ฮะ ฮะ นินทา แม่....วัยสุดท้ายบั้นปลายชีวิต ในความเป็นลูกต้องรู้จักกตัญญูู.... มีความสุขมากที่ได้มีโอกาสดูแล ตอนไม้ไกล้ฝั่ง แม้เวลาของคนทำงานราชการมีน้อยเต็มที...แต่อย่าปล่อยให้โอกาสหลุดลอยไป ยุ่งและวุ่นวายอยู่ กับงานทั้งวัน...พักผ่อนบ้างด้วยการดูแล...นอนเป้นเพื่อนอยู่ไกล้...แม่กรนเสียงดัง...บางครั้งเกือบนอนไม่หลับทั้ง คืน..เพื่อให้แม่ได้หลับอยุ่ข้าง ๆ ก็พอใจแล้ว แม่เราเหนื่อยมามากนักให้แม่ได้พัก เพื่อมีแรงต่อสู้ชีวิต..เคียงข้างเรา ไงล่ะ สุขที่สุดแล้วเมื่อมีแม่ อยู่ไกล้
ชื่นชมลูกกตัญญูจ้ะ
กตัญญู และ กตเวที นั้นเป็นสุดยอดแห่งความสุขทั้งผู้ให้และผู้รับ ครับ โดยเฉพาะ พ่อ แม่