การเรียนรู้ชีวิตกับธรรมชาติ

ธรรมชาติเป็นสิ่งวิเศษสุดในชีวิต  มนุษย์ผูกพันกับธรรมชาติตลอดเวลา ตั้งแต่เกิดจนตายทุกคนต้องพึ่งธรรมชาติ  หลายๆคนลืมธรรมชาติและได้ทำลายมันไป  บางคนตั้งใจธรรมชาติเพียงเพื่อความอยากได้  บางคนทำลายธรรมชาติโดยไม่รู้ตัว

มีหลายองค์กรที่ช่วยผดุงส่งเสริมความเป็นธรรมชาติ  เช่น  ในต่างประเทศจะไม่นิยมสวมเสื้อที่ทำมาจากผ้าไหม  เพราะเสื้อผ้าไหมตัวหนึ่งทำมาจากรังไหมและทำลายตัวไหมตั้งหลายๆตัว 

ตัวครูอ้อยเองเกิดมาถึงวันนี้ครึ่งร้อยปีแล้ว  ได้ทำลายด้วยจงใจและไม่ตั้งใจกับธรรมชาติเสียมากมาย  ถึงจะได้ลอยกระทงเพื่อขอขมาแล้วก็ตาม  ความรู้สึกสำนักรักธรรมชาติ  และปรารถนาจะคืนความดีความงามให้กับธรรมชาติได้เกิดขึ้นกับครูอ้อยมาหลายปี

ความรู้สึกมันสะสมเพิ่มพูนจากการเรียนรู้ในองค์ประกอบต่างๆที่ได้คิดไว้  เมื่อมีองค์ประกอบเกิดขึ้นมา  ครูอ้อยเริ่มรู้สึก  และคิดว่า  ความปรารถนาที่คิดไว้  เราจะได้ทำ  และความสำเร็จจะตามมา 

การคืนความงามสู่ธรรมชาตินั้น  จะเริ่มจากทุ่งนาที่ไม่มีใครจะทำนาแล้ว  เรายังคงเหลือส่วนหนึ่งไว้ทำนา  แปลงเนื้อที่ให้เป็นสวนสวยงาม  สวนพัฒนาค่ายลูกเสือ  ที่พักแรม  รีสอร์ท  ห้องสัมมนา  ห้องจัดเลี้ยง  ต่างๆที่ได้คิดไว้เมื่อหลายปีก่อน  กำลังจะลงตัวจากน้ำพักน้ำแรงและเงินที่ได้สะสมมา 

การเรียนรู้ทางโลกได้มีอยู่เป็นระยะ  แต่การเรียนรู้กับธรรมชาติเรียนทุกวัน  สะสมเพิ่มพูนความรู้ที่จะระดมสมองกันต่อไป

เพื่อนฝูงต่างก็สนับสนุน  บ้างก็ไม่เห็นด้วย  อยากให้ครูอ้อยท่องเที่ยวไปและนำมาเล่าสู่กันฟังแบบนี้  ดูเหมือนจะมีความสุขมากกว่า

 

แต่ไม่ได้ทำตามที่ใจเรียกร้อง  ด้วยเห็นชุมชนที่มีหลายครอบครัวต้องเดินทางไปทำงานในเมืองหลวง  ทิ้งลูกไว้กับยาย  หากเราทำแบบนี้เขาอาจจะเปลี่ยนใจมาทำงานกับเรา  ที่ไม่ต้องเสียค่าเดินทาง  จ่ายค่าที่พัก  แถมยังได้ดูแลลูก  มีความอบอุ่นขึ้นในครอบครัว  ในชุมชน

การเรียนรู้เกิดขึ้นอีกมุมหนึ่งของชีวิต  ที่จะเป็นมุมใหญ่ที่สวยงามต่อไปในไม่ช้า