แม่ผู้เป็นครูคนแรกของลูกๆ
แม่คือครูคนแรกของลูก ๆ จริง ๆ ครูคนแรกของลูก ๆ ทุก ๆ คนในโลกนี้
บันทึกของพี่นงนาท
แม่ผู้เป็นครูคนแรกของลูกๆ
อ่านบันทึกครั้งแรก จำได้ว่าชื่นชอบและจดจำคำสอนนี้ไป
... ทำให้ดู อยู่ให้เห็น ในวิถีพอพียง ดังนั้นทุกครั้งที่พวกเราตั้งใจจะทำสิ่งใดในชีวิต แบบอย่างดีๆที่แม่ปลูกฝังไว้อย่างเป็นรูปธรรมจะเป็นเสมือนแสงส่องนำทางเสมอ
...ไม่นิยมใช้ไม้เรียวเฆี่ยนตี หรือจู้จี้บ่นว่าให้ช้ำใจ แม่บอกว่าวิธีนั้นแม่เจ็บปวดกว่าลูก และไม่เชื่อว่า การลงโทษด้วยความรุนแรง จะทำให้ลูกหลาบจำ
.. กล่าวถ้อยคำไพเราะให้กำลังใจ และหมั่นให้ศีลให้พร โดยหยิบยกความดีงามที่แม่ค้นพบได้ในตัวลูกๆแต่ละคน มาพูดยกย่องภายในครอบครัว และแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน
... สร้างความสุขในครอบครัวด้วยการดึงทุกคนเข้ามามีส่วนร่วมในทุกเรื่องเป็นการวางรากฐานของระบอบประชาธิปไตย และความสามัคคีจากภายในบ้านของเราเอง..
... สอนให้เจริญจิตด้วยความเมตตา ไม่เอารัดเอาเปรียบเพื่อนมนุษย์ แต่เชื่อผลของความสุขที่เกิดจากการให้ตามกำลังความสามารถของตน
... ไม่ลืมตัว กลัวตาย ให้เตรียมพร้อมไว้ทุกขณะจิตด้วยสติแห่งความไม่ประมาท ในครอบครัวเราจึงมักพูดถึงความตายกันแบบทีเล่นทีจริงจนเป็นเรื่องธรรมดา
และมีตรงส่วนที่พี่ใหญ่ วงเล็บเรื่องความหลังไว้ว่า...ยกเว้นกรณีเผลอเล่นกันเอะอะเสียงดังจนน้องคนเล็กตกใจตื่น แม้เตือนแล้วยังไม่เงียบอีก แม่จะขอความช่วยเหลือจากพ่อ ให้ใช้วินัยทหารมาจัดการกับลิงทะโมนกลุ่มนี้ ไปกักบริเวณนอนเรียงกันหน้าโต๊ะทำงาน สร้างความอึดอัดคับที่ จนต้องหลับไปด้วยความเซ็งในอารมณ์มาก..ลูกๆเข็ดไปอีกนาน
ตรงนี้อ่านแล้วอมยิ้ม ขำ ๆ ว่าเด็ก ๆ คงอึดอัดกันน่าดู ถึงกับหลับไปด้วยความเซ็ง
แม่คือครูคนแรกของลูก ๆ จริง ๆ
ครูคนแรกของลูก ๆ ทุก ๆ คนในโลกนี้
ขอบคุณบันทึกของพี่ใหญ่ค่ะ
ภูสุภา
๓๐ มิถุนายน ๒๕๕๖
หมายเลขบันทึก: 540977เขียนเมื่อ 30 มิถุนายน 2013 18:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 30 มิถุนายน 2013 18:27 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (5)
มาเยือน..มาอ่าน...มาระลึกถึงพระคุณของแม่...
มาขอบคุณ บันทึกที่ดีบันทึกนี้ด้วยคนนะครับ
ื ... แม่คือ คนต้นแบบ ... แม่เป็นครูของลูกจริงๆ ค่ะ ขอบคุณบทความดีดีนี้นะคะ
พี่อาจารย์ภูเห็นด้วยแม่คือครูคนแรก...และเป็นแบบอย่างของลูกจริงๆครับ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณพี่เปิ้นและน้องลูกหมูค่ะ