- วันที่ 7 ธ.ค.55 เจ้าตุ๊ดตู่พาหนะคู่ใจที่รักผูกพันกันพาพ่อของมันเดินทางโดยออกจากบ้านเวลาประมาณ 9 โมงเช้า ผ่านจังหวัดต่างๆหลายจังหวัด ไปถึงเชียงใหม่ที่ถนนบายพลาสการจราจรค่อนข้างลำบากรถติดมาก ผ่าน อ.แม่ริม อ.แม่แตง มาถึงที่พักโรงเรียนเชียงดาว อำเภอเชียงดาว ก็ประมาณ 19 นาฬิกาเศษ ระยะทางจากเชียงใหม่มา อ.เชียงดาวประมาณ 80 กม.
-สภาพรอบๆสนาม "เชียงดาววู้ดบอล&กอล์ฟคลับ" อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่ที่มีภูมิทัศน์สวยงามมองเห็นเขาเชียงดาวอยู่ไกลลิบๆ
-สนามที่มีความท้าทาย
-ในภาพเป็นคลับเฮ้าส์ด้านหลังของสนามวู้ดบอลเชียงดาว และประตูที่ 1 Par 5 สนาม Course B ที่ท้าทายมีก้อนหินเป็นแนวสนามสวยงามมาก
-ประตูี่ 2 Course B มองจากด้านบนของคลับเฮาส์
- สองสาวต่างวัยเจ้าหน้าที่ของสมาคมวู้ดบอลแห่งประเทศไทย ฯ
- วันที่ 8 ธ.ค. 55 เช้าเดินทางไปซ้อมที่สนามแข่งขันเพื่อให้ชินสนามและดู Line ของแต่ละสนาม
ตอนบ่ายมีการประชุมผู้จัดการทีม (ป๋าเดเป็นทั้งผู้เล่นและผู้จัดการทีม 555)
และจับสลากแบ่งสายแข่งขันแบบนับประตู (Fairway) ที่หอประชุมเทศบาลตำบลเชียงดาว....โชคไม่ดีนักจับสลากไม่ได้ Bye ต้องแข่งขันในรอบแรกพบกับนักกีฬาสุโขทัย ถ้าชนะจะต้องพบกับรองแชมป์ปีที่แล้วจากขอนแก่น
-วันที่ 9 ธ.ค. 55 ลงแข่งขันที่สนาม Course A แบบนับประตู(Fairway)กับสุโขทัย (แข่งขัน12
ประตูใครชนะมากกว่าก็จะเป็นฝ่ายชนะ) เล่นมาถึงประตูที่ 7 ก็ต้องหยุดการแข่งขันเพราะแต้มของผู้เขียนชนะขาดลอยแล้ว โดยชนะด้วยคะแนน 5
: 1 ประตู (เสมอกัน 1 ประตู) เข้ารอบสองไปพบกับขอนแก่นต่อไป
-ประตูที่ 2 Par 3 Course A ทางขึ้นเนิน
-ประตูที่ 8 Par 5 Course A เป็นเนินเล็กๆ ที่นักกีฬาตังตีพังมานักต่อนักแล้ว
-หยุดพักประมาณ 15 นาที กรรมการเรียกผู้เขียนไปแข่งขันที่สนาม Course B กับเด็กหนุ่มนักกีฬาจากขอนแก่น ประตูแรกผู้เขียนแพ้ ประตูที่สองผู้เขียนแพ้อีก ถูกนำไป 2 : 0 ประตูที่สามนึกว่าแพ้แน่ๆผู้เขียนบันทึกว่าแพ้แต่ที่ไหนได้น้องเขาพลาดลูกง่าย ๆ เลยเข้าทางป๋าเดตีตื้นเป็น 2 : 1 ประตูที่สี่ผู้เขียนชนะตีเสมอเป็น 2 : 2
ประตูที่ห้าแพ้ถูกนำเป็น 3 : 2 ประตูที่หกชนะตีเสมอเป็น 3 : 3 ประตูที่เจ็ดแพ้ถูกนำเป็น 4 : 3 ประตูที่แปดชนะตีเสมอเป็น 4 : 4 ประตูที่เก้าแพ้ถูกนำไปอีกเป็น 5 : 4 ประตูที่สิบเสมอ ยังถูกนำอยู่ 5 : 4 (ประตูนี้ทำให้ผู้เขียนได้รับประสบการณ์มากถ้าผู้เขียนวางแผนการเล่นดีๆและไม่วู่วามน่าจะชนะเพราะได้เล่นทีหลังน้องเขา)
-ดังนั้นผู้เขียนจะแพ้อีกไม่ได้ถ้าแพ้อีกก็จะสิ้นสุดเส้นทางของการแข่งขัน....ประตูที่ 11 ผู้เขียนแพ้น้องเขา(น่าจะเรียกลูกมากกว่า) รวมเป็น 6 : 4 เป็นอันว่าจบการแข่งขัน และประตูที่ 12 ไม่ต้องเล่น
-ถึงแม้ผู้เขียนจะแพ้แต่ก็แพ้แบบมีศักดิ์ศรี คือสู้แบบมีชั้นเชิง รุก และรับ กว่าเด็กหนุ่มจะเอาชนะ
สว.ได้ก็เหงื่อตกกลีบ....โดยเฉพาะประตูที่ผู้เขียนตีเสมอ 2 : 2 มีกองเชียร์จากขอนแก่นมาเชียร์เยอะ
น้องเขาไล่กองเชียร์กลับไปเพราะเขาจะเสียสมาธิ (น้องเขาพูดว่า “เฮ้ยไปเลยตอนนี้กำลังเสมออยู่”) เรียกได้ว่าผู้เขียนได้รับประสบการณ์เกินคุ้ม...สู้ๆๆๆๆๆ
สว.สู้ ๆ สวัสดีครับ...................................
ยอดเยี่ยมค่ะ...ดีใจด้วยค่ะที่ได้เป็นพระ...ไม่ต้องเป็นมาร ^__^
-ขอบคุณน้องโอ๋ครับที่แวะมาให้กำลังใจ....แพ้เป็นพระชนะเป็นมาร 555
การแข่งขันกับเด็กหนุ่มนักกีฬาจากขอนแก่น..." ประตูแรกผู้เขียนแพ้ประตูที่สองผู้เขียนแพ้อีกถูกนำไป 2 : 0ประตูที่สามนึกว่าแพ้แน่ๆผู้เขียนบันทึกว่าแพ้แต่ที่ไหนได้น้องเขาพลาดลูกง่าย ๆ เลยเข้าทางป๋าเดตีตื้นเป็น 2 : 1ประตูที่สี่ผู้เขียนชนะตีเสมอเป็น2 : 2 ประตูที่ห้าแพ้ถูกนำเป็น 3 : 2 ประตูที่หกชนะตีเสมอเป็น 3 : 3 ประตูที่เจ็ดแพ้ถูกนำเป็น 4 : 3 ประตูที่แปดชนะตีเสมอเป็น 4 : 4 ประตูที่เก้าแพ้ถูกนำไปอีกเป็น 5 : 4 ประตูที่สิบเสมอ ยังถูกนำอยู่ 5 : 4 ดังนั้นผู้เขียนจะแพ้อีกไม่ได้ถ้าแพ้อีกก็จะสิ้นสุดเส้นทางของการแข่งขัน....ประตูที่ 11ผู้เขียนแพ้น้องเขา (น่าจะเรียกลูกมากกว่า) รวมเป็น 6 : 4 เป็นอันว่าจบการแข่งขัน และประตูที่ 12 ไม่ต้องเล่น" ถ้ายายไอดินได้ไปเชียร์ คงลุ้นสนุกน่าดูนะคะ
ถ้าคุณยายไปเชียร์น่ากลัวชนะเลิศ 555