28. แสงสีของ Fremont Street Experience

ผมจอง Downtowner Motel ตั้งอยู่ North 8th Street แถวนั้นรถราไม่มากนัก หาง่าย ที่นั่นเขาตั้งชื่อถนนดีมาก ใช้ Fremont Street เป็นถนนสายหลัก ถนนผ่าน Fremont Street หากลงทิศใต้ เรียก S หากขึ้นเหนือเรียก N โดยที่ 1st Street เริ่มจากเส้นที่ถัดจาก Main St ไปทางตะวันออก

ปั๊มที่ผมเติมน้ำมันและเติมลมอยู่ฝั่งขวาของ S Las Vegas Blvd ดังนั้น เมื่อออกจากปั๊มผมจึงเลี้ยวขวา ขึ้นเหนือไปตาม S Las Vegas Blvd ซึ่งเป็น 4 เลน ก็จะไปถึง Fremont Street เพราะแถบนั้นหากมีคำว่า S เมื่อขับตามขึ้นเหนือ ต้องไปผ่าน Fremont Street ซึ่งต่อไปถนนเส้นนั้นก็จะ เป็น N Las Vegas Blvd

ผมเลี้ยวขวาเข้าสู่ Fremont Street มุ่งสู่ตะวันออก ซึ่งเป็นสี่เลนเช่นกัน จากนั้นก็ดูชื่อถนนตามแยก ชื่อถนนในอเมริกามองเห็นชัดเจน เพราะจะห้อยอยู่คานที่ติดไฟสัญญาณจราจร เส้นด้านซ้ายมือเราจะเป็น N ขวามือจะเป็น S

“นั่น...สายที่ 6 อยู่แยกข้างหน้า” ภรรยาผมเห็นก่อน

“อ้อ...เห็นแล้ว” ผมตอบแล้วถามว่า “ลูกกลมๆ วิ่งตามถนนไปทางโรงแรมไหม” ผมหมายถึงสัญญาณที่แสดงถึงตำแหน่งของเราใน iPad

“มา” เธอตอบสั้นๆ

ไม่ถึงสิบนาทีก็ถึงที่พัก มีที่จอดรถกว้างขวาง ยังว่างอยู่หลายช่อง เราสามคนเข้าไปในห้องเพื่อ Check In พนักงานต้อนรับเป็นชายวัยกลางคน ต้อนรับอย่างดี แต่คุณผู้หญิงทั้งสองคน ต้องถอยออกไปข้างนอก เพราะกลิ่นบุหรี่

เรามีรถยนต์ไปด้วย พนักงานจึงขอเลขทะเบียนรถ ผมต้องกลับไปที่รถดูป้ายทะเบียนพร้อมนึกตำหนิตัวเองว่า ไม่รอบคอบขับรถมาทั้งวันในวันนี้ แล้วก็วันก่อนๆ ด้วย ไม่ยักจำเลขทะเบียน

ทุกอย่างเรียบร้อย ผมได้กุญแจมา 2 ดอก และแผ่นป้ายที่จอดรถขนาด A4 มา 1 แผ่น

ห้องที่เราพักอยู่ชั้น 2 ไม่มีลิฟท์ ก่อนขึ้นบันไดมีประตูกันคนภายนอกเข้าไป ต้องใช้กุญแจที่ได้มาพร้อมกับกุญแจห้องเปิดเข้าไป แต่เวลาออกไม่ต้องใช้กุญแจ สามารถเปิดประตูออกได้เลย

คุณพี่ที่แสนดีพอเข้าไปในห้องได้ ก็เลือกเตียงด้านในล้มตัวลงนอน บอกของีบก่อน ห้าโมงเย็นค่อยออกไปดูแสงสี แล้วก็หลับอย่างง่ายดาย

ป้าเขมเดินสำรวจห้องพัก แล้วเข้าห้องน้ำ ส่วนผมคว้า iPad นั่งลงเก้าอี้ตัวหนึ่งในห้องซึ่งมีให้ 2 ตัว เพื่อสำรวจเส้นทางที่จะไป Fremont Street Experience ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากที่พัก

“เขาเพิ่งทาสีใหม่ ดีที่สีไม่มีกลิ่นแล้ว ห้องน้ำก็ซ่อมใหม่ สะอาด น้ำไหลดี หน้าห้องน้ำมีเตาแก๊ส และเตาอบให้ด้วย แต่ไม่มีกาแฟ มีน้ำดื่มให้รึเปล่า” ภรรยาผมหรือป้าเขมของชาวเฟสพูดกับตัวเอง แต่ตอนท้ายถามผม

“ในตู้เย็นมั๊ง” ผมตอบโดยยังนั่งและตามองแผนที่ใน iPad

ป้าเขมเดินมาเปิดตู้เย็นที่อยู่ข้างล่างโต๊ะแต่งตัว ข้างๆ เก้าอี้ที่ผมนั่งนั่นแหละ

“อือ..มีสองขวด” ป้าเขมพูดแล้วหยิบน้ำออกมาหนึ่งขวดเปิดดื่ม

ผมศึกษาเส้นทางจนมั่นใจ ก็ขึ้นเตียงอย่างแผ่วเบา ด้วยกลัวป้าเขมซึ่งนอนหลังจากดื่มน้ำแล้ว จะตื่น ผมทำสำเร็จป้าเขมนอนเงียบ

ที่นอนคงเป็นที่นอนใหม่ หมอนใหม่ มีกลิ่นสะอาด แน่นดีไม่ถึงกับแข็ง ซึ่งทำให้ผมหลับอย่างรวดเร็ว

ก่อนงีบพี่ที่แสนดีกำหนดออกจากที่พักเพื่อดูแสงสีเวลาห้าโมงเย็น แต่ถึงเวลานั้นพี่ผมกลับไม่ยอมลุก ป้าเขมต้องปลุก เราจึงออกจาก Downtowner Motel เกือบหกโมงเย็น

ก่อนขึ้นรถผมดูยางที่มีปัญหา ปรากฏว่าเรียบร้อยดีก็เบาใจ

ออกจากที่พักผมเลี้ยวซ้ายเข้าสู่ E Ogden Ave ผ่าน N Las Vegas Blvd แล้วเลี้ยวซ้ายเข้าสู่ N 4th St สองฝั่งของถนนมีคนเดินพลุกพล่าน ผ่านโรงแรมและคาสิโนใหญ่โต และสวยงามหลายแห่ง เสียงเพลงร็อคดังกระหึ่ม

“เดินแถวนี้ไหม” ผมถามคุณผู้หญิง

“ก็ดีเหมือนกันนะ พี่หนู” ภรรยาผมให้ความเห็นกับพี่ผม

ตกลงให้ผมหาที่จอด เพื่อสองสาวน้อย (สาวเหลือน้อย) จะได้เดินดูแสงสี แถวนั้นมีที่จอดรถได้ชั่วคราว แต่หากจะจอดนานเขามีที่ให้จอดหลายแห่ง ซึ่งอยู่ไม่ไกลจาก Fremont Street Experience

หลังจากสองสาวลงจากรถ ผมก็หาทางกลับรถย้อนมาที่ E Ogden Ave เพราะตอนขาไปมองเห็นคล้ายๆ ที่จอดรถ ซึ่งพอไปถึงก็ใช่จริงๆ เป็นที่ให้จอดรถกว้างใหญ่มาก สร้างสนามฟุตบอลขนาดมาตรฐานได้สบาย ค่าจอดรถครั้งละ 5 หรือ 10 เหรียญ นี่แหละ ผมจำไม่ได้ และจะจอดนานเท่าไรก็ได้กระมัง เพราะป้ายบอกราคาเพียงจอดครั้งละ ไม่เหมือนที่อื่นๆ ที่บอกราคาตามเวลาที่จอดด้วย

ตอนที่ผมเอารถเข้าไปจอด คะเนคร่าวๆ น่าจะมีรถจอดอยู่ประมาณ 90 คัน

ผมเดินกลับไปที่ Fremont Street Experience ซึ่งก็คือ ถนน Fremont ที่นักธุรกิจย่านนั้นเขารวมเงินกันสร้างอาณาจักรแห่งความบันเทิง ทำจอโค้งขนาดใหญ่ เชื่อมสองฝั่งของถนนยาวราวครึ่งกิโลเมตร ฉายภาพยนตร์หลากหลายเรื่องราว มีทั้ง MV ซึ่งล้วนเป็นแนวเพลงเร้าใจ โฆษณาที่ออกแนวสนุกสนาน และสถานบันเทิงของย่านดาวน์ทาวน์ลาสเวกัส

ผมเจอสองสาวเหลือน้อยกำลังออกท่าทางตามเสียงเพลงร็อคที่ดังกระหึ่มใกล้ปากทางเข้า Fremont Street Experience นั่นเอง

“หิวไหม” ผมถามป้าเขม เธอส่ายหน้า บอกให้ไปถามพี่ที่แสนดี ซึ่งพี่ผมก็บอกไม่หิว เราสามคนจึงพากันเดินลึกเข้าไปข้างใน

สองฝั่งของถนนภายใน มีสถานคาสิโนเป็นแถว ด้านหน้ามีสาวแสนสวย แต่งแฟนซีหลุดโลก คอยเชื้อเชิญผู้คนที่เดินผ่านไปมา ให้เข้าไปใช้บริการในคาสิโน ผมขอถ่ายภาพพวกเธอหลายภาพ ป้าเขมก็เข้าไปถ่ายภาพกับเธอทั้งหลายด้วย

บริเวณปากซอยที่กว้างหน่อย เขามีสายสีแดงกันครึ่งหนึ่งของถนน ข้างในเป็นบาร์เบียร์และการแสดงดนตรี มีหนุ่มสาวฝรั่งทั้งผิวสีและผิวขาว เต้นตามจังหวะเสียงเพลง ใบหน้าเปี่ยมสุข ในมือมีขวดเบียร์ขนาดเล็ก พอเพลงจบต่างร้องเย้ พร้อมกับยกเบียร์ขึ้นดื่ม โลกแถบนี้มีแต่ความหรรษาจริงๆ

ผมชักอยากดื่มเบียร์บ้าง มองหาว่าเขาซื้อกันที่ไหน หาไม่เจอ ไปเจอเคาน์เตอร์เยื้องๆ เวทีดนตรี ข้างในที่กั้น เห็นฝรั่งไปเอาเบียร์ที่นั่น แต่ไม่เห็นเขาจ่ายเงิน พวกเขาอาจจัดปาร์ตี้หรืออะไรก็ไม่ทราบ ผมเลยอด

ปากซอยที่ไม่ค่อยกว้างนัก จะมีของที่ระลึกขาย ราคาไม่แพง พี่ที่แสนดีและป้าเขมชอบมาก เข้าไปเลือกซื้อเสื้อฝากหลานๆ ได้เกือบยี่สิบตัว

ที่นี่คล้าย The Strip อย่างหนึ่ง คือ มีคนแต่งตัวเลียนแบบดาราในภาพยนตร์ดัง ยืนนิ่ง ด้านหน้ามีหมวก หรือกล่องขอรับเงิน ผมแอบถ่ายรูปไม่ให้เขาเห็น เพราะหากเขาเห็นผมต้องเอาเงินให้เขา อย่างน้อยก็ 1 เหรียญ เสียดายเงินครับ

ส่วนท้ายของ Fremont Street Experience เป็นของเล่นหวาดเสียว ผมไม่ทราบว่าเขาเรียกอะไร มีลักษณะเป็นชิงช้า 3 หรือ 4 ตัวไม่แน่ใจ อยู่สูงจากพื้นราว 4 เมตร เคลื่อนตัวไปตามสายสลิง น่าจะยาว 100 เมตร ด้วยความเร็วราว 40 กิโลเมตรต่อชั่วโมง เวลาชิงช้าเคลื่อนที่ได้ยินเสียงสลิงดัง เชี้ยววววว จากจุดปล่อยจนถึงปลายทาง แต่เสียงที่ดังกว่าเป็นเสียงร้องของสาวๆ ที่นั่งบนชิงช้า นั่นเอง

ผมพาสองสาวเดินมาที่รถ เรากลับถึงโรงแรมเกือบสี่ทุ่ม ไฟที่หน้าปัดโชว์ Low Tire Pressure อีกแล้ว แต่ผมไม่ได้บอกใคร กลัวจะเกิดอาการกังวล ขอให้ผมกังวลคนเดียวก่อนละกัน

ท้ายบันทึก ภาพที่ผมถ่ายไว้หายไปซะแล้ว....ขอใช้จากอินเทอร์เน็ตแก้ขัดนะครับ

[คุณมะเดื่อ]

ขอบคุณที่นำเที่ยว Fremont Street Experience จ้ะ

[ลุงเทียน]

สวัสดีครับ

พรุ่งนี้จะไปแกรนแคนยอนครับ ไม่ทราบจะถึงรึเปล่า เพราะยางรถยนต์รั่วซะแล้ว
ขอบคุณครับ