พ่อขา ตอนที่ 3
พ่อกับการศึกษา
แม้ว่าพ่อจะมีโอกาสจบเพียงพนักงานอนามัย แต่ภายหลังเมื่อมีโอกาสเรียนพ่อลงเรียนยปริญญาของมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ถึง 2 ปริญญา คือ สาธารณสุขศาสตร์ และรัฐประศาสนศาสตร์ พ่อจะขยันและเป็นแบบอย่างที่ดีในก่ารศึกษาต่อให้กับลูกๆด้วยความมานะพยายาม
พ่อตั้งมั่นว่าลูกของพ่อทุกคนต้องจบอย่างน้อยปริญญาตรี ซึ่งเป็นการยากสำหรับคนชนบทอย่างเราในสมัยนั้น
เมื่อฉันสอบพยาบาลได้ พ่อภาคภูมิใจเดินทางส่งลูกสาวเรียน ณ วิทยาลัยพยาบาลสงขลา ด้วยรถไฟ เราสองคนพ่อลูกต้องไปพักที่อำเภอหาดใหญ่ก่อนหนึ่งคืนเนื่องจากไม่มีรถยนต์ส่วนตัวเพราะต้องเก็บเงินไว้ให้ลูกๆเรียนตามที่พ่อมุ่งหวัง
ทุกปิดเทอมพ่อจะลางาน 1 วันเพื่อไปรับลูกจากหอพัก แล้วนักเรียนพยาบาลทั้งหลายก็เหมารถเท็กซี่เบนซ์สงขลา นราธิวาส เปิดหน้าต่าง นั่งกันคันละประมาณ 10 คนรวมทั้งผู้ปกครองเรียกว่าเบียดเสียดเหลือเกิน นั่งตักบ้างพื่อให้ทุกคนได้กลับบ้าน ท่ามกลางสองข้างทางที่มีดมิด ที่ระยะนั้นสถานการณ์ยังไม่รุนแรงเท่ากับปัจจุบันนี้
วันที่ฉันได้รับพระรานทานประกาศนียบัตรพยาบาลศาสตร์ ที่สวนอัมพรพ่อก็เดินทางไปด้วยความภาคภูมิใจ แม่ไม่ได้ไปด้วยเพราะต้องดูแลน้องๆที่บ้าน ภาพพ่อที่เดินตามหลังลูกสาวกับเพื่อนๆยังตราตรึงอยู่ทุกวันนี้
พ่อได้ภาคภูมิใจอีกครั้งเมื่อลูกคนที่สองของพ่อคือน้องชายสอบได้ทุนอันดับหนึ่งของภาคใต้
และที่ภาคภูมิใจมากเมื่อลูกๆทั้งสามคนจบปริญญาตามที่พ่อหวังไว้
เพียงแต่เราทั้งสามคนจบมากกว่าที่พ่อตั้งคือปริญญาโททุกคน มีงานทำในหน่วยงานราชการทุกคน พ่อบอกว่า แม้ว่าเงินเดือนข้าราชการอาจดูเล็กน้อย แต่คือความมั่นคงและมีความภาคภูมิใจ
ไม่เพียงแต่ตัวเองและครอบครัวเท่านั้นที่พ่อเข้าไปมีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องการศึกษา
ลูกหลาน ญาติและคนในหมู่บ้านจะได้รับคำแนะนำและการสนับสนุนจากพ่อให้เรียนหนังสือเืพ่อเป็นการพัฒนาตนเอง
พ่อและแม่จะเป็นผู้ค้ำประกันให้กับญาติๆที่สอยเข้าเรียนและได้รับทุน รวมทั้งให้เงินขวัญถุงเป็นการสนับสนุนให้เกิดกำลังใจกับลูกๆหลานๆเหล่านั้น จนปัจจุบันมีข้าราชการแทบทุกบ้านในมหุ่บ้านเล็กๆในชนบทแห่งนี้
แม้ทุกวันนี้พ่อจะอายุมากแล้วแต่เมื่อลูกไม่ว่างวันใดพ่อจะอาสารับส่งหลานๆที่โรงเรียน หรือ ส่งเรียนพิเศษต่างๆ โดยจัดการเป็นอันดับแรก และไม่มีคำว่าไม่ว่างสำหรับทุกคนในครอบครัว
ความเห็น (2)
-สวัสดีครับ..
-ร่วมรำลึกถึงพ่อ..ครับ..
-ขอให้คุณพ่อสุขภาพแข็งแรง ๆ นะครับ..
-ขอบคุณครับ..
ขอบคุณค่ะ ขอความดีปรากฎกับทุกท่านค่ะ
สวัสดีอาจารย์ ตามรอยไปอ่านตั้งแต่ตอนที่หนึ่ง ซาบซึ่งมากๆ ในความเป็นพ่อ
พ่อยุคกึ่งศตวรรต มีไม่มากนักที่ส่งเสริมการศึกษา
ยิ่งหากเป็นคนมุสลิม การเรียนสามัญสมัยนั้นยากยิ่ง