สถานีความคิด :
Gotoknow ชุมชนแห่งมิตรภาพและน้ำใจ
ตลอดการเดินทางอันยาวนานของชีวิตในช่วงที่ผ่านมา ผมมีโอกาสได้พบเจอทั้งความสุข ความทรงจำที่ดีๆ ความงดงาม ความสวยงาม พบโลกแห่งความฝัน ทุ่งหญ้าที่เขียวขจี ดอกไม้หลากสีสันที่กำลังเบ่งบานงดงาม ท้องฟ้าที่สดใส ความสนุกสนานเฮฮา มิตรภาพ และผู้คนที่หลากหลาย......บางช่วงก็อาจจะเงียบเหงา โศกเศร้า โชคร้าย เจ็บปวดและทุกข์ทนไปบ้าง......แต่นั่นก็เป็นภาพแห่งอดีตที่ผมได้ข้ามพ้นมาแล้ว
ในขณะที่ปัจจุบัน...ชีวิตของผมก็กำลังดำเนินไปได้เรื่อยๆ ด้วยดี ตามทางเดินที่ผมได้เลือกแล้ว และผมก็กำลังมีความสุขอยู่กับมันในทุกๆ ช่วงขณะ....และหวังเอาไว้ว่า อยากจะให้มันเป็นอย่างนี้ไปตลอดเวลา
เมื่อเกือบ 2 ปีก่อน คุณ ...ปริม ทัดบบผา... น้องสาวคนสวยที่แสนดี ได้แนะนำให้ผมรู้จักกับชุมชน Gotoknow.org แห่งนี้ และต่อมาผมก็ได้สมัครเข้ามาร่วมเป็นสมาชิกคนหนึ่งของชุมชนนี้ เพื่อแบ่งปันเรื่องราวต่างๆ ให้เพื่อนๆ ได้ร่วมรับทราบถึงความงามเหล่านั้นบ้าง ในรูปแบบของบันทึก อนุทิน เรื่องเล่า วรรณกรรม และอื่นๆ ในขณะเดียวกันก็อยากเรียนรู้และอยากแลกเปลี่ยนทัศนะหรือมุมมองต่างๆ กับกัลยาณมิตรแห่ง Gotoknow ท่านอื่นๆ ด้วย
ตลอด 2 ปีที่ผมได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชุมชน Gotoknow แห่งนี้ ผมได้พบเห็นสิ่งที่ดีๆ และงดงามหลายอย่างที่น่าประทับใจ ซึ่งทำให้ช่วงเวลา 2 ปีที่ผ่านมา เป็นช่วงเวลาแห่งความสุข และความทรงจำที่ไม่มีวันสิ้นสุดสำหรับชีวิตของผมอีกช่วงหนึ่ง
อาจมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ผมได้พบเห็นและประทับใจ แต่มีอยู่ 2 สิ่งที่ผมได้สัมผัสอยู่ตลอดเวลาและประทับใจมากที่สุด นั่นก็คือ “มิตรภาพ” และ “น้ำใจ” ของชาวชุมชนแห่งนี้
“มิตรภาพ” เป็นความงดงามอย่างแรกที่ผมได้สัมผัสจากชุมชนแห่งนี้ โดยมีกัลยาณมิตรแวะเข้ามาทักทายทำความรู้จัก ติดตามอ่านงานเขียน ให้ดอกไม้ และร่วมแลกเปลี่ยนความคิดเห็นต่างๆ จนทำให้เกิดความสนิทสนมคุ้นเคยกันอย่างดี และต่อมาได้นำไปสู่การนัดหมาย พบปะ พูดคุย และทำความรู้จักกันต่อในโลกของความจริง จนทำให้ผมและกัลยาณมิตรแห่ง Gotoknow หลายๆ ท่านมีความสนิทสนมคุ้นเคยกัน รักใคร่กลมเกลียว ร่วมทำกิจกรรม และไปมาหาสู่กันอยู่ตลอดเวลา
ความงดงามอีกอย่างหนึ่งที่ผมได้พบเห็นและรู้สึกประทับใจมากที่สุด ก็คือ “น้ำใจ” ของชาว Gotoknow
แม้ว่าชุมชน Gotoknow จะเป็นชุมชนที่มีความหลากหลายทางสาขาอาชีพและทางความคิดเห็น แต่สมาชิกทุกๆ คนต่างก็เป็น “คนดี” และ “มีน้ำใจ” อยู่ตลอดเวลา โดยเห็นได้จากการคอยให้ดอกไม้ เอาใจช่วย ห่วงใย คอยให้กำลังใจซึ่งกันและกัน แลกเปลี่ยนความเห็นที่ดีๆ และเป็นประโยชน์ระหว่างกันบนฐานของความรักและเมตตา ไม่มีการใช้ Hate Speech ไม่มีใครผิดใครถูก และช่วยเหลือเกื้อกูลกันและกันอยู่เสมอ ซึ่งความงดงามเหล่านี้หาได้ไม่ง่ายนักในชุมชนออนไลน์อื่นๆ
ผมรักชุมชน Gotoknow แห่งนี้มากครับ และรู้สึกภูมิใจที่ตนเองได้มีโอกาสเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชุมชนแห่งนี้ด้วย ซึ่งเป็น “ชุมชนแห่งมิตรภาพและน้ำใจ” อย่างแท้จริง
ณ ขณะนี้ Gotoknow.org มีอายุครบ 8 ขวบปีเต็ม และกำลังก้าวย่างเข้าสู่ขวบปีที่ 9 ด้วยความมุ่งมั่นที่จะพัฒนาชุมชนแห่งนี้ให้มีความก้าวหน้าและทันสมัยมากยิ่งๆ ขึ้น
ขอขอบคุณ... อาจารย์ ดร.ธวัชชัย-ดร.จันทวรรณ ปิยะวัฒน์ ที่ได้สร้างชุมชนที่แสนงดงามแห่งนี้ขึ้นมา และมีการปรับปรุงและพัฒนาอย่างไม่เคยหยุดยั้ง
ขอขอบคุณ...กัลยาณมิตรแห่ง Gotoknow ทุกๆ ท่าน ที่อยู่เป็นเพื่อนกันเสมอมา
ขออวยพรให้ทุกๆ ท่านมีความสุขความเจริญ สุขภาพสมบูรณ์แข็งแรง ก้าวหน้าในหน้าที่การงาน เบิกบานกายใจ และพบเจอแต่สิ่งที่ดีงามตลอดเวลานะครับ
เป็นจริงอย่างที่คุณอักขณิชเขียนไว้ในบันทึกนี้ทุกประการจ้ะ
มิตรภาพงอกงามและทำให้เกิดความรักและรู้จักกันครับ...
มิตรภาพ คือ การให้ค่ะ
เอากุ้งแชบ๊วยมาฝากค่ะ
มาร่วมดีใจ และภูมิใจ กับการเป็นส่วนหนึ่งของสังคมแห่งนี้ด้วยคนนะครับ
ขอบคุณพื้นที่เล็กๆ แห่งนี้...ที่ทำให้เรารู้จักกัน เสมือนหนึ่งว่า เราเคยใช้ชีวิตด้วยกันครับ...
มาร่วมแสดงความยินดี กับความคิดและการกระทำของคุณอักขณิช ครับ
..
ดอกไม้สวย กุ้งที่คุณBright Lily นำมาฝากก็น่าทานมากเลยนะครับ
สวัสดีครับ คุณมะเดื่อ
เพราะว่าความจริงเป็นเช่นนั้นนะครับ
สวัสดีครับ คุณลูกหมูเต้นระบำ
มิตรภาพทำให้คนเราเข้าใจโลกและผู้อื่นมากขึ้นด้วยนะครับ
ขอบคุณมากๆ ครับ คุณnobita
ดีใจและยินดีมากๆ เลยครับ ที่ได้รู้จักกับ คุณหมอทิมดาบ
จริงที่สุดค่ะ มิตรภาพในG2K ทำให้เกิดพี่น้องในแวดวงของคนรู้ใจ ยังคงรักทุกคนในบ้านหลังนี้ค่ะ
สวัสดีครับ พี่ krutoom
หากไม่มี Gotoknow พี่กับผมก็คงไม่ได้รู้จักกันเลยนะครับ
ขอบคุณ Gotoknow มากจริงๆ เลย
รู้สึกดีอย่างที่สุด น้ำตาซึม (ไหล) มันรู้สึกได้จริง ๆ ยิ่งตอนที่เรารู้สึกเหมือนตัวคนเดียวในความเข้าใจ แม้จริงๆมีผู้คนรอบ ๆ กาย แต่กลับไม่แน่ใจได้เลย บางทีเราก็ต้องการความจริงใจที่บริสุทธิ์จริง ๆ เหมือนที่เราให้ไป ขอบคุณ Gotoknow ที่ทำให้วันนี้ยืนอยู่ได้เป็นอย่างดี
สวัสดีครับ คุณ HaPpyGirl
ความรู้สึกดีๆ และงดงามแบบนี้มีอยู่เฉพาะใน Gotoknow เท่านั้นครับ
ยากที่จะได้พบเห็นจากโลกออนไลน์ที่อื่นๆ
happy ba ค่ะ
Happy Ba เช่นกันนะครับ คุณ tuknarak
-สวัสดีครับท่านอักขณิช...
-มิตรรัก G2K ให้กำลังใจกันเสมอมา..
-ต่างสาขาอาชีพ ต่างวัย ต่างก็นำมาซึ่งความรู้และการแบ่งปันที่มากมายครับ...
-ทำให้ได้ต่อยอดทางความคิดได้ในหลายเรื่องทีเดียวครับ..
-อย่างที่ท่าน อ.ขจิต บอกไว้ว่า"เพิ่งเจอกันครั้งแรก..แต่เหมือนกับรู้จักกันมานาน..."
-ขอบคุณที่แห่งนี้มาก ๆ ครับ
-สุขสันต์ 8th G2K นะคร๊าบ!!!!!
ขอบคุณเรื่องเล่าดีๆที่นำมาแบ่งปันและกำลังใจที่มีให้กันเสมอมาค่ะ....
สวัสดีครับ คุณเพชรน้ำหนึ่ง
ยินดีที่ได้รู้จักกับมิตรรักอารมณ์ดีอย่างคุณเพชรน้ำหนึ่งนะครับ
เป็นความโชคดีของ "อึ่งยืน" อย่างผมจริงๆ 555
สวัสดีครับ คุณป้าใหญ่ นงนาท สนธิสุวรรณ
ขอบคุณคุณป้าใหญ่มากๆ ครับ ที่ห่วงใยและคอยให้กำลังใจเสมอมา
เป็นครั้งแรกที่ขอลอกความเห็นของ "คุณมะเดื่อ" ค่ะ เพราะคิดตรงกันจริงๆ ว่า "เป็นจริงอย่างที่คุณอักขณิชเขียนไว้ในบันทึกนี้ ทุกประการ"
และแถมปล. ว่า ยายไอดินรัก "ทั้งครอบครัวของคุณอักขณิช" ค่ะ
สวัสดีครับ ป้าวิ-ไอดิน-กลิ่นไม้
ทุกๆ คนยังคิดถึงป้าวิเสมอนะครับ
และยังรอคอยการมาเยือนของป้าวิ-ลุงสอเสมอครับ
ถ่ายทอดออกมาได้ตรงใจมากค่ะ