ด้วยความชื่นชมในจิตวิญญาณครู
ในช่วงต้นๆของกาลเวลาแห่งการเป็นสมาชิก G2K มีบันทึกมากหลายที่อ่านแล้วรู้สึกเหมือนต้องมนตร์ ติดใจ ติดตาและติดสมองกับสำนวนเขียน
ความติดใจนั้นเองที่ทำให้รู้จักใครบางคน และเขาคนนั้นเป็นคนที่ฉันกล้ากล่าวว่า "เป็นคนๆหนึ่งที่ทำอะไรได้มากมาย"
ถิ่นแดนที่เขาพำนัก อยู่คนละฟากกับบ้านฉัน เป็นถิ่นฐานที่ให้กำเนิดเพลงไทยอมตะหลายเพลง แดนเหนือคือถิ่นที่เขาพำนักอยู่
แม้ฉันจะเดินทางไปยังถิ่นแดนนั้นบ่อย จวบจนบัดนี้ก็มิเคยได้ปะหน้าตาเขาในโลกจริง ชื่อที่ใช้เรียกขานก็เรียกตามคำขานที่คนอื่นใน G2K เอ่ยเรียกไว้ก่อน
ชื่อที่เขาใช้เขียน ฉันมิกล้านำมาใช้เรียกขานหรอก มันยิ่งใหญ่เสียจนไม่กล้านำมาใช้เรียกกัน บ่อยครั้งที่อยากตั้งชื่อให้ใหม่ แต่ก็ไม่กล้าซ๊ากกกที
แต่ละเรื่องที่เขาเขียน มีบางอย่างสะท้อน สะท้อน และสะท้อน เรื่องราวต่างความคิด ต่างมุมมอง ความอ่อนไหว และเข้มแข็งในจิตวิญญาณของเหล่าเยาวชนที่เขานำมาเล่า สะท้อนจนสัมผัสได้ถึงก้นบึ้งแห่งจิตวิญญาณเหล่าวัยรุ่น วัยที่มีความคะนองและทะนง
ขอบคุณ G2K ที่สร้างโอกาสให้เราได้รู้จักกัน ร่วมทางกันเพิ่มพลังบวกให้กับสังคม
ผู้ที่ฉันชื่นชมในจิตวิญญาณครูผู้นี้ คือ ผู้ที่ฉันเรียกขานว่า "ครู" อาจารย์เสือ Wasawat Deemarn ค่ะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ อาจารย์เสือ
ความเห็น (6)
ขอชื่นชม อ. was ด้วยคนครับ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
ขอให้มีความสุข สมหวังตลอดปีตลอดไปนะคะ
ขอบคุณมากนะครับคุณหมอที่ใช้ "หัวใจ" อ่านบันทึกของผม
บันทึกผม ไม่ได้หวังเคลื่อนโลก แต่หวังเคลื่อนหัวใจคนอ่านหลาย ๆ คน
ได้หันกลับมามองอะไรบางอย่าง
เราสามารถช่วยเหลือกันนะครับ ;)...
และรู้สึกถึงการให้เกียรติของคุณหมอที่มีให้นะครับ
สวัสดีปีใหม่นะครับ
ขอบคุณด้วยหัวใจเช่นกันครับ ;)
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๖ ค่ะคุณหมอ
ชื่นชมหัวใจคนที่มีหัวใจความเป็นครู เช่น ครู Was เช่นกันนะคะ
ธิรัมภาเรียกว่า "ครูเงา" ค่ะ
ชอบอยู่ในเงาและเบื้องหลังเสมอไป....
ตามมาอ่านด้วยความชื่นชม ชอบการบรรยายที่โดนใจ ได้ใจของพี่หมอเจ๊มากๆค่ะ เขียนแทนใจคนอ่านได้จริงๆ ขอบคุณมากๆนะคะ
ชื่นชอบเช่นกันครับ