ปิดภาคเรียน

ปิดภาคเรียน

ยินเสียงร้อง ระเริงเล่น เห็นสนุก 

เด็กต่างวิ่ง ล้มลุก คลุกฝุ่นบ้าง

ปิดเรียน แล้วเหวย เจ้าเอ่ยพลาง    

กุมเกาะมือ เกี่ยววาง ข้างข้างกัน

เสียงครู เช้าค่ำ พร่ำแต่สอน    

พอเสียก่อน หมดเวลา !  เป็นของฉัน       

ไม่มีแล้ว การบ้าน สารพัน    

ปิดเรียน เปิดฝัน วันวัยเยาว์

เด็กออกเทียว เที่ยวหา คุณค่าชีวิต    

ไม่มีถูก ไม่มีผิด ไม่คิดเศร้า

ประสบการณ์ เรียนรู้ เธอฉันเรา    

เยี่ยมยลโลก ใบเก่า ด้วยใจคะนอง

โลกนี้ กว้างใหญ่ ไพศาลยิ่ง    

งามตระการ สรรพสิ่ง ไม่มีสอง

โลกนี้ ใครเขาก็ ว่าเรืองรอง    

ต้องทดลอง เผชิญดู รู้ค่าครัน

ปิดภาคเรียน เปิดภาค แห่งชีวิต    

ได้ใกล้ชิด ดินฟ้า อากาศนั่น

สัมผัสลม โชยพัดพา สารพัน    

ดอกไม้นั้น เล่นล้อ แมลงปอปลิว

ชีวิต มิใช่มี  แค่ตำรา    

ที่มีแต่  เนื้อหา เพียงแผ่นผิว

ต่อเมื่อเด็ก ออกท่อง ทุ่งธารทิว    

โลกทั้งสิ้น เหลือเพียงนิ้ว สนุกมือ

ไปเถิด โลกกว้าง ยังรออยู่    

ไปเชิดชู เรียนรู้ค่า  น่านับถือ

สัมผัสงาม ตามนิยม สมคำลือ     

ได้ฝึกปรือ ประสบการณ์ ผ่านเส้นทาง

เด็กปิดเรียน แต่ได้เปิด โลกความคิด     

เพิ่มพูนจิต ได้คิดดี ทำดีบ้าง

เป็นเวลา ที่ผู้ใหญ่ ควรไว้วาง    

ให้เด็กสร้าง ทางฝัน วันของตน

ยินเสียงร้อง ระเริงเล่น เห็นสนุก  

ถึงจะล้ม ถึงจะลุก ใช่ปี้ป่น

เด็กหล่อหลอม ซ่อมสร้าง ความเป็นคน   

เติบโตบน โลกใบสวย ด้วยตนเอง   

____________________________________