ขอบใจนะ นักดนตรีแห่งรัตติกาล
สมัยเด็กๆ ดูจะเหมือนเราจะมีความสุขกับสิ่งแวดล้อมต่างๆได้ง่ายเสียงฝนตกกระทบหลังคาสังกระสีก็มีจังหวะเพลิดเพลินดี เสียงเกลียวน้ำที่ไหลผ่านซอกทางเดินแคบๆที่ดังจ๊อกๆ ทำให้คิดไปถึงโตรกธารน้ำตกไปโน่น แต่ถ้าเป็นเสียงสัตว์ที่ร่าเริงกว่าใครเพื่อนก็ต้องเป็นคุณอึ่งอ่างทั้งหลาย ไม่รู้ว่าคุยกันเรื่องอะไร ดูจะไม่ยอมหยุดง่ายๆจนกว่าจะรุ่งสาง หรือบางตัวอาจจบเรื่องคุยไปตลอดการ เพราะถูกจับไปลงหม้อเสียแล้ว
ผู้เขียนไม่ได้ยินสรรพเสียงดังกล่าวมาหลายปี อาจเป็นเพราะนอนห้องแอร์ ที่ต้องปิดประตูหน้าต่างมิดชิด บรรยากาศในห้องแอร์จึงเงียบสงบ ยกเว้นว่าเราจะเปิดเสียงที่ต้องการจากทีวี คอมพิวเตอร์ ฯลฯเท่านั้น ทำให้เราห่างธรรมชาติโดยไม่รู้ตัว
ปีนี้ผู้เขียนปรับปรุงการนอนเปิดรับอากาศในคืนที่ไม่ร้อนจัด ทำให้ได้สัมผัสธรรมชาติที่ห่างหาย เช่นยามเช้าจะมีเสียงนกมาเกาะบนกิ่งไม้ข้างหน้าต่าง แล้วก็ส่งเสียงทักทายกันคล้ายทำนองเพลงด้วยเสียงสูงๆต่ำๆ ทำให้การตื่นขึ้นของเราดูสดชื่นมีความหวังไปด้วย
พอแสงอรุณส่องผ่านหน้าต่าง. นกขยันก็ได้เวลาโบยบินออกไปหากินตลอดทั้งวัน จะมีกลับคืนรังในเวลากลางวันบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้ เพราะเราเองก็ออกหากินเหมือนกัน
ไม่มีสิ่งใดมากั้นขวางเรากับธรรมชาติได้ นอกจากเราเอง
คืนนี้ฝนตกพรำๆ ไม่รุนแรงนัก จึงเป็นบรรยากาศเหมาะสมให้นักดนตรีแห่งรัตติกาล นัดหมายกันมาบรรเลงเพลงกล่อมผู้เขียนให้หลับสบายเหมือนในอดีตอีกครั้ง เสียงอึ่งอ่างระงม ทั้งที่อยู่ใกล้แค่ฝากั้น และที่อยู่ห่างออกไปไกลเกินคำนวณ ไพเราะเหมือนเดิม ประสานเสียงกับฝนที่หยดเปาะแปะข้างๆหู ชวนฟังและอยากหลับฝันดี
ขอบใจนะนักดนตรีทุกท่าน แล้วอย่าเผลอส่งเสียงกล่อมคนอื่นเสียจนลืมระวังตัว ฉันขอส่งความปราถนาดีไปถึงด้วยนะจ๊ะ
ความเห็น (11)
นักดนตรีแห่งรัตติกาล ความสุขกับธรรมชาติที่หลายคนไม่มีโอกาสค่ะ
เห็นด้วยเลยครับ กับข้อความนี้
"ไม่มีสิ่งใดมากั้นขวางเรากับธรรมชาติได้ นอกจากเราเอง"
สวัสดีค่ะคุณKRUDARA
แบ่งปันวันสุขกันนะคะ
บางครั้งการอยู่กับ่ธรรมชาติช่วยฟื้นฟูจิตใจเราได้ด้วย
ให้ฟังเสียงระงมเป็นเสียงดนตรีที่ไพเราะ
ไม่รำคาญหรือหงุดหงิดนะคะ
ขอบคุณนะคะคุณครู
สวัสดีค่ะคุณ พ.แจ่มจำรัส
เรามักจะคิดว่าจะไปค้นหาความสุขจากธรรมชาตินั้
ต้องไปป่าดงพงไพร
แต่ขณะเดียวกันก็ขนเครื่องมือทันสมัยเข้าป่าเพืออำนวยความสะดวก
บางสิ่งก็ไปกลบเกลื่อนสรรพสิ่งธรรมชาติเสียหมด
หลงเพลินกับสิ่งเหล่านั้นจนลืมสัมผัสธรรมชาติไป
เลยบอกว่าเรานี่แหละเป็นอุปสรรคในตัวเองค่ะ
เช้านี้สวัสดีความสุขนะคะ
ที่บ้านผมมีนักร้องมาร้องเพลงให้ฟังตลอด 24 ชั่วโมงเลยนะครับ
กลางวันก็เป็นช่วงของนกนานาชนิด ส่วนกลางคืนก็เป็นช่วงของกบ เขียด อึ่งอ่าง และสารพัดสัตว์
โลกนี้ไม่เคยหลับใหลเลยจริงๆ
สวัสดีค่ะคุณอักขณิช
ขอบคุณค่ะที่ช่วยเล่าบรรยากาศที่เคยพบเห็นเหมือนกัน
ไม่นึกว่าวิถีชีวิตจะเปลี่ยนไปจนลืมบางสิ่งบางอย่างอย่างน่าเสียดาย
เสียงเหล่านี้แสดงถึงความอุดมสมบูรณ์ของบ้านเราอยู่ใช่ไหมคะ
เพิ่งทำใบเสนอราคางานด่วนเสร็จค่ะ
มาพักใจที่นี่กับดนตรีแห่งรัตติกาล
ฝันดีนะคะ
สวัสดีค่ะคุณBright Lilly
ยินดีค่ะ เหนื่อยนักพักก่อนนะคะ
และพรุ่งนี้ขอให้ได้งาน และสำเร็จตามที่ตั้งใจทุกประการ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
ขอขอบคุณเจ้าของดอกไม้ทุกท่าน
ผู้แวะเข้ามาอ่านทุกท่าน
สุขกับเสียงจากธรรมชาติกันนะคะ
ขอบคุณมากนะคะ สำหรับบันทึกที่อ่านแล้วให้ความรู้สึก "เบาสบาย" และขอฝากภาพนกน้อยฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้ ประกอบบันทึกนี้ที่มีความตอนหนึ่งว่า "...ปีนี้ผู้เขียนปรับปรุงการนอนเปิดรับอากาศในคืนที่ไม่ร้อนจัด ทำให้ได้สัมผัสธรรมชาติที่ห่างหาย เช่น ยามเช้าจะมีเสียงนกมาเกาะบนกิ่งไม้ข้างหน้าต่าง แล้วก็ส่งเสียงทักทายกันคล้ายทำนองเพลงด้วยเสียงสูงๆต่ำๆ ทำให้การตื่นขึ้นของเราดูสดชื่นมีความหวังไปด้วย"
ว่างๆ เชิญแวะไปอ่านการตอบความเห็นของคุณตันติราพันธ์ ในบันทึกล่าสุดของไอดินฯ ด้วยนะคะ
สวัสดีค่ะคุณไอดิน -กลิ่นไม้
ขอบคุณค่ะ ชอบจังเลย นกน่ารักเหล่านี้
นอนฟังแล้วมีชีวิตชีวาค่ะ
ปลุกพลังชีวิตให้โลก
คุณไอดิน - กลิ่นไม้คะ
ดิฉันเองก็ต้องขออภัยที่ปล่อยคอมเมนท์ไว้เนิ่นนาน
บางครั้งมันหลงไปและไม่ได้ทวนทุกบันทึก
จึงรู้สึกผิดเหมือนกันที่ที่จริงควรต้องตอบคอมเมนท์ให้เร็วที่สุด
เพราะตัวเองก็เป็นคนรอเจ้าของบันทึกมาตอบของเราเหมือนกัน
สังเกตว่าบางบันทึกเจ้าของคงไม่ว่างจริงๆเข้าไปหลายรอบก็ยังไม่ตอบ
ระยะหลังบางครั้งก้แค่ให้ดอกไม้ก่อน เพื่อเป็นกำลังใจกัน
คุณไอดิน-กลิ่นไม้ มีความละเอียดอ่อนในการตอบคอมเมนท์มาก
ประทับใจค่ะ