สัปดาห์ที่ผ่านมาถือว่าเป็นสัปดาห์สุดท้ายที่ผู้เขียนจะต้องคืนห้อง ในแฟลตที่พักของคณะแพทย์ ฯ จริง ๆ แล้วต้องคืนภายในวันศุกร์ แต่เป็นเพราะผู้เขียนยังเก็บของไม่หมด เลยแกล้งทำเป็นลืมไป
สาเหตุที่ต้องออกเพราะตัวเองไปสร้างบ้านอาศัยอยู่ข้างนอกได้ไม่นาน จึงไม่ได้อาศัยและใช้ที่พัก และมีคนร้องเรียนไป
จริง ๆ ก็อยากคืนห้องตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว แต่ติดอยู่กับกรุสมบัติ ข้าวของบางอย่างที่ไม่ได้ใช้ และก็ไม่มีที่เก็บจึงอาศัยแฟลตเป็นที่เก็บข้าวของไปพลาง ๆ ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นเอกสาร และแผ่นกระดาษ
วันอาฑิตย์ที่ผ่านมาพวกเราจึงจัดการเก็บข้าวของส่วนใหญ่แปรรูปเป็นเงิน (นำไปขาย) และได้คืนกุญแจห้องเรียบร้อยไปแล้วในวันนี้
ในกรุสมบัติเก่าทั้งหลายของผู้เขียน พบสิ่งมีค่า ไม่สามารถประเมินค่าได้ มันคือข้อคิด คติที่ผู้เขียนเก็บสะสมมาตั้งแต่สมัยเรียนหนังสือ เสียดายที่สมัยนั้นเราจดเอาไว้แต่ไม่ได้ระบุถึงที่มา หรือ Refference เหมือนกับสมัยนี้ เป็นที่น่าเสียดายอย่างยิ่ง
ผู้เขียนจึงได้นำมารวบรวมเก็บไว้ในบันทึกครั้งละนิดครั้งละน้อย เป็นต้นว่า....
"ถ้าท่านทำตัวแข่งกับสังคม ทางแห่งความล่มจมกำลังจะตามมา
ถ้าท่านทำงานเห็นแก่หน้า ท่านจะพบกับปัญหาเรื่อยไป
ถ้าท่านทำตัวเห็นแก่ได้ ท่านอย่าหวังน้ำใจจากเพื่อนฝูง
ถ้าท่านกลัวจนเกินไป ท่านจะทำอะไรไม่ได้ความ
ถ้าท่านกลัวจนเกินงาม ท่านจะพบกับความเดือดร้อน
ถ้าท่านขาดความพอดี ท่านจะเป็นหนี้เขาตลอดกาล
ถ้าท่านหวังแต่ความสนุก ท่านจะเป็นทุกข์มหาศาล
ถ้าท่านขาดความยั้งคิด ชีวิตทั้งชีวิตจะหมดความหมาย
ถ้าท่านทำใจให้สงบ ท่านจะพบกับความสุขที่เยือกเย็น"
ฯลฯ
ชอบจังค่ะ มีหลายๆชิ้นที่ยังไม่เคยอ่าน แต่ทั้งหมดมีคุณค่าจริงๆค่ะ อ่านแล้วสอนใจได้หลายอย่าง
ขอบคุณที่นำมาเผื่อแผ่นะคะ