จิตวิญญานนั้่นอย่างไร
ทุกวัีนหยุด หาพอแบ่งเวลาได้
หรือว่า....ไม่ละเมียดละไม อ้อยอิ่ง อยู่บนเตียงนอน
ไ่ม่ติดแง๊ก อยู่หน้าคอม
ผู้เขียนก็มักจะแบ่งเวลาไปดูหนัง
การดูหนัง ผู้เขียนถือว่า เป็นการพักผ่อน ผ่อนคลายอย่างหนึ่ง
นอกจาก การได้อัพเดท เรื่องราวของโลกภายนอก
เรื่องราวของผู้คน เรื่องราวของแฟชั่น เรื่องราวของจินตนาการ เรื่องราวความบันเทิง
เรื่องเหล่านี้ มันจะทำให้จิตใจเบิกบาน
พอจิตใจเบิกบาน สมองก็แจ่มใส อารมณ์ก็ดีไปด้วย
ผู้คนอยู่รอบข้างก็มีความสุข
หนังเรื่องล่าสุดที่ผู้เขียนไปดู ชื่อว่า "ยอดมนุษย์เงินเดือน"
เห็นข้อความโฆษณาว่า
"ถึกกว่าคน ทนกว่าควาย พร้อมตายเืพื่อโบนัส"
"ติดสวย รวยหนี้ ขี้เมาท์"
มันก็ทำให้ผู้เขียนอยากค้นหา
เพราะเราเองก็มนุษย์เงินเดือน ถึก ทน ติดสวย รวยหนี้ ขี้บ่น ขี้เมาท์
เขาจะสอนและให้อะไรแก่เรา
หนังไม่ค่อยน่าติดตาม ตลกก็ไม่ค่อย แต่ไม่ถึงกับน่าเบื่อ
จึงทำให้มีช่วงเวลาหนึ่ง
ที่ทำให้ผู้เขียนได้ทบทวน และคิดไปถึง
"จิตวิญญาน"
ใครจะให้ความหมาย คำ่ว่า "จิตวิญญาน" ไว้เช่นไร
ผู้เขียนไม่ได้ค้นหา
แต่ "จิตวิญญาน" ของผู้เขียน คือ สิ่งที่ฝังแน่นอยู่กับเราที่อยากให้ดีอยากให้เป็นอยากให้ถูกต้องเหมาะสม
เช่นผู้เขียนเป็นพยาบาล ก็อยากให้คนไข้หายจากความทุกข์ทรมาน
พอเห็นคนไข้ ก็ต้องรีบให้ การช่วยเหลือ
หากผู้เขียนในบทบาทของความเป็นครู
ก็จะพร่ำบอกลูกศิษย์ ให้ประพฤติปฏิบัติในสิ่งที่ดีงาม
ตัวละครในหนังเรื่องนี้ ต่างคนต่างมีจิตวิญญานของตน
คนที่คิดว่า"ต้องประหยัด ต้องรักษ์สิ่งแวดล้อม" ก็จะคอยปิดไฟ ปิดคอม ก่อนกลับบ้าน
วันหยุดไปเที่ยว ผ่านที่ทำงาน เห็นไฟยังเปิด ก็ต้องแวะไปปิดก่อน
คนที่เป็นหัวหน้า เป็นคนสมบูรณ์แบบ เป็นคนตรงเวลา
ก็ทุ่มเทอย่างเต็มที่ ที่จะมีงานส่งตามกำหนด
แม้..ต้องสูญเสีย เวลาบางส่วนของชีวิตไปก็ตาม
สิ่งเหล่านี้ ผู้เขียน คิดว่า "มันคือ จิตวิญญาน"
วันนี้จึงอยากเขียนถึงเรื่องของ"จิตวิญญาน"
เพราะ จิตวิญญาน เป็นเรื่องที่ดี
และต่างคนต่างมี จิตวิญญาน ด้วยกันทั้งนั้น
แล้วเราต้องช่วยคนอื่น สุข สมหวัง กับจิตวิญญานของเขา
ในการตอบสนองความต้องการของคนไข้ระยะสุดท้าย
ผู้เขียนมักจะถามญาติของคนไข้เสมอว่า "คนไข้ผูกพันและชอบทำอะไร"
เพื่อจะได้ตอบสนองความต้องการของเขา และเขาจะได้จากไปอย่างเป็นสุข
มากกว่า การทำตามๆกัน ในเรื่องของศาสนา ความเชื่อทางจิตใจ แต่อย่างเดียว
จิตวิญญานของผู้เขียน "คือสร้างรอยยิ้ม"
แล้วจิตวิญญานของท่านละ "คืออะไร"
ความเห็น (14)
ขอบคุณค่ะกับแนวคิดดีๆบางครั้งเราก็ลืมนึกถึงจริงๆค่ะ บางทีทบทวนสิ่งที่ตัวเองทำหรือมองเพื่อนร่วมงานก็ปวดใจเหมือนกันค่ะ เรามุ่งที่จะให้งานเสร็จทันเวลาในเวร แต่บางทีก็ลืมนึกถึงความเป็นบุคคลของคนไข้ ลืมนึกไปว่าโดยเนื้อแท้เราไม่ได้ดูแลตามเวลา เราดูแลตามหัวใจ(จิตใจ)คนไข้ ไม่ใช่ตามอำเภอใจเรา
เพราะแบบนี้ป้าแดง จึงได้รับความไว้วางใจให้เป็นผู้นำองค์กรค่ะ
ไปดูหนังแล้วย้อนดูความคิดตัวเอง เยี่ยมมากค่ะคุณป้าแดง ;)
ความเป็นอิสระทางจิตวิญญาณถือเป็นสิ่งสูงสุดในบรรดาความเป็นอิสระทางร่างกาย สังคม อารมณ์ และจิตวิญญาณค่ะ หากพัฒนาได้คนคนนั้นจะเป็นคนที่มีความสุขอย่างยิ่งยวดเลยทีเดียว
ขอบคุณข้อคิดดีดีจากบันทึกนี้ค่ะ
ป้าแดงรักษาสุขภาพด้วยเช่นกันนะคะ
จิตวิญญานของผู้เขียน "คือสร้างรอยยิ้ม
ขอบคุณครับป้าแดง รอยยิ้มสร้างสุขให้ผู้พบเห็น เป็นจิตวิญญาณ
- สวัสดีครับ คุณป้าแดง
- แวะมาอ่านบันทึกดีๆ มีประโยชน์
- ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันกัครับ
รอยยิ้มจากดวงตา...
ผ่านมาจาก ดวงใจ
...
คิดถึงครับ
จิตวิญญาณของผม..... กำลังหาอยู่ครับ ยังหาไม่เจอเลยครับ......:):)
สวัสดีค่ะ ทุกท่าน
จิตวิญญานของเรา คือสร้างพื้นที่ความสุขค่ะ :-))
ขอบคุณทุกท่านค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณป้าแดง
- ไม่ได้มีโอกาส ไปดู "มนุษย์ เงินเดือน"
- แต่ เข้าใจ "จิตวิญญาณ" ที่ป้าแดง นำมาถ่ายทอด ได้ยอดเยี่ยม
- จิตวิญญาณ และ สามัญสำนึกในตน เป็น ปัจจัย นำพา ชีวิต ให้เลือก ทำ ในสิ่งที่ จิตวิญญาณ กำหนด....
ขอบคุณมากนะคะ
ถูกต้องค่ะ น้องจอย ขอบคุณมากค่ะ
ขอบคุณบันทึกดีๆที่นำมาแบ่งปันกัน และส่งความสุขปีใหม่ ๒๕๕๖ ค่ะ
ภาพจากสายบริหารงานสื่อสารองค์กร SCB
สวัสดีปีใหม่ค่ะ พี่ใหญ่
สวัสดีปีใหม่ 2556 ค่ะป้าแดง...ชอบบันทึกนี้ด้วยคนค่ะ
อ่านแล้วซึ้ง ทึ่งในข้อคิดค่ะ พิ้นที่ความสุขของพี่แดงน่าค้นหานะคะ ไม่ใช่สุขเรื่อย ๆ ที่ท่านวอญ่าตั้งฉายาอย่างเดียว ในความเรื่อย ๆ นั้น คือการแบ่งปันจิตวิญญาณที่งดงามค่ะ