ปลุกพลังชีวิต.. ด้วยความอ่อนโยน
ความนอบน้อมอ่อนโยน เป็นบุญทัศนาของผู้ได้พบเห็น และเป็นบุญละมัยของผู้ปฏิบัติ ความอ่อนโยนเสแสร้งลำบาก ทำยากกว่าการแสดงใดๆ ผู้มีความอ่อนน้อมเป็นปกตินิสัย จึงมีอำนาจในการปลุกเร้าพลังชีวิตของผู้คน และตนเอง ความอ่อนโยน เป็นกิริยาที่ชวนมอง เหมือนเป็นภาพเด็ด ที่อยากชมซ้ำ ในขณะที่รับชม หัวใจก็จะค่อยๆแย้มบาน เปิดเผย และสัมผัสสิ่งที่เห็นด้วยใจ
หยิ่งยะโส เป็นความแข็งกระด้าง บาดตาบาดใจผู้คน ตัดทอนเสน่ห์ในตัวตนเอง แม้จะเป็นที่รักของใคร แต่เมื่อความหยิ่งยะโสมาสำแดงเดช ก็ทำให้ผู้นั้น ขาดความน่ารัก ความน่าเมตตาไปทันที แล้วจะทำให้มันเคยชินไปทำไมกัน
ข้าวพันธ์ดี มีน้ำนมข้าวบริบูรณ์ทุกเม็ด ดกดื่นตามสายพันธุ์เดิม รวงข้าวพันธุ์ดี จึงใหญ่ และปล่อยไปตามแรงโน้มถ่วงของโลก จึงมีคำกล่าวว่า คนอ่อนน้อม อ่อนโยน เปรียบเสมือนรวงข้าวพันธุ์ดี รวงอ่อนโยนเรี่ยดิน แต่ยังความอุดมสมบูรณ์ เป็นที่ต้องการของเจ้าของนายิ่งนัก ประทับใจในผลพวงจนต้องเก็บไว้ทำพันธุ์ต่อไป
ข้าวที่ไร้การคัดกรอง พันธุ์เลว ไม่แน่ใจในเอกลักษณ์ที่จำเพาะต้องการ ชาวนาหว่านข้าวไร้ชื่อไปในท้องนา แม้จะดูแลตามปกติ แต่กลับให้ผลผลิตไม่สมน้ำสมเนื้อ ออกเมล็ดลีบแบนเต็มรวง แล้วยังชูช่อล้อลม ให้ละอองแกลบ ระคายเคืองผู้คนได้อีก จึงไม่เป็นที่ต้องการของใคร แม้แต่จะนำมาหุงกินก็ยังไม่พออิ่มเลย ไม่ต้องนึกถึงการนำมาเก็บไว้ทำพันธุ์อีกต่อไป เพราะจะเสียแรงหว่านไถ เปรียบข้าวเหล่านี้ เหมือนคนที่ทำตัวหยิ่งยะโส อวดดี ไม่เป็นที่ต้องการของใคร ที่สำคัญเป็นอุปสรรคชิ้นโต ที่คอยขวางความเจริญของจิตใจตนเอง
เขาว่าเราคนเรามีพลังชีวิตอันลี้ลับซุกซ่อนอยู่ที่ฐานใต้กระดูกสันหลังข้อสุดท้าย ทุกคนมีและได้รับมา และจะอยู่กับเราตั้งแต่กำเนิดจนตาย ไม่มีใครมาขโมยไปได้ เราเองต่างก็คุ้นเคยกับการนำพลังนี้มาใช้ในวัยเด็ก ด้วยจิตใจที่ยังบริสุทธิ์ อ่อนโยนต่อสรรพสิ่ง ที่ผุ้เขียนเรียกว่า พลังที่ยังรักได้อีก รักตัวเอง รักสิ่งต่างๆไม่มีจำกัด ต่อมาบางคนก็หลงลืมสภาวะในวัยเด็กเสียสิ้น พอเติบใหญ่มาในสิ่งแวดล้อม ที่ทำให้เราห่างไกลธรรมชาติขึ้นทุกที แม้ใแต่จก็ผิดธรรมชาติไป กล่าวคือทำสิ่งใดต้องมีตัวเลือก มีข้อแม้ มีความขัดแย้งโต้ตอบในใจตลอดเวลา มีความกลัว มีชั้นเชิงที่จะเอาเปรียบ และมีตัวตนมากขึ้น แต่เมื่อใด ที่เรากลับมามีจิตใจที่ละเอียดอ่อน มองสิ่งรอบตัวได้อย่างชมชื่นในคุณค่าของสิ่งนั้นๆ แม้ว่าเขาจะให้ประโยชน์กับเราหรือไม่ก็ตาม ซึ่งอาการเหล่านี้ กำลังแสดงให้รู้ว่า จิตใจเรากลับเป็นธรรมชาติอีกครั้ง เมือ่พลังชีวิต จะถูกกระตุ้นให้ตื่น ส่งกระแสไปหล่อเลี้ยงกายใจเรา ส่งผลกระทบถึงผู้ที่ได้สัมผัสเราอย่างจริงใจเช่นกัน ทำให้น้อมใจตาม จนกลับกลายเป็นคนจิตเดิม ที่มีแต่กระแสความปรารถนาดี ส่งทอดถึงกันและกัน ต่อๆไปไม่รู้จักหมดสิ้น เปลี่ยนโลกให้ร่มเย็นอย่างน่าอัศจรรย์
ความอ่อนโยน เป็นกระแสกระตุ้นให้เกิดความรัก แล้วกระแสแห่งความรัก จะกลับไปปลุกพลังชีวิต เป็นลมปราณกำซาบ หล่อเลี้ยงไปทั่วทั้งกายหยาบกายละเอียด
มีความสุขอย่างสัมผัสได้ด้วยใจกันทุกคนนะคะ
ความเห็น (5)
อรุณสวัสดิ์เจ้าของดอกไม้ทุกท่านค่ะ
เป็นความจริงนะคะที่คุรุทั้งหลายท่านถ่ายทอดเอาไว้
การสื่อสารกับธรรมชาติในตัวเราไม่ใช่ความลับ
อยู่ที่ว่าเราจะศรัทธาหรือไม่
หลายๆประเทศจึงปฏิบัติจนสภาวะธรรมชาติใกล้เคียงกัน
แต่บางประเทศเพิ่งจะเริ่มสนใจ(ตัวผู้เขียนด้วย)
ดังนั้นจึงต้องเริ่มจากตนเองอาจมีอุปสรรคบ้างจากสิ่งแวดล้อมและคนรอบข้่าง
ที่ไม่ได้สนใจเรื่องเดียวกัน
ถือว่าเป็นการศึกษาหาความจริงในตัวก็แล้วกันนะคะ
จงอ่อนโยน จงอภัย จงเมตตาต่อตัวเองให้ได้ก่อน
สวัสดีค่ะคุณtuknarak
หาความสมดุลย์ให้ได้ที่นะคะ คิดอะไรก็ได้ แต่ถ้ากำลังรู้ว่าคิดอดีต คิดอนาคตไปอีกแล้วนั่นคือเรากลับมาปัจจุบันขณะค่ะ
การเติมพลังชีวิตที่ซุกซ่อนเอาไว้เป็นเรื่องสำคัญค่ะ วิธีที่ดีที่สุดสำหรับการเติมพลังชีวิตที่ได้ใช้กับตัวเองคือศีล สมาธิ ศรัทธา...ความอ่อนโยนเกิดขึ้นเมื่อเรากระเทาะเปลือกหนา ๆ เราออกทีละชั้นด้วยความรู้สึกตัว ขอบคุณบันทึกปลุกพลังชีวิตที่หลับไหลค่ะ
สวัสดีค่ะคุณsilla
ขอบคุณค่ะที่กรุณาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ประสบการณ์
ที่จะเป็นแนวทางในการเข้าถึงธรรมชาติกันต่อไป
ขอขอบพระคุณเจ้าของดอกไม้ทุกท่าน
ขอมอบความสุขกลับไปยังทุกท่าน และผู้เข้ามาอ่านบันทึกนี้ด้วยนะคะ