(หรือ..คนสระแก้ว จบแถวนี้ ตอน ๒)
คนไทยเราพอรู้จักกันสักระยะ มักถามว่า “คุณเป็นคนที่ไหน” คำตอบที่ได้จากการนี้ผมว่าใช้วัดพฤติกรรมคนได้เลยนะ (ไม่ได้บอกว่าอะไรดีเลวกว่ากันนะ แต่มันวัดอะไรบางอย่างได้)
เช่น คนที่เป็นคนบ้านนอกคอกนา พอจบการศึกษามาทำงานกทม. สักสองสามปี ผมเชื่อว่าส่วนใหญ่ตอบว่า “เป็นคนกรุงเทพ” ขับรถก็ป้ายทะเบียน กทม. มาบ้านนอก็แสนโก้ที่ป้ายทะเบียนบอกว่าเป็นคน “กรุงเทพ”
ส่วนคนกทม. ไปทำงานตจว. ก็ยังตอบว่า “ฉันเป็นคนกรุงเทพจ้า”
ส่วนคนที่เป็นกทม. พันธุ์แท้หลายชั่วอายุคนจะตอบว่า “คนกรุงเทพจ้า และเป็นมานานแล้แต่บรรพบุรุษ” (มีการย้ำว่าพันธุ์แท้... ไม่ใช่พวกบ้านนอกอพยพมาใหม่นะจ๊ะ )
...คนถางทาง (๙ มิถุนายน ๒๕๕๖)
ถ้าจะตอบว่า.......เป็นคนทุกที่.......จะเป็นอะไรมั้ยค่ะ.....ฮ่า ฮ่าๆๆๆๆๆ
(ไม่รู้ว่าใครเป็นคนต้นคิด วลีเด็ดนี้)
ถ้าหากการที่ คนคนหนึ่ง เกิดและโต อยู่ที่บ้าน...จนเรียนจบชั้น ม. ต้น
ไปเรียน ม. ปลาย ที่จังหวัดอื่นอีก ....
เรียนระดับปริญญา...ทำงาน มีบ้าน .ใช้ชีวิตกว่าค่อน.... มีลูกเกิดและโต....... ที่จังหวัดหนึ่ง
...จะบอกว่าเป็นคนจังหวัดไหนดี
สำหรับกระติกแล้ว...ภูมิใจมากที่จะบอกว่า....ตัวเองเป็นคนบ้านนอก.....เมืองชายแดน..และอยู่หุบเขาค่ะ
อิจฉากระติกนะ คนหุบเขา มีอะไรให้เห็นมามาก ในหลากหลายมิติ ทั้งแนวราบ แนวดิ่ง ร้อน หนาว อุ่น ผ่านมาโม๊ด
ผมออกจากบ้านมาเรียนหนังสือ ขายแรงงานในกทม. เกินกว่าครึ่งชีวิตแล้ว ได้เมียเป็นคนกรุงเทพ แต่ก็ไม่รู้สึกว่าผมเป็นคนกรุงเทพเลยสักนิด รู้สึกภาคภูมิใจในความเป็นคนเมืองเลย (ไทเลย-บ้านแฮ่) มากกว่าครับ