เมื่อเจ้าไม่ตั้งใจเรียน
".. เมื่อเจ้าไม่ตั้งใจเรียน.."
ไม่ตั้งใจศึกษาหาความรู้
โตขึ้นมาจะสู้อะไรไหว
คงมีแต่วุ่นวายทั้งกายใจ
เอากำลังรับใช้เขาทำกิน
หากเจ้าดีมีความรู้ชูศักดิ์ศรี
สามารถดีไม่ตกอับเป็นทรัพย์สิน
แม้นท่องไปแต่ตัวทั่วธานินทร์
ย่อมไม่สิ้นคนปองจับจองตัว
แต่ถ้าเจ้าเอาแต่เล่นไม่เว้นว่าง
ความสว่างคงเห็นเป็นสลัว
ตกถึงไหนไม่องอาจเพราะหวาดกลัว
ด้วยมืดมัวโง่เขลาเบาปัญญา
เจ้าจงเห็นสำคัญขยันเข้า
ปล่อยเวลาล่วงเปล่ามีปัญหา
จงรีบเร่งพากเพียรเรียนวิชชา
จะพลอยพาคุ้มเกล้าทุกเช้าเย็น
จึงฝากคำพร่ำสอนด้วยกลอนนี้
แทนความรักหวังดีชี้ให้เห็น
อยากให้เก่งให้รู้อยู่ให้เป็น
หากยากเข็ญขัดข้อง เหมือนฟ้องครู
๑๕.๔๐ น. ๕ มิ.ย. ๕๖
ความเห็น (7)
สาธุ...ครับ พระคุณเจ้า
ขอบพระคุณ สำหรับคำกลอนดี ๆ มีคติจ้ะพระคุณเจ้า
ขอบคุณคุณโยมทั้งสองที่มาเยี่ยมชม ขอให้มีความสุข
ค่ะพระคุณเจ้า
นมัสการพระคุณเจ้า ตามมาเยี่ยมชมบทกลอนค่ะ ครูหมูจ๋าชื่นชอบในบทกลอนทุกรูปแบบค่ะท่าน ขอบคุณสำหรับแง่คิด คติธรรมต่างๆนะคะ
กราบนมัสการพระคุณเจ้า "ไอดิน-กลิ่นไม้" ขออนุญาตนำไปประกอบบันทึก "โรงเรียนแห่งความสุข" ในประเด็น "บทบาทของครู...แนะนำในสิ่งดี" ด้วยนะคะ ขอบพระคุณมากค่ะ
พระมหาวินัย
ขอขอบคุณ คุณโยม tuknarak ที่มาให้กำลังใจอยู่เสมอ
ขอบคุณ คุณโยมหมูจ๋า และ ขอบคุณ "คุณโยมอาจารย์" หากบทร้อยกรองที่เขียนไว้จะเป็นประโยชน์กับคนอื่น ก็ยินดีและอนุญาตตามประสงค์ครับ ..ขอให้มีความสุข