รู้ซึ้งถึงความรักเมื่อต้องจัดการกับ "เห็ดโคน"
ในช่วงบ่ายของวันนี้พี่สาวของผมโทรมาบอกว่าจะส่ง "โหดโคน" มาให้พ่อกับแม่กินที่บ้าน ซึ่งนั่นก็เป็นลาภปากกับผมมาก ๆ ครับ เพราะผมชอบทานเห็ดโคนดองและต้มยำเห็ดโคนมาก ๆ
แต่วันนี้สิ่งที่ผมไม่เคยรู้ก็ได้รู้
สิ่งที่ผมเคยกิน ความเอร็ดอร่อยที่ผมเคยสัมผัส ผมไม่เคยรู้เลยว่า แม่ของผมจะต้องลำบากกับการจัดการกับเห็ดโคนมากมายขนาดนี้
วันนี้ผมมีโอกาสช่วยแม่ตั้งแต่เอามีดขูดดินออก ซึ่งขั้นตอนนี้เป็นขั้นตอนที่ยากและใช้เวลานานมากที่สุดครับ เพราะเราทำกันสองคนแม่ลูก กับเห็ดโคน 1 กิโลกรัม เราใช้เวลาถึง 1 ชั่วโมงครับ กว่าจะได้เห็ดโคนที่พร้อมจะปรุงอาหาร
ช่วงเวลาที่ได้อยู่บ้านหลายวันนี้ เป็นเวลาที่ผมได้รับรู้ถึงสิ่งต่าง ๆ มากโดยเฉพาะอย่างยิ่ง "ความรัก" ที่พ่อและแม่มีให้กับพวกเรา "ลูก ๆ" ทุก ๆ คนครับ
ความเห็น (5)
เห็นภาพแล้วน่ากินมาก ๆ ค่ะ
คุณพ่อของดิฉันเป็นนักกินเห็ดโคนตัวยง ถึงช่วงระยะนี้ซึ่งเป็นหน้าเห็ดโคน ดิฉันต้องพยายามไปเสาะหามาฝากท่าน
พาลนึกถึงเมื่ออดีตหลายปีผ่านมาแล้ว สมัยเป็นครูสาว ๆ ช่วงปิดเทอมเดือนตุลา เพื่อนครูหนุ่มคนหนึ่งเคยชักชวนไปหาซื้อเห็ดที่เมืองกาญจน์....ตัวเองเคยแต่งกลอนไว้รำลึกถึง กะว่าคืนนี้จะพาลง blog ของตัวเองค่ะ
- ยินดีเป็นอย่างยิ่งเลยครับคุณปวีณาครับ
- ผมเข้าไปติดตามบันทึกของคุณปวีณาแล้ว กลอนนั้นไพเราะมาก ๆ เลยครับ
- แต่ก่อนผมก็เคยได้แต่กินครับ แต่ไม่เคยรู้เลยว่ากว่าจะได้กินมันช่างยากเย็นถึงเพียงนี้ครับ
- เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ในครอบครัวที่มีโอกาสได้สัมผัสทำให้รู้สึกว่าช่วงนี้ชีวิตมีคุณมากกว่าในช่วงหลาย ๆ ปีที่ผ่านมาครับ
- ขอบพระคุณคุณปวีณาอย่างสูงอีกครั้งครับ
- ตามมาขอบคุณที่อาจารย์ได้กรุณาเข้าไปต่อยอด และสร้างกำลังใจให้กันในบันทึกของดิฉันค่ะ
- ดิฉันเป็นแฟนคลับของอาจารย์ค่ะ ตามอ่านเรื่องราวของอาจารย์เสมอ...เพราะชื่นชม tacit ของอาจารย์ค่ะ
- ขอบคุณที่อาจารย์ช่วยจุดประกายทางปัญญาให้กับตัวเองค่ะ
ขออนุญาตนำเสนอเรื่องราวชีวิตของหญิงชราคนหนึ่งที่มีมุมมองในการสร้างกำลังใจให้กับตัวเองได้ ที่นี่ ค่ะ
ถ้าบังเอิญเป็นเรื่องที่อาจารย์ชมแล้ว ก็ต้องขออภัยที่ "เอามะพร้าวห้าวมาขายสวน" ค่ะ
ตามมาดูเห็ดโคนเมืองกาญจน์