โชคดีทีทำงานเสร็จไม่ทันเวลาทอง เวลาที่เคยจดจำแล้วว่า เป็นเวลาเหมาะต่อการเดินทางกลับบ้าน
เมื่อออกจากที่ทำงานช้ากว่านี้ รถจะติดหายห่วง ติดแบบได้นั่งฟังและร้องเพลงซ้ำ ๆ ไปเรื่อย ๆ จนจำเพลงได้
วันนี้ำทำงานเสร็จไม่ทันเวลาที่ว่า จึงได้ ความคิดทองผุดขึ้นมาแทน
รถติดทำให้คิดเรื่องเรื่องหนึ่งออกว่า
เราควรรักคนที่เรารักแบบ รักจากมารดามีให้แก่ลูก
เพราะเป็นความรักที่มีแต่ให้ ให้ออกไป ไม่คิดหวังอะไรตอบแทน
รักตลอดเวลาี่ ที่มีเวลา
รักแบบไม่กังวลว่า เขารักเราตอบหรือเปล่า
รัก โดยไม่มีเงื่อนไข
ได้ยินครั้งแรกจากการพูดคุยกับเพื่อนรักสองวันก่อน
เมื่อเพื่อนรักพูดบรรยายความรักแบบนี้ให้ฟัง ยอมรับว่า อึ้งและทึ่ง
เมื่อค่อย ๆ ไตร่ตรองจึงเห็นจริงตามที่เพื่อนพูด
ความรักของมารดาที่มีให้แก่ลูกน้อย มีมาตั้งแต่วันที่ลูกน้อยกำเนิด เติบโต และจะเป็นเช่นนั้นตลอดไปนิรันดร์
เมื่อคิดได้รู้สึกดีใจที่ยังไม่สายเกินไป
ไม่สายเกินไปที่ยังคิดทันในชาตินี้
และทำให้ระลึกรู้ว่า ความรักที่เพื่อนมอบให้ มีคุณค่ายิ่งนัก
มีกำลังใจเพิ่มทวีคูณ แจ่มใส สดชื่น หายเหนื่อยกับการงานและ รถติด
อ่านเมื่อวาน 3 รอบแล้วครับ แต่บันทึกใดๆ ไม่ได้ เพราะจำรหัสตัวเองไม่ได้ เนื่องจากใช้เครื่องอื่นในการเข้าระบบ
...
สิ่งหนึ่งที่ผมชอบขับรถ เพราะสมองได้คิด ได้จินตนาการ
หรือแม้แต่ในยามรถติด แอร์ปรับอากาศ -เพลงเพราะๆ ก็กล่อมเกลาจิตใจได้เป็นอย่างดี
มีสมาธิเบิ่งมองผู้คนและเรื่องราวรอบตัว
ได้คิดทบทวนเรื่องราวมากมาย
โดยเฉพาะความคิดอันหมายถึงการได้เดินทางไกลในโลก (ภายใน) ของเราเอง
แหะ ๆ เผลอนอนดึกค่ะ คืนนี้
ลูกนอนตอนค่ำ ดึกป่านนี้เลยตาโต
อีกแป๊บแม่ต้องนอนก่อนแล้ว พรุ่งนี้ทำงานตามปกติ :-)
เริ่มชอบการขับรถแล้วได้นั่งคิดทบทวนหลาย ๆ เรื่องภายในใจตนเช่นเดียวกันกับคุณแผ่นดิน แล้วค่ะ
รู้สึกว่า มีสมาธิดีขึ้น
ขอบคุณค่ะ