ภารกิจหาข้าวเหนียวไก่ทอด ณ เมืองสุราษฎร์


ภารกิจหาข้าวเหนียวไก่ทอด ณ เมืองสุราษฎร์

ตอบคำถามในการทำภารกิจ

1.ภารกิจครูให้ทำอะไรอย่างไร

2. มีประโยชน์อะไร

3. คุณค่าที่เกิดขึ้น

4. ได้เรียนรู้อะไร

  

ช้านี้ออกมาวิ่งริมแม่น้ำตาปี แล้วก็มุ่งตรงสู่ตลาดดูเวลา อืมจะหกโมงแล้วตลาดมีแต่ของสด มีสำเร็จหน่อยก็ทอดมันปลา มองเห็นพระ จึงซื้อใส่บาตรพรางถามว่าที่นี่มี ข้าวเหนียวไก่ทอดไหม แม่ค้าบอกว่ามีแต่หมูปิ้ง หนูใส่บาตรเสร็จก็วิ่งสำรวจจนรอบไม่เจอ รู้สึกถึงอาการคอตก เดินแบบหมดแรงข้างในมาเรื่อยๆ


คิดหาวิธี ทบทวนไปที่นี่ไม่ใช่อีสาน อาหารจานหลักก็คือ ข้าวสวย แกงต่างๆที่รสชาตจัดจ้าน อืม แต่อาหารแบบนี้ข้าวเหนียวไก่ทอดมันน่าจะมีทุกที่นะ รึ จะไปดู หน้าโรงเรียน หน้าโรงพยาบาล หน้าวัด แต่ที่ยืนอยูนี่ก็หน้าวัดนะ แล้วเดินไปเรื่อยๆ เจอผู้หญิงกลางคนๆหนึ่งเข้าไปถามว่าแถวนี้ตรงไหนมีข้าวเหนียวไก่ทอดขายบ้าง

ท่านตอบว่า "ใกล้ๆแถวนี้ไม่มี มีที่หน้าวัดโพธิ์"

หนูรู้สึกดีใจมากค่ะ แล้วบอกว่า ขอบคุณค่ะ หนูพักที่โรงแรมวังใต้ ไม่ไกลจากวัดนัก

แล้วท่านก็ยิ้มกับอาการดีใจของหนู ครานี้พลังกลับมาละ

ไปถึงหน้าวัดเช้าๆแบบนี้คึกครื้นจริงๆค่ะ 

หนูเห็นร้านทอดมัน ใจก็ระลึกว่า "คุ้นๆแฮะ" 

ไม่ทันจะอ้าปากถามแม่ค้าบอกว่า

"มาเร็วจังตะกี้ยังเห็นวิ่งอยู่ที่ตลาดเลย"

ครานี้หนูประหลาดใจ อ้าวนี่แม่ค้าคนที่เราซื้อของใส่บาตรที่ตลาดนี่ 


น่าทึ่งมาก โลกมันกลม

มาถึงหน้าวัดโพธิ์ก็ยังเจอคนเก่า

 ก็คงเพราะทำกันมาแบบนี้มั่งค่ะ

แล้วถามหาร้านไก่ที่อยู่ไม่ไกล

สุดท้ายก็ได้ไก่ทอดข้าวเหนียวสมปรารถนา

ประโยชน์ที่เกิดขึ้นคือ บางทีที่น่าจะง่ายเอาเข้าจริง ๆก็วัดใจเหมือนกันค่ะ 

ได้เห็นจะ จะ กับคำว่า คนทำกรรมด้วยกันมา ไม่ตั้งท่ายังไงก็เจอค่ะ

คุณค่าที่เกิดขึ้น

หากเราตั้งใจจะทำอะไรแล้ว

แม้เจออุปสรรค เราก็จะฟันฝ่า

แม้ตอนที่ยังไม่ถึงใจจะมีอาการเหี่ยวบ้าง

พองบ้าง

ตามสิ่งที่มากระทบ

หากไม่เลิก ไม่หยุด ก็จะสำเร็จได้แน่นอน

ได้เรียนรู้ว่ ทำไปเถออะไรที่ดีๆ

หากตั้งใจ ไม่มีใครรู้แต่เรารู้ และอิ่มใจทุกครั้งที่ระลึกถึง

แถมเรื่องนี้ นึกถึงทีไรก็ยังได้ยิ้มและขำ

แม่ค้าน่ารัก  จำได้แล้วก็ทักอย่างดีใจ จนหนูเองก็ยิ้มแบบงงๆ

ด้วยความไม่ค่อยใส่ใจของหนูมักจะจำรายละเอียดเล็กๆน้อย ๆ

หรือสิ่งที่จิตไม่ได้มุ่งมั่นไม่ได้

นี่ซินะที่ครูย้ำกับหนูเสมอๆกับการจำคำสั่งครูไม่ได้

เพราะมันไม่ใส่ใจ


ทบทวนก็เจอว่า 

ข้างในจะสั่นไหว หวาดหวั่นกลัวผิดเลยผิดจ้อย

สนน ตนเองค่ะ

แต่ก็ต้องเรียนรู้ต่อไป

เพราะการใช้ชีวิตที่มีนั้นดีเสมอ


คำสำคัญ (Tags): #aar#km#พระคุณครู
หมายเลขบันทึก: 518089เขียนเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2013 06:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2013 06:14 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

ใบไม้อารมณ์ดีล่องใต้ มาสุราษฎร์ มาถึงพัทลุงมั้ยครับเที่ยวบ้านลุงวอกัน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท