น้อยโหน่ง
นายอานนท์ ภาคมาลี (หมอแดง)
น้อยโหน่ง หลายๆท่านหรือบางท่านอาจไม่รู้จัก หรือไม่เคยได้ยินชื่อ หรือไม่เคยรับประทาน น้อยโหน่งมีดอกคล้ายๆดอกของน้อยหน่า เปลือกบางแต่เหนียว ค่อนข้างเรียบ ไม่นูนเป็นตาๆสีเขียวจางๆปนสีแดงเรื่อๆ เนื้อในผลหนาสีขาว รสชาติหวานแต่ไม่เท่าน้อยหน่า มีเมล็ดมาก มีคุณค่าทางอาหาร คือ วิตามินเอ มากกว่าน้อยหน่า สรรพคุณทางยา คือผลทั้งดิบและสุก แก้ท้องร่วง โรคบิด โรคซาง ลมจุกเสียด แก้พยาธิในท้อง และพยาธิผิวหนัง รากใช้แก่เหงือกบวม รักษาโรคเรื้อน เปลือกและต้นแก่บิด ท้องเสีย เป็นยาห้ามเลือดและสมานแผล ใบใช้ฆ่าพยาธิผิวหนัง แก้บวมและฟกช้ำ เมล็ดใช้เป็นยาสมานแผล ผลดิบและใบสดยังสามารถนำมาต้มทำเป็นสีย้อมผ้า ให้สีดำและสีน้ำเงิน ที่สวยงามและติดทนนานอีกด้วย น้อยโหน่ง ยังมีชื่อต่างกันๆไป ตามภาษาถิ่นในแต่ละภาค เช่น มะโหน่ง หรือ มะเนียงแฮ้ง ภาคเหนือ น้อยหนัง ภาคใต้ น้อยโหน่ง และ น้อยหน่า เป็นพืชพื้นเมืองของอเมริกากลาง และยังพบน้อยโหน่งและน้อยหน่า ไต้หวัน อินเดีย ออสเตรเลียและแอฟริกาตะวันตก
ปีนี้ ประมาณเดือนมกราคม 2556 ข้าพเจ้าได้ซื้อและกินน้อยโหน่งไปประมาณ 5 กิโลกรัมทุกปี และเป็นผลผลิตที่ออกสู่ตลาดน้อยมาก จนเกือบไม่มี และเมล็ด ข้าพเจ้านำไปให้นายบุญส่ง โสภา บ้านเลขที่ 20 หมู่ 5 ตำบลหินซ้อน อำเภอแก่งคอย จังหวัดสระบุรี เพาะใส่ถุง ขายต้นละ 20 บาท เพื่อเป็นการขยายพันธุ์ และอนุรักษ์ ให้อนุชนรุ่นหลัง ได้รู้จักต้นน้อยโหน่ง และสร้างรายได้
.... ต่างกันที่เปลือก....และรส นะคะ ....ขอบคุณค่ะ....