บันทึกการเดินทาง ตอนทะเลไม่เคยหลับ บันทึกนี้เกิดมาจากแรงบันดาลใจของตัวเองที่เป็นคนที่ชอบการเดินทาง ชอบทะเล ท้องฟ้า เป็นชีวิตจิตใจนะคะ บวกกับการที่ตัวเองชอบเล่นกล้องชอบมองผ่านเลนน์นะคะ ทุกความสวยงามของภาพในบันทึกนี้ถูกบันทึกภาพดด้วยกล้อง Canon รุ่น eso kiss x Japan นะคะ ที่อยู่ข้างกายของฉันทุกการเดินทางนะคะ มองผ่านเลนน์เป็นอีกด้านหนึ่งที่ใจรักแต่ไร้พรสวรรค์นะคะ วันนี้เลยนำเรื่องราวแห่งความสวยงามของธรรมชาติที่มองผ่านเลนน์มาร่วมแบ่งปันกับเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่นี่นะคะ เพื่อต้องการเรียนรู้ แลกเปลี่ยนร่วมกันนะคะ
ตอน ทะเลไม่เคยหลับ
+++ แสงตะวัน แผดกล้า เหนือฟ้ากว้าง
หลงเคว้งคว้าง พาขวัญ ให้หวั่นไหว
เปลี่ยวแสนเปลี่ยว เดียวดาย เหนื่อยหน่ายใจ
เจียนหทัย หวิวหวาด ขาดรอนรอน...+++
(ภาพนี้ถ่ายที่แม่น้ำคงคา ประเทศอินเดีย นะคะ)
.+++ แสงตะวันส่องฟ้าเพลารุ่ง
นกกามุ่งจากรังที่อาศัย
บินเสาะหาอาหารทยานไพร
เพื่อเลี้ยงตัวดำรงไว้ซึ่งเผ่าพันธุ์+++(ภาพนี้ถ่ายที่สวนยางพาราบ้านฉันเองกับยามเช้าที่สวนยาง)
(ภาพนี้ถ่ายที่บาหลี นั้งดูพระอาทิตย์ตกน้ำที่บาหลี)
+++นึกถึงแสงตะวันทำให้คิด
เหมือนชีวิตด้านมืดก็พบเห็น
ด้านสว่างก็เคยเจอต่างประเด็น
มันก็เป็นเรื่องของความไม่แน่นอน +++
+++เมื่อฝั่งทะเล…คิดถึงซึ่งฟ้าไกล
น้ำจะก่อระเหยเป็นไอแทนความอ้างว้าง
ฟากฟ้า…รับรู้ได้ถึงสายใยบาง – บาง
สายฝนไหลมาเป็นทาง…ลบความอ้างว้างให้ทะเล+++
(ภาพนี้ถ่ายที่หมู่เกาะเภตรา สตูล บ้านฉันเองค่ะ) ชื่อภาพเดียวดาย
+++แสงตะวันริบหรี่ที่ขอบฟ้า
ดำฤษณาลี้ลับกับใจหมาย
โอ้ตัวเราแสนเปลี่ยวอยู่เดียวดาย
ใจสลายด้วยเพื่อนยามาจากจร+++
+++เมื่อฝั่งทะเล…คิดถึงซึ่งฟ้าไกล
น้ำจะก่อระเหยเป็นไอแทนความอ้างว้าง
ฟากฟ้า…รับรู้ได้ถึงสายใยบาง – บาง
สายฝนไหลมาเป็นทาง…ลบความอ้างว้างให้ทะเล
+++
+++ฟากฟ้า และ ท้องทะเล…ยังคงเป็นสีคราม
แสดงออกถึงความรักที่งอกงามในใจนั้น
ห่างกันสุดฟากฟ้า…ฝั่งทะเล…ยังมั่นคงผูกพัน
” รัก ” ที่จริงใจนั้น…อย่าวัดกันที่ระยะทาง+++
(ภาพนี้ถ่ายที่ญี่ปุ่น ฟูจิซัง นะคะ )
+++แสงตะวัน อ่อนแสง แรงลงแล้ว
มองดูแล้ว อดใจไว้ไม่ไหว จึงต้องหยิบกล้องขึ้นมา ชัตเตอร์ไป เพื่อให้ภาพสวยสวยไว้ในความทรงจำ+++
ป.ล,+++แสงตะวันลำสุดท้ายเริ่มกลายกลับ
สุริยาเริ่มลับเหลี่ยมภูเขา
แพรสีเข้มเริ่มคลี่ขยายเงา
ห่อหุ้มเราเท่านั้น..ตามลำพัง+++
ภาพสวยจังเลยค่ะ เห็นแล้วผ่อนคลาย
ขอบคุณนะคะที่ชื่นชอบนะคะ มีความสุขจังที่ทำให้คุณใบไม้ร้องเพลงได้ผ่อนคลายได้บ้างนะคะ
ภาพถ่ายยังกะภาพวาดเลยค่ะ เหมือนภาพวาดสีน้ำเลยค่ะ ชอบจังภาพนี้ ขอบคุณนะคะ คุณมณีเทวา