ได้มีโอกาสนั่งอ่านหนังสือ "สาระภาพ" ของ "นิ้วกลม" ต่อ
ชอบบท "คือ ความทรงจำ" บทที่ทำให้เราสามารถมองเห็นความทรงจำของตัวเองได้เช่นกัน
เพราะมันคือความเป็นจริง เราอยู่กับความเป็นจริงและเราก็ไปกลับความเป็นจริง
บนโลกที่เคลื่อนตัวไปข้างหน้า สิ่งที่จะพอเก็บรักษาเอาไว้ได้คือ ความทรงจำ
ความทรงจำอันมีค่ามิต้องอาศัยความตั้งใจที่จะจดจำ หากแต่เป็นกระบวนการที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ
ไม่ต่างจากการที่น้ำต้องไหลจากที่สูงลงสู่ที่ต่ำ
แม้ความทรงจำจะเกิดขึ้นกับความจริง แต่ว่าความทรงจำหาใช่ความจริงไม่
เราคัดเลือกบางส่วนจากความจริง คลุกเคล้าเข้ากับความรู้สึก บ้างสุข บ้างเศร้า
ทุกความทรงจำมีการเสกสรรปั้นแต่งของเจ้าของความทรงจำอยู่ในนั้นเสมอ
มันทั้งโหดร้ายและสวยงามกว่าความจริง
ใช่หรือไม่ คนเรามักเก็บสะสมความทรงจำดี ๆ เอาไว้มากกว่าความทรงจำแย่ ๆ
กระนั้นก็ใช่ว่ามันจะทำให้เรามีความสุขเสมอไป เมื่อหวนคิดถึงความทรงจำดี ๆ ที่มิอาจย้อนคืนกลับมา
กรอเทปดูภาพอดีตที่ไม่สามารถเกิดขึ้นได้อีกแล้ว ความเศร้าก็บังเกิด
ความทรงจำมีคุณค่าเพราะอยู่ท่ามกลางความเปลี่ยนแปลง
หากทุกอย่างไม่แปรเปลี่ยน ทุกความสัมพันธ์ยังอยู่คงเดิม ความทรงจำไม่มีค่าอะไร
เราไม่ต้องจดจำอะไรก็ได้ ในเมื่อพรุ่งนี้ก็จะดีดังเดิม
ชีวิตคือการเดินทางเพื่อสะสมความทรงจำ
ทุก ๆ วัน มีเรื่องราวให้จดใส่หน้ากระดาษเปล่าของชีวิต
เพราะจดทุกเรื่องไม่ได้ เราจึงจดเฉพาะสิ่งสำคัญไว้ในใจ เมื่อย้อนกลับมาดูสมุดบันทึกเล่มนี้
ความทรงจำบางอย่างซีดจางไปตามกาลเวลา แต่ร่องรอยของมันก็ช่วยยืนยันกับเราว่า
สิ่งสวยงามเหล่านั้นเคยเกิดขึ้นจริง
.........................................................................................................................................................................................
...
ทุกก้าวที่เราผ่าน
มีตำนานเกิดเสมอ
เพียงจำว่าพบเจอ
เคยมีเธอหรือมีใคร
ก้าวย่างทีละก้าว
บ้างปวดร้าว บ้างเหงื่อไหล
บ้างบาดเจ็บ บ้างเจียนตาย
เป็นเงื่อนไขการก้าวเดิน
เรื่องราวสอนหลายสิ่ง
เป็นความจริงที่เหาะเหิน
ประสบการณ์ที่เราเดิน
ใช่จะเพลินหรือหลงไป
มีเรื่องราวต้องเล่าขาน
เดินตามกาลเพื่อขานไข
เขียนบันทึกแล้วก้าวไป
ด้วยหัวใจที่ศรัทธา
...
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...
.........................................................................................................................................................................................
นิ้วกลม (นามแฝง). สาระภาพ. พิมพ์ครั้งที่ ๓. กรุงเทพฯ : KOOB, ๒๕๕๕.
ความทรงจำ บางอย่าง.....ซีดจางไปตามกาลเวลา ... แต่ร่องรอย....ของมันก็ช่วย....ยืนยัน... กับเราว่า
สิ่งสวยงาม .... เหล่านั้นเคย....เกิดขึ้นจริง
จริงนะคะ ... ความทรงจำดีดี เกิด กับทุกๆคน ...สุดแต่ใคร ... จะจดจำได้ ....นะคะ
ขอบคุณมากค่ะ ท่าน อจ. Was
ขอบคุณมากครับ พี่ Dr. Ple ;)...
ชอบๆกลอน เป๊ะมากค่ะ
Happy ba สุขโดดเดี๋่ยว อิอิ
...." ชีวิตคือการเดินทางเพื่อสะสมความทรงจำ"......
ขอบคุณ ข้อความดีดี ที่มีอยู่ในความทรงจำค่ะ
ขอบคุณมากครับ คุณ ชลัญธร ;)...
ยินดีและขอบคุณเช่นกันครับ คุณ Joy ;)...
"เพราะจดทุกเรื่องไม่ได้ เราจึงจดเฉพาะสิ่งสำคัญไว้ในใจ"
ถึงว่า เราถึงมีเรื่องอยู่ในใจมากมาย จนเกิดเป็นความทรงจำ ที่ดีบ้าง ขื่นขมบ้าง
ขอบคุณ เจ้าของนามแฝงว่า " sha-รพ.แก่งคอย จังหวัดสระบุรี" ;)...