BAR : ห้องผ่าตัดปี 2550 ฝันที่อยากได้และต้องไปให้ถึง
บันทึกล่าสุดของชุมชนคนชุดเขียวคือ AAR ผลการดำเนินงานของห้องผ่าตัดปีงบประมาณ 2549 คลิกที่นี่ และในท้ายบันทึกดิฉันได้ทิ้งท้าย...อุบเอาไว้เกี่ยวกับนโยบายหรือแผนงานประจำปี 2550
...และนั่นคือที่มาของบันทึกนี้ คือ BAR : ห้องผ่าตัดปี 2550 ฝันที่อยากได้และต้องไปให้ถึง ซึ่งนโยบายหรือแผนงานประจำปีจะบ่งบอกถึงกิจกรรมต่าง ๆ ที่ห้องผ่าตัดต้องปฏิบัติให้ได้ตามแผนเพื่อให้สำเร็จตามเป้าหมายหรือวิสัยทัศน์ของสถาบันด้วย ซึ่งสิ่งที่ดิฉันวาดฝัดและหวังอยากจะให้เป็นในปี 2550 มีดังนี้
1. มีการใช้ KM เป็นเครื่องมือในการพัฒนาคุณภาพสู่ความเป็นเลิศ หรือ Best Practice อย่างต่อเนื่องและยั่งยืน โดยที่เจ้าหน้าที่ต้องมีความสุขในการทำงาน ไม่เครียด ไม่ลำบากใจ และไม่ถือว่านอกเหนือจากงานประจำ
2. มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างเจ้าหน้าที่ในทีมนำทางคลินิคมากขึ้น ซึ่งนอกเหนือจาก แบบ F2F แล้วก็มีแบบ B2B โดยอาศัยเทคโนโลยีทางสารสนเทศ เช่น 
- ทาง Intranet ของสถาบัน ฯ
- Website http://www.bamras.org
- Weblog ของ Gotoknow
3. มีระบบการจัดเก็บคลังความรู้ที่ดีจนสามารถเป็นแบบอย่างให้กับหน่วยงานอื่น ๆ ได้
4. มีการบริหารข้อมูลทั้งการจัดเก็บและวิเคราะห์เพื่อนำมาใช้ประโยชน์ได้เพื่อลดการบันทึกด้วยมือและกระดาษ
5. มีการบริหารความเสี่ยงที่ดีและมีประสิทธิภาพจนเป็นแบบอย่างให้กับหน่วยงานอื่นในสถาบัน
6. เจ้าหน้าที่มีความรู้และเชี่ยวชาญและเป็นวิทยากรให้กับบุคลากรทั้งในและต่างประเทศ ในเรื่อง
- เทคนิคการส่งเครื่องมือผ่าตัดแบบไม่สัมผัสของมีคม (Non-touch Technic)
- หลักการป้องกันการติดเชื้อขณะปฏิบัติงานแบบ Standard Precautions
7. เจ้าหน้าที่มีความสามารถในการพัฒนางานประจำสู่งานวิจัย (Routine to Research) ผลิตงานวิจัยอย่างน้อยปีละ 1 เรื่อง
8. มีแผนการจัดซื้อทรัพยากร และการเก็บข้อมูลรายรับ-รายจ่ายของหน่วยงานที่ดีมีประสิทธิภาพ และมีการทบทวนการใช้ทรัพยากรอย่างเหมาะสมคุ้มค่า
9. สิ่งที่สำคัญคือ บุคลากรทำงานอย่างมีความสุข ดัชนีความสุขต้อง > ร้อยละ 80
BAR คือ บาร์ โอ๊ะ..โอ๊ะ .!! ..ขอประทานโทษ.... BAR คือ Before Action Review ตามความเข้าใจของดิฉัน หมายถึง สิ่งที่เราต้องการ หรือ การที่เราคาดหวังในสิ่งใดสิ่งหนึ่งก่อนลงมือกระทำกิจกรรมนั้น ซึ่งภาพฝันหรือสิ่งที่ห้องผ่าตัดต้องการจะให้เกิดในปี 2550 นั้นจะเป็นภาพจริงได้ก็ต้องอาศัย
- ความตั้งใจ ลงมือปฏิบัติ
- การร่วมมือ ร่วมใจ
- ความรักในองค์กร
- และความรักใคร่ กลมเกลียว หรือถ้าจะไม่ให้ตกยุคก็ต้องใช้คำว่า การสมานฉันท์ (ไม่ใช่การทะเลาะกะฉัน) ระหว่างชุมชนคนชุดเขียวด้วยกัน
ทั้งนี้จุดมุ่งหมายไม่ใช่แค่ตอบสนองวิสัยทัศน์ของสถาบันเพียงอย่งเดียวแต่การยึดผู้ป่วยเป็นศูนย์กลาง โดยการมองผู้ป่วยเป็นผู้ที่ป่วยและต้องการเยียวยาจากเราต่างหากเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด
ความเห็น (9)
วาดฝัน...และหวังไว้..
สิ่งที่อยากได้...คงไม่ไกลเกินฝัน
หากเราทุกคน...ร่วมมือและร่วมใจกัน
อีกไม่นานความฝัน...ต้องเป็นจริง
คิดว่าสำหรับพี่ปัทม์ก็คงไม่ต่างกัน...ฝันได้..ทำได้...แน่นอน
เข้ามาแอบดูความฝันของพี่เล็กด้วยอีกคน..เชื่อว่าชชคชข.จะต้องถึงฝั่งฝันแน่ๆ..ปล.เรามีรูปสไลด์อย่างเจ๊มั่งจัง
ปล.ขอฝากไปยังสี่หนุ่มสี่ตะกร้าที่เก๊กท่าหล่ออย่างนี้น่ะไม่เมื่อยมั่งหรือไงคะ
ขอบคุณ น้องเซียงจา...จ้า
ฝันของพี่เป็นเพียงความฝันของชนกลุ่มเล็ก ๆ แต่ก็ถือว่ายิ่งใหญ่ในความรู้สึก ไม่ใหญ่..ไม่โต..มากมายแต่หากได้รับแรงใจ กำลังใจจากพี่ ๆ เพื่อน ๆ และน้อง ๆ ความฝันก็อยู่ไม่ไกลหรอก
สำหรับสี่หนุ่มสี่มุมนั้นปล่อยเขาเก๊กหล่อไปเถอะ .เก๊กได้ทั้งวันทั้งคืนแหละเพราะ....เขาชอบ...ปล่อยเขาไป..ปล่อยเขาไป
- เรียนท่านผ.อ. สิ่งที่เขียนเป็นเพียงจุดเริ่มต้นแห่งฝัน...แต่จะสิ่งที่จะเติมความฝันให้เป็นจริงก็ต้องมีการสร้างหรือแผนงานที่ชัดเจน มีกิจกรรมต่าง ๆ เฉพาะ ซึ่งกำลังรวบรวมเขียนอยู่ค่ะ แล้วจะนำเสนอในบันทึกถัดไปค่ะ
ขอชื่นชมคุณศุภลักษณ์จริง ๆ ค่ะว่ามีความเป็นผู้นำเต็มตัวและหัวใจ แถมมีวิสัยทัศน์กว้างไกลมาก ๆ เอาใจช่วยให้ฝัน...เป็นจริงนะคะ
- ขอบคุณคุณ mind ค่ะ
- ดิฉันคิดเช่นนี้ค่ะ...หากเราทำงานอย่างมีเป้าหมายจะทำให้เราทำงานได้ดี ไม่หลงทิศไปไหน
- แต่ถ้าเราทำงานอย่างไม่มีเป้าหมายเราจะทำงานแบบอยู่ไปวัน ๆ ซึ่งจะทำให้เราไม่มีคุณค่าค่ะ
เห้นด้วยครับ ในบานะพยาบาลต่อเนื่องจบใหม่ อยู่ห้องผ่าตัดครับ จ.สระบุรี