ก้าวที่ ๑๔ กลับมาเดินหน้าต่อ ๒๙ มีนาคม ๒๕๕๖

หลากจากหายไป เหมือนคราวนี้จะหายไปบ่อย แต่ตอนนี้กลับมาแล้วนะครับ สำหรับบันทึกที่ตั้งใจจะทำทุกวัน ทำไปอย่างต่อเนื่อง ให้ครบ ก้าวร้อยเก้า ตามความคิดตั้งตั้ง แต่สาเหตุที่หายไป ไม่ใช่เพราะความล้า หรือไม่ใส่ใจ แต่วูบหนึ่งรู้สึกว่า ไม่รู้เราจะทำเพื่ออะไร ทำให้ใครอ่าน แล้วมันจะน่าสนใจหรือ แล้วใครจะสนใจ

หลังจากวูบหนึ่งของความคิดนั้น ทำให้ชะงักงันในการเขียนบทความซึ่งเจตนาจะทำให้ต่อเนื่องยาวนาน แต่พอคิดว่าไม่รู้จะทำเพื่อเป้าหมายอะไร บางครั้งก็เหมือน มีเรื่องที่ซ้ำกัน ก็เลยคิดว่าจะเว้นวันดำเนินการ แต่จริงแล้วทุกวันที่ผ่านไปก็ย่อมมีแง่คิดที่ดี และน่าจดจำทั้งสิ้น วันนี้เลยขออนุญาตกลับมาดำเนินการและส่งต่อความคิด ฝึกฝนการนำเสนอด้านงานเขียน แม้จะไม่เรียบร้อยหรือลุ่มลึกแต่ก็เสมือนการแชร์ประสบการณ์ เหลาด้วยการพิมพ์ให้กับพี่น้องได้ฟังนะครับ  ....วันนี้เองได้ไปร่วมงานของ ThaiPBS ซึ่งเป็นเวทีสำหรับสภาผู้ชม ผู้ฟังระดับอำเภอ แต่สิ่งที่รู้สึกแปลกใจที่สุดก็คือความตั้งใจที่ทั้งครูยอด และอาจารย์สุลักษณ์ ทุ่มเทดำเนินการไป สิ่งที่เหมือนกันในชุดความคิดที่ทำงานลงไปนั้น ซึ่งผมเองไม่เข้าใจก็คือ ความต้องการให้ผลงานออกมาดี ไม่ใช่เพื่อตอบโจทย์เจ้าของเงิน หรือเป็นมือปืนรับจ้าง แต่เป็นการตอบโจทย์เพื่อสร้างแนวร่วมทางความคิด ใช้เวทีนี้เป็นสื่อและขับเคลื่อนมุมมองต่างๆให้เดินหน้าได้ ซึ่งให้ความสำคัญที่สุดก็คือคนที่พามา สิ่งสำคัญสำหรับครูยอดก็คือการทำงานให้สนุก คิดว่าดีก็ทำลงไป ผมเองก็คิดเช่นนั้น แต่ก็เหมือนยังกั๊ก ๆ อยู่ว่าจะเอาไง จะไปยังไงต่อ สิ่งที่เกิดขึ้นต่อมาสำหรับวันนี้ ผมเองตามเกมส์ไม่ทันว่า ทำไม ThaiPBS ถึงให้พื้นที่สำหรับสภาผู้ชม และให้จริงจังขนาดไหน หรือสถานีช่องนี้กำลังทำงานเชิงประเด็นไปด้วย จะกลายเป็นโทรทัศน์ NGO อย่างที่ว่าหรือเปล่า คำถามเหล่านี้ยังสงสัย และคิดว่าจะต้องค่อยๆ หาคำตอบต่อไป แต่ที่แน่ๆ ในการประชุมครั้งนี้ได้เห็นมุมมองใหม่ ๆได้ปรับบทบาทจากแค่ผู้ร่วมอภิปราย คราวนี้ได้รับโอกาสให้มาดำเนินการบ้างก็เป็นเรื่องที่ดี

สำหรับภาพรวมของงานยังไม่จบ พรุ่งนี้จะต้องดำเนินการต่อ แต่สิ่งหนึ่งที่จะได้แน่นอนจากเวทีนี้คือการวางแผนเพื่อจัดทำสือ่ ทั้งใช้ประโยชน์หน้าจอของ ThaiPBS และพื้นที่วิชาการหลังจอ บวกกับการทำงานของ สวท.ลำพุน ซึ่งจะเป็นอีกแรงหนึ่งในการสร้างสื่อสร้างสรรค์ภาคประชาชน อยากให้สิ่งที่คิดได้ค่อยๆ ดำเนินการต่อ

ปล.บันทึกนี้อาจไม่ถูกใจหรือไม่สร้างความเข้าใจกับผู้อ่านนัก บางครั้งผมเองอ่านแล้วก็รู้สึกสับสน แต่ทางหนึ่งของบันทึกฉบับนี้ก้คือการเก็บประสบการณาการทำงานให้อยู่ในรูปแบบออนไลน์ทางหนึ่งเพื่อศึกษาร่วมกัน เป็นกรณีศึกษา และทางหนึงก็เป็นการสังเคราะห์ความคิดประจำวัน ผมเองรู้สึกว่า ปลังจากที่ใช้ Go2Know แล้วทำให้ได้เรียบเรียงเรื่องดีๆ มากมาย และสุดท้ายทำให้การนำเรื่องเหล่านี้มาใช้ในชีวิตประจำวันมีประสิทธิภาพมากขึ้น