เหนือเมฆแต่ใต้แม้ว

ยลละคร แล้วย้อน ยลดูตัว

เงาอสูร ดำชั่ว  มั่วผสาน

แม้เก่งเหลือ เหนือเมฆ ไร้เทียมทาน

แต่ใต้แม้ว สั่งการ ปลดออกไป

ตาดูดาว ส่วนเท้า มองดูเมฆ

นั่งปลุกเสก  มนต์ดำ  พร่ำคุณไสย์

จะไสยเกื้อ พรมพันธุ์  ไม่เป็นไร

ก็จัญไร  ไทยฝ่อ พอพอกัน

มันชาชิน กินเป็น  วัตรไปแล้ว

ทั้งพี่มู  น้องแป๊ว เจื้อยแจ้วขัน

หัวกระดก หางกระดิก ส่งซิกกัน

สามสี่พร  พรมพันธุ์  ยันยึกยือ

อนิจจา อะนา  คตประเทศ

จะทุเรศ  ได้เพียง แค่นี้หรือ

ทำดังเรา กินหญ้า เหมือนกระบือ

ถึงเวลา ลุกฮือ  แล้วกระมัง

..ฟันธง เฟืองไทย (มค. ๒๕๕๖)