ไอ้ลูกค่าง


เมื่อสองวันก่อนแม่ที่อายุได้ 89 ปี เล่าให้ฟังว่า เมื่อแม่อายุได้ 12 ขวบ เพื่อนของคุณตาของผม ชื่อเขียว แกมีวัวชนชื่ิอไอ้ลูกค่าง  อาเขียวของแม่ พาไอ้ลูกค่างไปชนพนันกัน มันไล่ขวิดคู่ต่อสู้จนชนะ  อาเขียวของแม่ แกโห่ร้องด้วยความดีใจเกินงาม จนทำให้ฝ่ายที่แพ้เขาไม่พอใจ แล้วก็รุมซ้อมลุงเขียว  ไอ้ลูกค่างเห็นนายของมันถูกทำร้าย  มันจึงไล่ขวิด จนคนพวกนั้นหนีกระเจิง  แล้วมันก็ใช้เขา ของมันค่อย ๆ ดันนายของมันที่สลบเหมือดไปนอนชิด ติดคันนา  แล้วมันก็วิ่งร้องกลับมายังหมู่บ้าน จนเพื่อนบ้านแปลกใจ  เพราะอาเขียวไม่ได้กลับมาด้วย จึงชวนกันตามไปดูที่บ่อนวัวชน  เห็นลุงเขียยนอนสลบ จึงใช้ผ้าถุงที่นุ่งไปสองผืนจากสองคน ที่ยอมนุ่งผ้าขาม้ากลับบ้าน ซ้อนกัน  ใช้ไม้สอดใส่เข้าไปทั้งสองด้าน แล้วช่วยกันหามกลับมา ใช้ยาสมุนไพรรักษาจนหาย  แม่เล่าจบแล้วตบท้ายว่าสัตว์เดรัจฉานอย่างไอ้ลูกค่างมันช่างกตัญญูต่อคนที่เลี้ยงดูมัน   ผมจึงปรารภกับแม่ว่า คนบางคน บางกลุ่ม บางพวก คนทั้งประเทศใช้้้เงินภาษีเลี้ยงดู จนเล่าเรียนเขียนอ่านได้  ใช้สิทธิรักษาโรคฟรี รถไฟฟรี พ่อแม่ที่ชราก็ได้รับค่าเลี้ยงดูฟรี คนเหล่านี้ บอกว่าทางการรังแกประชาชน  ซึ่งทางการที่ว่าก็คือข้าราชการเลวบางคน บางกลุ่ม ที่ผู้เสียภาษีส่วนใหญ่ในประเทศก็ไม่เห็นด้วย   หากเทียบคนเหล่านี้ กับไอ้ลูกค่างได้ไหมนี่ 

คำว่าทางการคืออะไร   ถ้าไม่ใช่คนไทยทั้งประเทศ  ทางการไม่มีตัวตน  ทางการไม่รู้ว่าเป็นใคร  หากคิดว่าทางการคือศัตรู ก็คงฝังแค้นคนทั้งประเทศที่อยู่ร่วมกันภายใต้กฏหมาย  ซึ่งก็คือ  ตนเองลูกหลานญาติพี่น้องของตัวเอง ที่เสียภาษี หรือ ที่ได้อาศัยแผ่นดินนี้อยู่กิน  หากว่าคนของทางการเป็นคนที่ไปเข่นฆ่ารังแก กันแบบเห็น ๆ ว่าเป็นใคร ชื่ออะไร  ก็จงไปจัดการกับพวกนั้นเถิด จะได้หายแค้น แต่ก็จะมีผลตามมาเช่นกัน เพราะลูกหลานของเขาจะกลับมาแก้แค้นอีก หรือไม่ก็ กระบวนการทางกฏหมายของประเทศที่จ้างให้ตำรวจทหารหรือหน่วยงานต่างๆ ไปติดตามจับกุมมาลงโทษเช่นกัน  เพราะบังอาจไม่ปฏิบัติตามกฏกติกา หรือ กฏหมายในการอยู่ร่วมกันในประเทศ

หากโกรธเคืองทางการ แล้วคอยแก้แค้น มุ่งรบเข่นฆ่าคนของทางการ  และพาลไปทำร้ายคนทั่วไป ก็คงเข่นฆ่ากันไม่รู้จบ  แล้วใครเล่าจะทุกข์ ที่ต้องหลบหนีตำรวจ ข้าราชการที่รัฐบาลจ้างมาให้ไปจัดการกับคนที่ไปเข่นฆ่าประชาชน หากตัวเองตายไปก็สบายไป ทิ้งมรดกความแค้น และความทุกข์ไว้ให้พ่อแม่ญาติพี่น้องที่ไม่รู้จักให้อภัย และใช้เหตุผลต่อไป

หากจะสู้รบกับรัฐบาล รัฐบาลก็คือลูกจ้างของประชาชนที่เข้ามาแล้วออกไป แล้วมีคนใหม่หมุนเวียนเปลี่ยมาแทน เพื่อทำหน้าที่สู้รบกับผู้ที่คิดแก้แค้นต่อไปไม่รู้จบ  นายยกรัฐมนตรีที่เป็นหัวหน้ารัฐบาล  หากไม่มีสมองที่จะไปสู้รบ หรือทำให้สงบได้  ก็จะต้องถูกสาปแช่งไปด้วยพร้อมกับการสาปแช่งคนที่ไปเข่นฆ่าพี่น้องประชาชน ให้ซึ่งก็มีหลาย ๆ คนมาแล้ว---นายกรัฐมนตรีเฮงซวย   (เฉพาะกรณีนี้) ----  แล้วจะให้โทษใครถ้าไม่โทษนายกรัฐมนตรีผู้ที่เป็นหัวหน้าทางการที่มีตัวตน

คำสำคัญ (Tags): #กตัญญู
หมายเลขบันทึก: 517539เขียนเมื่อ 27 มกราคม 2013 00:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 กันยายน 2014 14:46 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท