ไม่น่าเชื่อ

ผมทำหน้าที่สอนหนังสืออยู่ภาควิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร สอนด้านกฎหมายการศึกษา วิชาการเงินงบประมาณ การบริหารงบประมาณ กฏหมายทั่วไป การวางแผนและวิชาปรัชญาการศึกษา นักศึกษาที่มาศึกษาต่อระดับป.ตรี ป.โท และป.เอก เมื่อศึกษาจบแล้ว บางครั้งนักศึกษาก็มาขอคำปรึกษาบ้างเป็นปกติ ความเป็นผู้ให้ความรู้เช่นพวกเรา ก็ทำหน้าที่เช่นนี้อย่างมีความสุข ให้ความรู้เขา พัฒนาเขาให้เป็นผู้บริหารได้อย่างภาคภูมิใจ ซึ่งก็เหมือนกับอาจารย์ทุกท่าน ทุกมหาวิทยาลัย ลูกศิษย์บางคนทำงานด้วยความซื่อสัตย์ สุจริต ทุ่มเทให้กับสถานศึกษาของเขา แต่กลับไม่ได้ผลลัพภ์ที่ดีตอบแทน ถูกเดินขบวนจากลุ่มคนที่หวังผลประโยชน์ของส่วนตัวเป็นสำคัญ เพียงมีผู้ใหญ่หนุนหลังอยู่ เพียงแค่ให้สาแก่ใจ โดยไม่ได้ดูว่า เมื่อนักศึกษาคนนี้ได้เข้าไปบริหารสถานศึกษานี้แล้วได้พัฒนาให้เกิดประโยชน์แก่เด็กนักเรียนอย่างใดบ้าง เด็กนักเรียนไปสอบเรียนต่อในสถานที่มีชื่อได้ที่หนึ่งสองปีซ้อน และไปสอบเข้าในสถานศึกษาอื่นทีีมีชื่อหลายแห่ง เด็กนักเรียนได้รับรางวัลระดับชาติ  ความดีที่ทำไว้ไม่เคยสนใจ ผมเองทราบข้อมูลนี้เป็นอย่างดี เพราะให้คำปรึกษากับลูกศิษย์หลายคนตลอดมา พวกเราที่ทำหน้าที่อยู่ในวงการศึกษาเป็นลูกศิษย์ท่านอาจารย์หม่อมหลวงปิ่น มาลากุล ท่านเคยสอนไว้ว่า การศึกษาเปรียบเหมือนกล้วยไม้ เพราะออกดอกช้า แต่ยามใดที่กล้วยไม้ออกดอกความหอมของกล้วยไม้จะคงทนไปอีกนานครับ  ผู้ปกครองบางท่านไม่ทราบหรอกครับว่า การศึกษานั้นพวกเราต้องช่วยกัน ท่านฝากลูกท่านไว้กับที่สถานศึกษา หรือโรงเรียน แล้วปล่อยโดยไม่ดูดำดูดีเลยไม่ได้ครับ และอย่าเอาแต่ใจของตนอย่างเดียว ควรให้กำลังแก่ครู และผู้บริหารเขาด้วย ถ้าเขาทุจริตก็ควรให้กฏหมายเขาลงโทษ แต่ถ้าเขาสุจริตและทุ่มเทให้สถานศึกษาแล้วควรเป็นกำลังใจให้เขา ที่ผมเขียนมานี้ รู้สึกสงสารคนที่ถูกกลั่นแกล้งมากเลยครับ ถึงแม้เป็นผู้บริหารที่มีความรู้ มีประสบการณ์ เคยได้รับรางวัลผู้บริหารครุฑทองคำ เคยบริหารมาหลายแห่งแล้ว แต่ยังไม่พ้นกรรมของกฎหมู่ที่หวังผลประโยชน์ของตัวเองเป็นหลักครับ  ต่อไปคนดี ๆ ก็คงเป็นเช่นนี้กันมากขึ้นครับ