Knowledge Asset เรื่อง "กับดักความสำเร็จ"
เมื่อเดือนก่อนผมเคยพูดถึง "เส้นทางสู่ความสำเร็จ [link]" ไว้ 6 ข้อ ในวันนี้จะขอนำเสนอมุมมองที่สวนทางกับครั้งที่แล้ว จะเรียกว่าเป็นคลังความรู้ที่สรุป "รวบยอด" สาเหตุสำคัญ 4 ประการ ที่ทำให้งานหรือการดำเนินงาน “ไม่สำเร็จ” ว่าเป็นเพราะ...
หลักไม่แม่น ทำไม่นาน ระบบงานไม่ดี ไม่มีการเรียนรู้
1. หลักไม่แม่น คือ ทำไปแบบสะเปะสะปะ ทำแบบมวยวัด ทิศทาง (Direction) ไม่ชัด เดินไปอย่างไม่มีหลักหรือแนวทาง (Guiding Principle) เรียกว่าเพียงแค่ก้าวแรกก็ “เข้าป่า” ไปแล้ว ยิ่งขยันเดินก็ยิ่งหลงลึกเข้าไปกันใหญ่ กู่อย่างไรก็ไม่กลับ
2. ทำไม่นาน หมายถึง ตื่นเต้น “ไฟแรง” เฉพาะช่วงแรกๆ เป็นประเภท “เปิดปุ๊บติดปั๊บ แต่ดับง่าย” เบื่อง่าย ไม่สู้งาน ขาดฉันทะ วิริยะอ่อน เมื่อพบกับอุปสรรคปัญหา ก็อ่อนล้า ล่าถอยโดยง่าย เรียกว่า "ใจไม่สู้" ก็เลยไม่ได้เรียนรู้ ไม่ได้รับประสบการณ์ในเรื่องนั้นๆ อย่างแท้จริง
3. ระบบงานไม่ดี ทำให้ไม่มีสิ่งที่เรียกว่า "ประสิทธิภาพ" คือยิ่งทำมากก็ยิ่งเป็นการ “บั่นทอน” ทั้งทรัพยากรของหน่วยงาน และพลังที่อยู่ในตัวผู้ปฏิบัติ ไม่สามารถผสานพลังระหว่างคน ไม่เกิด "สนธิพลัง หรือ Synergy" ขึ้นมาได้
4. ไม่มีการเรียนรู้ คือที่ทำไปๆ ผิดพลาดประการใด ก็ไม่มีการเรียนรู้ใดๆ เลย ไม่เคยคิดจะแก้ไขปรับปรุง ยังคงทำไปแบบเดิมๆ ผิดพลาดซ้ำๆ ซากๆ ยากที่จะเตือน ยากที่จะพัฒนา ไม่เคยรู้ว่าหลักหรือแนวทางที่วางไว้ ต้องมีการปรับ มีการแก้ไข ให้เหมาะกับกาลสมัยหรือไม่อย่างไร
หากเราตกลงไปใน "กับดัก" ที่ว่านี้ แม้เพียงตัวเดียว ก็มากพอที่จะทำให้เรา "สะดุด" หรือ “ฉุด” ให้เราช้าไปพอควรเลยทีเดียว ตัวอย่างเช่น ถ้า 3 ตัวแรกเราไม่มีปัญหา แต่มาขาดตัวที่ 4 คือไม่มีการเรียนรู้ ก็จะทำให้เราขาดกลไกในการได้มาซึ่งข้อมูลย้อนกลับ ทำให้ไม่ได้รับ “feedback” ไม่สามารถปรับสิ่งที่ทำอยู่ ไม่ได้เรียนรู้ในสิ่งที่ได้ทำลงไป
หรือในกรณีที่เราตกกับดักตัวที่ 1 คือ หลักไม่แม่น ทิศทางไม่ชัด ต่อให้เราขยันขันแข็งแค่ไหน มีพลังใจที่จะทำได้นานๆ หรือระบบงานจะดีเลิศเพียงใดก็ตาม แต่ถ้าเราไปผิดทิศผิดทาง สิ่งต่างๆ ที่ทำมาทั้งหมดก็ไม่ได้ก่อให้เกิด “ประสิทธิผล” แต่ประการใด
ท่านใดมีอะไรจะเสริมเติมต่อในเรื่องนี้ ขอเชิญใส่มาได้เต็มที่เลยครับ บางคนก็อาจจะรู้สึกแปลกๆ ว่าทำไมผมมายุให้ท่านแชร์ในสิ่งที่เป็นปัญหาอุปสรรค แชร์เรื่อง “กับดัก” ทั้งๆ ที่วิธีการของ KM โดยทั่วไปแล้ว เรามักจะยุให้แชร์กันแต่สิ่งดีๆ ให้แชร์สิ่งที่เป็น “Best Practice”
......ประสบการณ์ที่ผ่านมา ทำให้ผมได้เรียนรู้ว่า การแชร์ที่มีพลังนั้น เป็นไปได้ทั้งที่เป็น “Best Practice” และ “BAD Practice” ครับ
ความเห็น (5)
ขอเติมเรื่องการสื่อสารระหว่างผู้เกี่ยวข้อง
และไม่สร้างทีม คือเก่งคนเดียวอีกสองข้อค่ะ
ขอแสดงความเห็นในฐานะผู้น้อยซักนิดนะค่ะ เพราะตอนนี้ก็รับงานเรื่องbest practice มาจากผู้บริหารเหมือนกันค่ะ โดยถูกเปลี่ยนบทบาทกระทันหันจากผู้ปฏิบัติ มาเป็นผู้บริหารงานนี้...บอกได้ว่าเครียด กดดันเพราะกลัวพลาดมากๆ แต่มองว่า"เรา คือ ข้า-ราชะ-การ" ดูในหลวงเป็นแบบอย่างก็รู้สึกมีไฟขึ้นมาได้ค่ะ ทุกอย่างเรียนรู้ได้ ต้องไม่ท้อและไม่รอ ต้องหาเองค่ะถึงจะได้
ดิฉันอยากเพิ่มเติมให้อาจารย์เป็น 5 ประการค่ะ ...
ประการที่ 5 คือ ดูถูกตนเอง
ดิฉันว่าบางคนอยากทำงานให้สำเร็จแต่เขาไม่มีลู่ทางทำ(มาหากิน)....พอเขาทราบ(จากอาจารย์)...เขาอาจจะเริ่มทำ....ทำตาม... อาจทำได้....ได้บ้างไม่ได้บ้าง...ไม่ได้บางเรื่อง...ไม่ได้เรื่องบ้าง......
ในเวลาที่เขาคิดจะประเมินฝีมือตนเอง....เขาอาจจะรู้สึกท้อหรือดูถูกตนเองถ้าคิดจะทำต่อ
ยังไงๆ...ดิฉันว่าเอาประการที่ 5 ไปใช้ด้วยก็น่าจะเป็นช่องทางให้คนได้มีกำลังใจพัฒนาตนให้ดีขึ้นค่ะ
เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ ....การดูถูกตนเอง เป็นการ "ปิดประตูความสำเร็จ" ไปโดยปริยาย เพราะพลัง "ภายในตัวเรา" นั้นช่างยิ่งใหญ่จริงๆ ครับ ขอเพียงแค่คิดว่า "ทำได้" ก็เข้าใกล้เป้าหมายไปกว่าครึ่งแล้วครับ ....ขอบคุณสำหรับ Comment จากทุกท่านครับ