กระทบไหล่ บัญชา มัติศิลปิน

"การได้สนทนากับผู้รู้เพียงสิบนาที มีประโยชน์มากกว่าอ่านหนังสือสิบเล่ม"

ความสุขเล็ก ๆ กับการวาดรูปให้เด็กดู

 

ทั่วไป

ป๋าบัญชา หรือบัญชา มัติศิลปิน นอกจากจะเป็นนักเขียนสารคดีอาวุธสงครามและนักวาดภาพการ์ตูนประกอบหนังสือมือฉมังมีผลงานนับร้อยชิ้นแล้ว ยังคือสุดยอดนักดูหนังแบบหาตัวจับยาก ที่ชอบคือความจำของแก หากแกได้ดูหนังเรื่องไหนแล้ว จะจำทุกสิ่งอย่างเกี่ยวกับหนังเรื่องนั้นอย่างไม่เคยลืม ไม่ว่าจะผู้กำกับ นักแสดง โลเกชั้น ของประกอบฉาก บทสนทนา ปีที่ฉาย รางวัลที่ได้ ฯลฯ เรียกได้ว่า "สมองเพชร"

ผมมีโอกาศได้สทนาในวงเหล้าและหรือไม่ใช่วงเหล้ากับแก่มานานมากมายหลายครั้ง ได้รับความรู้เรื่องหนังเก่า ๆ มากมาย เช่นเบื้องหลังการสร้าง ประวัติผู้สร้างหนัง

เรื่องที่แกชอบเล่ามากที่สุดก็เช่น ประวัติหนัง star war ที่จอร์ส ลูคัสเดินสายขายหนัง ทำในโรงถ่ายเล็ก ๆ และขอค่าลิขสิทธิ์ของ gift set ประวัติบริษัท paramount picture เล่าฉากหนังสุดคลาสสิก มือปืนเจ้าพ่อถูกยิงตายคาโถส้อม ฉากเจ้าพ่อโดน "แทง" ข้างหลัง ฉากเมียเจ้าพ่อช๊อคยาใน Pulp Fiction บทการเฉือนคมระหว่าง กัปตันเคิร์ก กับ ข่าน ใน star trek

ทุกครั้งที่ป๋าเล่าจบ (ซึ่งบางเรื่องเล่าซ้ำเป็นสิบ ๆ ครั้ง) ก็จะพูดใส่ผู้เขียนด้วยประโยคสุดคลาสสิกว่า "ฮึ! มึงมันเด็กเมื่อวานซืน"

นี่ไม่ใช่การยกยออะไรทั้งสิ้น หากไม่เชื่อก็มาคุยกับป๋าเอง

และที่ป๋าคลั่งไคล้สุด ๆ จนกล้าเรียกตัวเองว่าแฟนพันธ์แท้คือหนังชุดสุด hot ตลอดกาล james bond 

ป๋าดู james bond มาแล้วทุกภาค แต่ละภาคดูหลายรอบจนขี้เกียจจะนับ ป๋าแกจำได้ในทุกฉาก ทุกลายละเอียด เบื้องหน้า เบื้องหลัง ทุกอุปกรณ์ รถทุกคัน ผู้หญิงของบอนส์ทุกคน ใครเป็นผู้กำกับ สารพัดจนผู้เขียนขี้เกียจเขียน พระเอกบอนส์ที่ป๋าของที่สุดก็คือ Roger Moore

ว่าแล้วก็เช้าบ้านนำคอเล็คชั่นมาให้ชมเป็นขวัญตา แกกอดยกยั๊กยิ้ม จากนั้นก็เล่าเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเกี่ยวกับหนังบอนด์ให้ผมฟัง หลายเรื่องผมไม่เคยรู้เลย ผมทึ่ง ทึ่งในความสามารถ และที่ทึ่งยิ่งกว่า แววตาจากการเล่านั้นฉาบไปด้วยประกายแห่งความสุข แกรักหนังบอนด์จริง ๆ คอเล็คชั่นนี้ แกยังไม่ได้เปิดดู ยังใหม่เอี่ยม แต่เชื่อว่าทุกฉากแกจำได้หมดแล้ว แม้ชุดนี้จะไม่ได้แพงเกินไป หลายคนซื้อได้สบาย แต่เวลามันได้อยู่กับคนที่รัก ผมว่า มันมีค่าจริง ๆ 

 

 

ชุดสุดหวง

 

ผู้เขียนมีความเห็นส่วนตัวว่า หากป๋าไม่เป็นครู ก็สามารถเป็นนักเขียนวิจารณ์ภาพยนตร์ได้ไม่แพ้นักวิจารณ์คนดัง ๆ เลยทีเดียว

 

ป๋ากับงานยามเย็น

กิจกรรมที่เห็นจนชาชินสำหรับเพื่อนครูและนักเรียนด้วยกันคือ ภาพป๋าบัญชาก้มหน้าเขียนป้ายในยามเย็นในขณะที่เพื่อนครูและนักเรียนอีกหลาย ๆ คนกลับบ้านไปทำกิจวัตรของตนเอง บางคนเที่ยว ดูหนัง กินข้าว สังสรรค์กับเพื่อนหรือครอบครัว โดยที่เขาเหล่านั้นลืมเลือนไปเลยว่า มีเพื่อนครูคนหนึ่งกำลังทำงาน...งานของโรงเรียนแม้จะเขียนอย่างรวดเร็ว แต่ป๋าบัญชาก็มักจะเลือกใช้เวลาในยามเย็นล่วงเลยไปถึงมืดค่ำในการทำงาน แม้บรรยากาศจะเงียบเหงามืดมิด แต่ก็ไม่เคยจะจางหายเสียงหัวเราะขบขันของเพื่อนสนิทเพียงไม่กี่คนที่คอยช่วยหยิบจับระบายสี การสนทนาดูเหมือนจะไร้สาระ หากลองคิดตรองดูจะได้ความรู้จากการสนทนามากมาย...แน่นอน เราได้ความรู้จากป๋าบัญชามากมาย จากการรอป๋าเขียนป้ายทุกครั้งไปทุกวันนี้ป๋าก็ยังมีความสุขกับการเขียนป้าย ได้อยู่กับเพื่อน ๆ รู้ใจ ปะทะสังสรรค์ สรวลเสเฮฮาตมาประสาสมาคม......

ปัจจุบันป๋าบัญชาดำรงชีวิตอย่างเรียบง่ายประกอบอาชีพครู (มากกว่าคำว่าครู) สอนศิลปะ  ในโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง เป็นที่รักของนักเรียน ไม่มีกนัเรียนคนไหนไม่รู้จัก เป็นที่รักของเพื่อน ๆ ตกเย็นก็นั้งวล้อมวงสนทนาล้มวงเหล้า เล่าประสบการณ์และความรู้ที่สั่งสมมามายมายให้กับน้อง ๆ เพื่อน ๆ ได้ฟัง ยอกล้อแบบไม่ถือตัว มองโลกเรียบง่ายในสิ่งที่มันเป็น อยู่กับความยุ่งเหยิงอย่างมีความสุข

สวนเล็กสวย ๆ บ้านป๋า

 

คนยิ่งใหญ่ไม่จำเป็นต้องทำตัวให้ใหญ่โตตามชื่อเสียงเสมอไป

ผมโชคดีได้มีโอกาสรู้จักคนเก่ง ๆ หลายคน ป๋าบัญชาคือหนึ่งในสุดยอดคอเล๊คชั่นคนเก่งของผมครับ

 

ตัวอย่างผลงานของป๋าบัญชา

 

 

หมีพูร์ ลายเส้นจากปากกาเมจิก ขยับมือไม่ถึง 10 นาที
ฝีมือ บัญชา มัติศิลปิน นักเขียนรูป นักทำหนังสือ และการ์ตูนเล่มละ 1 บาท ผู้มีผลงานนับร้อยชิ้น สมัยที่ยังขาดขาด ทุกวันนี้ผลงานยังมีตีพิมพ์ตลอดเวลา แต่ไม่ได่ค่าลิขสิทธิ์

 

 

ป๋าวาดรูปสีน้ำบนกระดาษไม้อัด

ปัจจุบันรูปนี้ก็อยู่ใต้บันไดโดยไม่มีใครเห็นค่า

วาทิน ศานติ์ สันติ
27 มกราคม 2556