ทุกๆสรรพสิ่งล้วนมีราคาในตัวของมันเอง ภาวะการณ์ที่โลกกาลปัจจุบันปล่อยเสรี Free Trade Area เปรียบประดุจคำศักดิ์สิทธิ์ นานาอารยประเทศต่างสดุดี ยิ้มยินดีกับการขูดเลือดขูดเนื้อชาวรากหญ้าชาติตน ชนชั้นกรรมกรมิได้ต่างจากทาสที่ถูกยกเลิกไป เปล่าเลยทาสในรูปแบบใหม่ที่แยบยลฉ้อฉลเหลือคณา สังคมมันเกิดเหตุการณ์วิปริต โลตัส บิกซี เซเว่น พุดขึ้นเป็นดอกเห็ด มิใช่ว่าจะเกลียดหรือโกรธแค้นอะไรพวกนั้น แต่มันหยามความเป็นคนจนเกินไป โดยสังคมหารู้ไม่ ว่าได้ทำลายรูปแบบเดิมๆที่เป็นวิถีชีวิตของตนเองไปเสียแล้ว มิได้กล่าว มิได้ว่า มิได้ต่อต้านความเจริญ ความทันสมัย แต่อยากสะกิดใจเพราะความสบายเหล่านี้มิใช่หรือ ที่ชาติอื่นๆล้มละลายมามากต่อมากเสียแล้ว ชนชั้นกระฏุมพี พ่อค้าวานิช ต่างมิได้เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะความเสียหายมิได้ตกลงมาบนหน้าตักเขานี่ กลับเป็นความร่ำรวยที่ทะลักล้นเข้ามา ความเท่าเทียมจึงเป็นวลีตลก ที่นักการเมืองตอแหลใช้หาเสียง เป็นเรื่องน่าขำที่เราหลับหูหลับด่า ก่นด่า สาปแช่ง แต่กลับไปสนับสนุนความอยุติธรรมที่เต็มบ้านเต็มเมือง ข้าพเจ้าไม่อยากเห็นวันนั้น วันที่ตลาดสด ร้านค้าตามแถบถนน เป็นเรื่องเล่าแปลกประหลาดที่ให้ลูกหลานฟัง..
ไม่มีความเห็น