เคยเขียน สัจจธรรมที่สี่แยกไฟจราจรมาแล้วครั้งหนึ่ง เชิญอ่านนะคะ
สำหรับบันทึกนี้ก็เกี่ยวกับรถยนต์ และบรรดาผู้บริโภครถยนต์ เมื่อซื้อรถยนต์แล้วก็ต้องคำนวณการซื้อ การบริการ บริการของแถมน่าสนใจหรือไม่ รถตลาดหาซื้ออะไหล่ได้ง่าย จิปาถะที่เขาจะคิด
เช่น สีของรถ ยี่ห้อที่ถูกใจ รุ่นที่ล้ำสมัย พอจะอวดใครๆได้ และที่สำคัญ เวลาการนำรถออกจากร้าน ซึ่งเรียกว่า " ถอยออกจากร้าน " ต้องดูเวลาให้เหมาะสม ต้องพามันไปให้พระที่ตนนับถือเจิมหน้ารถเพื่อเป็นสิริมงคล
เมื่อคืนนี้ ฝนตกหนักมาก ครูอ้อยออกจากโรงเรียนหกโมงเย็นพอดี ออกถนนลาดพร้าว ฝนก็ตกอย่างหนัก จนทางระบายน้ำทำงานไม่ทัน รถของครูอ้อยต้องกลายสภาพเป็นเรือไปในบัดดล
จากที่เคยเขียนมาว่ารถของครูอ้อยนั้นเก่ามาก แต่อึด อดทนจริงๆ มันพาครูอ้อยไปพบกับความสำเร็จนานานัปการ ครูอ้อยรักมันมาก
รถทุกคันจอดเป็นระเบียบเรียงลำดับตรงสี่แยกไฟจราจรโชคชัย4 ลาดพร้าว รอสัญญาณไฟเขียวที่จะรีบตรงไปกลับบ้านตน ครูอ้อยมองไปรอบๆบริเวณ ด้วยการหัดเป็นคนช่างสังเกตแบบที่คุณเม่ยทำและครูอ้อยก็เลียนแบบ
ครูอ้อยก็มองเลขท้ายรถ บางคันก็สวยดี ประเภท 444 หรือ 333 อะไรทำนองนั้น ครูอ้อยรู้มาว่า เวลาขอเลขท้ายทะเบียนต้องขอเลขที่รวมกันให้ได้ลงท้ายด้วย 9 เช่น 3222 4014 6210 531 6274
เมื่อดูหน้าคนขับ หรือดูยี่ห้อรถ ก็จะพบว่า เป็นคนที่
การจะนำสิริมงคลมาสู่ตนเองนั้น มิได้หมายถึงจำนวนเลขที่ลงท้ายด้วย 9 เพราะคำว่าก้าวหน้าที่คนคิดนั้น เขียนว่า " ก้าว " ไม่ใช่ " เก้า " หรือ คำว่า เก้า อาจจะไม่ใช่ก้าวหน้า อาจจะเป็นก้าวหลังก็ได้
การทำให้ตัวเองเป็นสิริมงคลนั้น ขึ้นอยู่กับตนเอง ประพฤติปฏิบัติ ไม่ต้องให้ตัวเลขมาช่วย ตัวเลขมาช่วยไม่ได้ ถ้าคนขับทำไม่ดี
ตัวเลขท้ายรถนี้ หลายๆคนก็ถือว่าเป็นสิริมงคล และหลายคนก็นำไปซื้อเลขรางวัล เพื่อเป็นการเสี่ยงโชค
ครูอ้อย ไม่เคยคิดเรื่องนี้เลย
มันเป็นความเชื่อของแต่บุคคล ซึ่งไม่เป็นที่ยอมรับเท่านั้นเอง
สวัสดีคะ...ครูอ้อย...
กะปุ๋มรู้สึกดีใจจังคะ...ที่ได้เห็นบันทึกนี้ของครูอ้อย...ซึ่งอาจแล้วอาจซ่อนอะไรไว้ลึกๆ...ภายใต้ถ้อยความที่บรรจงกดลงไป..บนแป้นพิมพ์นี้...
ก่อนหน้านี้...กะปุ๋ม...ใช้รถทีเดียวสองคัน..แต่ตอนนี้สลัดออกไป..พร้อมกับปล่อยวางอะไรหลายสิ่งหลายอย่างในจิตใจ...คือ การปลดปล่อยครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตในรอบทศวรรษ...อาจเรียนได้ว่าเปลี่ยนแปลงชีวิตครั้งใหญ่เลยก็ว่าได้...
ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองโตขึ้น..เตรียมความพร้อมต่อชีวิตมากขึ้น...รักเพื่อนและศรัทธาต่อมิตรภาพมากขึ้น...และมากขึ้น...มากขึ้นทุกลมหายใจ...และให้อย่างไร้เงื่อนไขใดใด...ขณะเดียวกันก็ปลดปล่อยพันธนาการที่พันรัดตัว...ให้อึดอัดน้อยลง...
อยากบอกว่า...
กะปุ๋มเป็นกำลังใจให้ครูอ้อยได้ก้าวเดินตามที่หัวใจศรัทธานะคะ
*^__^*
กะปุ๋ม
อรุณสวัสดิ์ค่ะ Dr.Ka-Poom
สวัสดียามเช้าคะ ครูอ้อย...
สิ่งที่กะปุ๋มระวังตัวเสมอ คือ การเกิดอัตตาซึ่งอาจทำให้เราพลาดต่อการ...เรียนรู้สิ่งต่างๆ คะ
*^__^*
กะปุ๋ม
Dr.Ka-Poom คะ
คุณไมโต แก้ปัญหาให้ครูอ้อยได้ตรงประเด็นเลย งั้นคราวนี้หากครูอ้อยมีปัญหาต้องปรึกษาคุณไมโตแล้วล่ะค่ะ
เรียนเชิญอ่านบันทึกของครูอ้อยอีกบล็อกหนึ่ง ที่นี่ จะได้รู้จักกันมากขึ้นอีก
ขอบคุณที่แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันและกัน
สวัสดีค่ะ คุณไมโต
คุณไมโต..
ขอบคุณค่ะ