จงเจริญสมาธิ จักรู้อริยสัจตามเป็นจริง/
สมาธิ คือการรักษาใจมั่น ในทุกขณะจิต การปฏิับัติสมาธิ เป็นการเจริญกัมมัฏฐาน ซึ่งมี ๒ อย่าง คือ ๑. สมถกรรมฐาน คือกรรมฐานเป็นอุบายสงใจ ๒.วิปัสสนากรรมฐาน คือกรรมฐานเป็นอุบายเรืองปัญญา
วิปัสสนาภูมิ หมายถึง พื้นที่กระทำวิปัสสนา หรือกรรมฐานของวิปัสสนา หรืออารมณ์ของวิปัสสนาคือการเจริญวิปัสสนานั้นต้องกำหนดรู้อยู่ที่วิปัสสนาภูมิ ธรรมที่เป็นที่ตั้ง เป็นที่เกิด เป็นพื้นที่ เป็นอารมณ์ หรือกรรมฐานเป็นกรรมฐานของวิปัสสนานั้น
พระพุทธโฆสาจารย์ ได้แสดงไว้ในคัมภีร์ปกรณ์อรรถกถาวิสุทธิมรรค จำแนกออกเป็น ๖ หมวด เรียกว่า วิปัสสนาภูมิ ๖ แต่ถ้ากล่าวโดยย่อเหลือเพียง ๒ คือ รูปธรรม นามธรรม หรือเรียกว่า รูป นาม หรือกาย ใจ ฉะนั้น การกำหนดรูปนามจึงเท่ากับการปฏิบัติตามภูมิทั้ง ๖ นั้นเอง
พระพุทธเจ้า ตรัสว่า ภิกษุทั้งหลาย พวกเธอทั้งหลาย จงเจริญสมาธิเถิด ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้มีจิตเป็นสมาธิแล้ว ย่อมรู้ได้ตามเป็นจริง รู้ได้ตามเป็นจริงซึ่งอะไรเล่า รู้ได้ตามเป็นจริง ซึ่งความจริงอันประเสริว่า นี้ทุกข์ นี้เป็นเหตุให้เกิดทุกข์ นี้เป็นความดับไม่เหลือของทุกข์ และนี้เป็นทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือของทุกข์ ดังนี้
ภิกษุทั้งหลาย พวกเธอทั้งหลาย จงเจริญสมาธิเถิด ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้มีจิตเป็นสมาธิแล้วย่อมรู้ได้ตามเป็นจริง. ตามอริยสัจ ๔นั้นเอง
กราบ 3 ครั้ง สาธุๆๆ