสมอว่า กิจกรรมที่
นำนักเรียนเข้าวัดเข้าชุมชน อะไรคือหัวใจที่แท้จริง ที่มีส่วนสร้างเสริม
คุณธรรมจริยธรรมและจิตอาสา ฝึกความสำรวม อดทนและวินัยต่อส่วนรวม
มิใช่ทำส่งๆ สักแต่ว่าทำแล้ว มาร่วมแล้ว ไม่ต้องฟังพระก็ได้ ยังไงผู้ปกครอง
เห็นแล้ว ..ประเพณีไทยเราถอยหลัง ก็เพราะเหตุนี้เอง
ก่อนถวายต้นเทียน ..เสียงกลองยาวจากโรงเรียนบ้านหนองผือ ดังกระหึ่ม
ไปทั่วศาลาการเปรียญ สายตาญาติโยมทุกคู่ จับจ้องมองมาให้กำลังใจ
นักเรียน..พระกำลังฉันภัตตาหารเพล เป็นช่วงเวลาที่สามารถเล่นเพลงพื้นบ้าน
ได้ "เพลงเกี่ยวข้าว" " เพลงพวงมาลัย" จัดไป ใช้บทร้องไหว้คุณพระศรี
รัตนตรัยและคุณธรรมพื้นฐาน ตลอดจนบทร้องที่เทิดพระคุณแม่
ปิดท้าย..ด้วยกลองยาวแบบรัวเร็วอีกครั้ง สุดมัน กึกก้อง เป็นการร่ำลาพระ
และชุมชน ให้ฝังใจและได้ใจกันไปเลย..ผมแทบไม่ต้องประเมินถึงความรัก
ความศรัทธาของชาวบ้าน..ในวันนี้ เพราะงานนี้...ผมขโมยซีนไปเป็นที่
เรียบร้อย..โรงเรียนขนาดเล็ก
ความเห็น (23)
เด็กๆๆน่ารักมาก
ได้ทำประโยชน์ให้แก่ชุมชน ได้อนุรักษืเพลงพื้นบ้าน
เรื่องวัดชุดขาวในระดับมหาวิทยาลัยก็มีครับ 555
ผมจัดการเรื่องเรือไปแล้วนะครับ เช็คได้เลย
ได้บุญด้วย..น่าสนุกจัง
ดีค่ะเป็นการทำบุญที่น่าสนุกมากอยากไปแบบนี้จัง
เด็กๆเก่งจังค่ะ
ผลงานโรงเรียนขนาดเล็กจริงๆ
เป็นกำลังใจ ชื่นชมนะ ไม่เหมือนบางแห่ง...ทำเหมือน...แก้บน..ให้จบ ๆ ไป ( เฮ้อ..!
ไม่ใช่เบื่อเป็นบางวัน แต่ชักเิพิ่มขึ้นอีกหลาย ๆ วันแล้วหละ )
ยูนิฟอร์มเสื้อลายทุกคนน่ารักจังค่ะ
ชอบใจกิจกรรมเชิงอนุรักษ์แบบนี้นะคะ
ขอปรบมือดังๆ ให้กับผู้จัดและนักแสดงทุกท่านค่ะ
ชอบเสื้ออ่ะค่ะ
เด็กๆเก่งมากค่ะ
เยี่ยมยอดมากๆเลยค่ะ
เรื่องชุดขาว น่าสนใจนะครับ ผมรู้สึกอย่างอาจารย์เหมือนกัน
เหมือนจะเป็นชุดฟอร์มการทำบุญยังไงยังงั้น อืม...
"ซักซ้อมความพร้อมเพรียง เหมือนออกศึก คึกคักกับการเตรียมต้นเทียน ธงทิว และซ้อมเพลงให้วงดุริยางค์ "
ตั้งใจมากมายขนาดนี้
พลังโรงเรียนเล็กประทับใจคนดูและคนอ่านมากมายค่ะ
ขอบคุณท่านผู้อ่านทุกท่านจริงๆ ครับ ที่กรุณาติดตามผม
เรื่อง "ชุดขาว" และ ที่มาที่ไป พอรู้ รวมถึงเจ้าสำนัก ที่ก่อกวนการศึกษาไทย
อยากเขียน แต่ขอให้ทุกท่านติดตามข่าวไปก่อน ผมเชื่อว่าไม่นานเรื่องนี้ต้องขยาย
เขียนตอนนี้ อาจถูกปิดบล็อคได้...ไม่ดีกว่า กำลังสนุกเลย
อาจารย์สู่ๆไม่ต้องกลัวจะถูกปิดบล็อค ถึงปิดก็เปิดใหม่ได้
ยอดเยี่ยมกระเทียมเจียวจริง ๆ ค่ะท่าน ผอ. วิสัยทัศน์ที่ผู้บังคับบัญชามีต่อชุมชน และมองเห็นแก่นจริง ๆ มากกว่าการแต่งชุดขาว ภูมิใจกับลูกศิษย์และคุณครูในโรงเรียนท่าน ผอ. ค่ะ
(@^__________^@)
ขอชื่นชมอาจารย์มากค่ะ และขอให้พยายามสื่อสารยืนยันให้เด็กๆของเราเชื่อมั่นยึดถือในสิ่งที่ถูกต้อง ดีใจที่เด็กๆของรร.บ้านหนองผือจะเป็นกำลังสำคัญที่ดีของชุมชนต่อไปแน่นอนค่ะ
ผอ.คะ ยอดเยี่ยมมากเลยค่ะ
สวัสดีค่ะผอ.ชยันต์...เป็นหนึ่งกำลังใจค่ะ
มารอดูเรือครับ 5555
มารำลึกความหลังค่ะ เคยทำตั้งแต่ตอนเป็นเด็ก ;)
กิจกรรมของโรงเรียนช่วยให้เด็กๆได้สิ่งดีๆเก็บไว้ในหัวใจค่ะ เป็นความทรงจำดีๆ
แถมได้แง่คิด เก้บไว้ใช้ยามเติบโต