คนพลันเกิดใหม่แล้ว......แผ้วทาง (โคลงสี่สุภาพ)
....ความหวังหวังวาดไว้............วิไล
"ธรรมสถิต"แนบเนื้อใน............สนิทแล้
ปรากฏดั่งสุริยะไข..................ขับมืด
แสงสู่ถิ่นทั่วแท้.....................ทุกผู้รับผล
....ดลประโยชน์สรรพสิ่งรู้..........บูชา
"หน้าที่"ประจักษ์ตรึงตา............อ่าแฉล้ม
สีสันแต่งแปลงนภา.................หล้าจรัส
รังสฤษดิ์ชีวิตแย้ม...................แจ่มแจ้งธรรมไข
....ไฉนตอกติดแต่ร้าย.............เลวพาล
ปลูกอยู่คู่สันดาน....................เด่นไซร้
ปัญญาเร่งรอนราญ..................รุกไล่
มุ่งมั่นยืนหยัดไว้....................วับสิ้นสูญสลาย
....มิมีสายดอกเจ้า..................เศร้าไย
ลุกใหม่เพียรกระทำไป...............ใช่ช้า
ปฏิบัติหลั่งจากใจ.....................ไสวแน่
อย่าหยุดแม้แรงล้า.................."ค่า"นี้ไป่สูญ
....เพิ่มพูนส่งสู่เจ้า...................จิตธรรม์
ผุดผ่องทุกวารวัน.....................วุ่นเว้น
สันติสุขทุกสถานพลัน................แผ่ทั่ว กันนา
สกลโลกลุกโลดเต้น................แต่งแต้มโลกสวรรค์
....คนพลันเกิดใหม่แล้ว.............แผ้วทาง
"หวัง"สว่างมิเลือนราง................ห่างพ้น
นิพพานใช่เปล่าจาง...................ร้างจิต
ธรรมสถิตสุขสงบล้น..................หม่นแพ้หฤหรรษ์
ความเห็น (2)
ไพเราะมากครับ...
มาให้กำลังใจค่ะ