ไปเยี่ยมแม่ : บ้านนาหน้าแล้ง 2556

เมื่อวานนี้ดิฉัน สามี พี่สาว และน้องชายคนเล็ก ไปเยี่ยมแม่ที่บ้านนครนายก เราเดินทางออกจากกรุงเทพฯ ช่วงสายๆ การเดินทางสะดวกไม่ติดขัด เมื่อเข้าเขตจังหวัดนครนายกถนนเลียบคลองสวยงามด้วยต้นไม้ที่ออกดอกสีเหลืองบ้างสีม่วงบ้าง ใบเขียวๆ บ้าง เส้นทางจากดงละครถึงบ้านประมาณ 5 กม. ถนนไม่ดี คงเป็นเพราะน้ำท่วมในปีก่อนและยังไม่ได้ซ่อมแซม

น้องสาวทำอาหารไว้ให้เป็นปลาหมอตัวใหญ่ย่าง กินกับน้ำปลามะม่วง น้ำพริกปลาร้าและผักต้ม (ยอดชะอม ยอดสะเดา บวบสาลี) เรากินกันเยอะเพราะไม่ได้กินข้าวเช้าก่อนไป

ที่บ้านอากาศร้อนมากและแดดจัด แม่อยู่ในห้องแอร์ตลอด แม่ดูสดชื่นอารมณ์ดี รู้ว่าใครไปใครมา ช่างสังเกต มองเห็นว่าน้องชายขาเจ็บ (จากอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อหลายวันก่อน) แม่กินข้าวและขนม ได้เยอะ พูดคุยรู้เรื่อง บอกว่าอยู่ที่ไหนก็อยู่ได้ แต่อยากอยู่ที่บ้านของตนเองมากกว่า

ตอนเย็นพี่สาวทำแกงส้มมะละกอและผักบุ้ง ใส่ปลาหมอและปลาดุก เราเก็บมะละกอมาจากต้นและผักบุ้งจากในบ่อข้างบ้าน มะละกอแขกดำแก่แล้ว เนื้อในเริ่มแดง เมื่อเอามาแกงจึงมีรสหวาน กินข้าวกันเยอะอีกตามเคย 

พอแดดร่มเราก็พากันเดินไปในสวนเพื่อเร่งการย่อยอาหาร ทุ่งนาข้างๆ สวน กำลังรอฝน ต้นหญ้าที่เคยสูงโดนไฟจากทุ่งลามมาเผาไปบ้าง ส่วนหญ้าที่ขึ้นใหม่ยังไม่สูงมาก เดินบุกไปได้ อากาศตอนเย็นมีลมพัดเย็นสบาย เราคุยกันว่าถ้าจะทำสวนควรจะทำในเวลานี้เพราะไม่ร้อน

ทุ่งนาข้างๆ สวน

ลูกสาวชาวนา (พี่สาว)

กล้วยน้ำว้า กล้วยหอม ออกปลีและเครือหลายต้น กล้วยน้ำว้าอยู่เครือหนึ่งที่สุกแล้ว นกหรือค้างคาวก็ไม่รู้กินกล้วยสุกไปเป็นหวีๆ เรายังแบ่งมากินได้ทัน 3 หวี

กล้วยหอม

มะม่วงที่ปลูกใหม่ต้นเตี้ยๆ ก็ออกลูกแล้ว แต่ยังไม่ทันแก่ก็เหลืองคงเพราะแดดเผา มะม่วงน้ำดอกไม้ต้นที่รอดชีวิตจากน้ำท่วมออกลูกหลายรุ่น บางรุ่นแก่แล้วเพราะมีลูกสุกหล่นอยู่ใต้ต้น รุ่นที่ลูกยังเล็กก็มี เราสอยมะม่วงลูกใหญ่มา 3-4 ลูก สามีบอกว่ามะม่วงดิบที่กรุงเทพฯ ลูกไม่โต กิโลกรัมละ 30 บาท

มะม่วงที่ปลูกใหม่

วันนี้สามารถเดินบุกหญ้าเข้าไปดูไผ่หวานดอกโดนที่ปลูกไว้ 2 กอได้ ต้นไผ่แตกใบดี ไม่ตายแต่ก็ยังไม่โต 

ต้นไผ่หวานหนองโดน

ในช่วงเวลานี้พืชพันธุ์ที่เจริญเติบโตดีคงจะเป็นบัวชนิดต่างๆ ที่ใบงามและมีดอกหลายสี

ดอกบัวในบ่อปลา

น้ำในบ่อที่น้องชายเลี้ยงปลาไว้เริ่มลดน้อยลง เอาอาหารไปหว่านดู พบว่าปลาโตแล้วแต่มีจำนวนไม่มาก อีกบ่อมีต้นธูปและวัชพืชอื่นเต็มไปหมด ไม่รู้ว่าปลายังมีเหลืออยู่มากไหม

เย็นใกล้ค่ำ แม่เริ่มกระวนกระวายเป็นห่วงว่าจะมืดแล้ว ขอให้ลูกๆ เก็บข้าวเก็บของเดินทางกลับกรุงเทพฯ กันเถอะ ความเป็นห่วงลูกของแม่อยู่ในจิตใจตลอด ไม่ว่ายามหลงเลอะเลือนหรือยามที่ความจำดี

เราสามคนเดินทางออกจากบ้านแม่เมื่อค่ำ ส่วนน้องชายคนเล็กจะพักอยู่กับแม่อีกหลายวัน เส้นทางถนนเลียบคลองรังสิตสะดวกสบาย ไม่มีติดขัด จนเข้าสู่ถนนเกษตรนวมินทร์ที่มีรถหนาแน่น เกือบสามทุ่มแล้ว แต่คนกรุงเทพฯ จำนวนมากยังอยู่นอกบ้าน อาจเป็นเพราะที่บ้านไม่มีคนคอยห่วง

วัลลา ตันตโยทัย

[ผศ.ดร. ทิพยวรรณ นิลทยา]

ชอบชีวิตแบบนี้ค่ะ อาจารย์

[พ.แจ่มจำรัส]

บัวชมพูงามเด่นสงบ

พ้นภพพ้นน้ำสดใส

รื่นรมย์บ้านนาหน้าแล้งภัย

ขอใจอย่าร้อนตามงามเย็น....

[วัลลา ตันตโยทัย]

ขอบคุณคุณ พ.แจ่มจำรัส สำหรับคำกลอนค่ะ บ้านนาหน้าแล้ง แม้ว่าจะร้อนอย่างไร แต่เมื่อแดดร่มลมพัดมายามเย็นเมื่อใด เราก็มีความสุข สงบ และเบิกบานใจได้เสมอ