ไซ ......คืออะไร ใครรู้จักบ้าง


ไซ คือ เครื่องมือในการจับปลาชนิดหนึ่ง ทำด้วยไม้ไผ่ เป็นภูมิปัญญาของคนไทยชนิดหนึ่ง เมื่อปลาเข้าไปในไซแล้ว จะถูกกักอยู่ในไซ และไม่สามารถออกมาได้

คนรุ่นใหม่ไม่ค่อยมีใครรู้จัก  ไซ

ไซ  คือ  เครื่องมือในการจับปลาชนิดหนึ่ง  ทำด้วยไม้ไผ่  เป็นภูมิปัญญาของคนไทยชนิดหนึ่ง  เมื่อปลาเข้าไปในไซแล้ว  จะถูกกักอยู่ในไซ  และไม่สามารถออกมาได้

  ครูอ้อยมีโอกาสไปเยี่ยมชมหัตถกรรมของชาวบ้านกุดสวาย  ตำบลพลับพลา  อำเภอโชคชัย  จังหวัดนครราชสีมา 

ที่นี่มีภูมิปัญญาของคนไทยหลายประเภท  ซึ่งได้เล่าการทำปูนแดงกินกับหมากไปแล้ว  ถ้ายังไม่ได้อ่าน เชิญอ่านที่นี่ค่ะ  

เริ่มการทำไซดักปลาเลยนะคะ  ต้องไปตัดไม้ไผ่มาก่อน  และไม้ขนง  ทำจากเถาวัลย์ หรือไม้ข่อยนำมาขดเป็นวงกลมเพื่อเป็นตัวยึดในการถักตัวไซ  การเหลาไม้ไผ่  ก็ต้องมีความชำนาญ  ครูอ้อยสังเกตเห็นการทำงานนั้นเป็นทีมดีมาก  หมายถึง  คนแรกผ่าไม้ไผ่  คนที่สองมัดขนง  คนที่สามเหลาไม้ไผ่เป็นเส้นๆ  คนที่สี่ถักไซ  นั่งดูแล้วเพลินดีจังค่ะ  ชาวบ้านเล่าให้ฟังว่า  เวลาว่างเว้นจากการทำนา  ก็จะมานั่งล้อมวงกันถักไซ  การถักไซนี้มีมาแต่รุ่นพ่อแม่ป่ย่าตายาย  ซึ่งตกทอดมานานแล้ว  รายได้จากการถักไซนี้มีเล็กน้อย  วันหนึ่งถักไซได้ 2 อัน  อันละ 35 บาทถ้าเจ๊กมาซื้อ  ชาวบ้านเรียกคนที่มาซื้อว่า  เจ๊ก  ครูอ้อยมองเห็นไซอันใหญ่  ถามว่าราคาเท่าไร  ถ้าไปซื้อที่ร้านเจ๊ก  อันละ 450 บาท  แต่ชาวบ้านขายส่งแค่ 200 บาทเอง 

ถักไซไปก็เล่าให้ฟังว่า  ไซ  ถือกันว่า  ถ้านำไปแขวนไว้หน้าร้านถ้าทำการค้า  จะทำให้กิจการเจริญรุ่งเรือง  หมายถึง  คนเข้าร้านมาก  ลูกค้ามากมาย  ดังนั้นที่หน้าร้านคนทำผม  ร้านเสริมสวยจะแขวนไซน้อยไว้หน้าร้าน  คงเชื่อกันมาอย่างนี้

ครูอ้อยก็เลยพูดว่า  " งั้นขอซื้อไซอันใหญ่นี้นะ  จะนำไปแขวนหน้าโรงเรียน  นักเรียนจะได้มาเข้าโรงเรียนเยอะๆ "  อิอิ  พูดไปอย่างนั้นล่ะค่ะ

คำสำคัญ (Tags): #ph.d#siriporn#research
หมายเลขบันทึก: 50861เขียนเมื่อ 19 กันยายน 2006 18:04 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 มิถุนายน 2012 02:35 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (17)

ช่วงนี้เป็นหน้าฝนนะ ผมก็นึกถึงเวลาที่พ่อออกไปวางไซ แล้วก็ได้ปู ปลา เอามากินกัน หรือไม่ก็ทำโพงพางดักปลา  แต่ปีนี้ผมโทรกลับมา พ่อบอกว่าไม่ค่อยมีปลาเหมือนปีก่อนๆ หอย หรือ ปู บางอย่างก็สูญหายไป ผมคิดว่าน่าจะเกิดจากการใช้สารเคมีจนทำให้สัตว์พวกนีอยู่ไม่ได้

เอ ว่าแต่ ผมควรซื้อไซ ไปแขวนหน้า โรงพยาบาลดีไหม น้อ....

คนไกล  ไม่ต้องซื้อค่ะ  ครูอ้อยทำเป็นแล้วค่ะ  กะว่าจะทำไว้เยอะๆ  แจกสมาชิก GotoKnow ค่ะ  อิอิ
ลืมขอบคุณที่เข้ามาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันและกัน  พบกันใหม่นะคะ  ยามเช้า

สวัสดีค่ะครูอ้อย หนูสนใจเรื่องของไซอยู่คะพอดีอ่านเจอเว็บไซต์ครูอ้อย ก็ได้ความรู้เพิ่มมาอีกเยอะเลย ขอบคุณค่ะ

ตัวเล็กๆในทะเลสาบสงขลา

กะลังศึกษา ไซนั่ง อยู่ครับ เป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพในการจับสัตว์น้ำได้ทีละมากๆเลย  แต่ความมีประสิทธิภาพของมันทำให้จำนวนสัตว์น้ำลดลงไปมากเลยครับ แล้วยังจะเจอมลพิษทางน้ำอีก ภาครัฐช่วยได้คงไม่เต็มที่นักหรอกครับ ต้องอยู่ที่พวกชาวบ้านแล้วล่ะ เพราะ2จังหวัด(จำม่ได้ว่าจ.ไร)ก็มีใช้กัน 2หมื่นกว่าอัน แน่ะ กลัวว่าจะไม่มีสัตว์ให้จับ แล้วก็สูญพันธุ์ กันหมดน่ะซิครับ

ตัวเล็กๆในทะเลสาบสงขลา

กะลังศึกษา ไซนั่ง อยู่ครับ เป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพในการจับสัตว์น้ำได้ทีละมากๆเลย  แต่ความมีประสิทธิภาพของมันทำให้จำนวนสัตว์น้ำลดลงไปมากเลยครับ แล้วยังจะเจอมลพิษทางน้ำอีก ภาครัฐช่วยได้คงไม่เต็มที่นักหรอกครับ ต้องอยู่ที่พวกชาวบ้านแล้วล่ะ เพราะ2จังหวัด(จำม่ได้ว่าจ.ไร)ก็มีใช้กัน 2หมื่นกว่าอัน แน่ะ กลัวว่าจะไม่มีสัตว์ให้จับ แล้วก็สูญพันธุ์ กันหมดน่ะซิครับ

สวัสดีค่ะน้อง...ตัวเล็กๆในทะเลสาบสงขลา

  • ดีใจมากเลยค่ะ  ที่บันทึกของครูอ้อย  มีประโยชน์
  • แล้วน้องเข้ามาทาง Google ใช่ไหมคะ

ขอบคุณค่ะ

  • ยินดีกับบันทึกนี้  ที่มีสถิติการอ่านมากที่สุดในบล็อกนี้..ในคราวครบ 2000 บันทึกของครูอ้อย

โหว  โว  เหย่  เหย

เพลงเพราะมากครับ

น้อง ปลาน้อย

มาฟังบ่อยๆ นะคะ คนชอบเหมือนกัน  ต้องมาพบกันบ่อยๆๆ

สวัสดีครับคุณอ้อย และทุกๆท่านครับ

ผมอยากได้ประวัติความเป็นมาของไซ และตะข้อง ครับ ว่ามีความเป็นมาอย่างไร มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับไซ และตะข้องในพระพุทธศาสนาหรือปล่าวครับ พอจะมีข้อมูลหรือปล่าวครับ ขอบคุณครับ

ไม่มีเลยค่ะ คุณ หนานบุญ

หากพบ จะนำมาลงนะคะ

ถ้าจะพูดถึงร้านพันธุ์ไม้ที่เยอะที่สุด ก็ต้องไปที่ตลาดกลางโคกกรวด มีเยอะมากมายหลายอย่าง แต่ตอนต้นข้าวไปเยี่ยมเพื่อนที่สุรินทร์ วันนั้นเพื่อนถูกรถชน เราเห็นร้านนึงนะ(เพราะต้องหาดอกไม้อะไรก็ได้ไปฝากเพื่อน)ทางซ้ายมือชื่อว่า ร้านนวเมธ พันธุ์ไม้หนะ ใหญ่มากเป็นร้านเดียวนะ ไม่ใช่หลายๆร้านมารวมกัน ที่โคกกรวดหนะ ร้านนึงหน้ากว้างแค่3-4 เมตรเอง แต่ร้านนี้ร้านเดียว เฉพาะหน้าร้านก็เกือบกิโลแล้ว(ไม่รู้ถึงมั้ย)แต่กว้างมากเลย มีทุกอย่าง แต่ที่ไม่สงสัยหนะเพราะเข้าไปซื้อ มีตั้งแต่ยังเพาะอยู่ในถึงเป็นหมื่นๆแสนเรียงกันถุงดำๆยาวมาก ยาวจนขี้เกียจเดินดูเลย ถ้าใครอยากหาอะไรไปปลูก ลองไปที่นี่นะ (ลูกชายเจ๊คนผมยาวๆหนะ โครตแถมเลยไปซื้อเอยบีร่า แถมอีกตั้ง2กระถางแหนะ)

เออ เราก็เคยไป บ้านเราอยู่บุรีรัมย์ ที่อยู่ทางซ้ายก่อนกลับบ้านเรานะที่อยู่ต.หนอง

บุญมาก เลยร้านเฟื้องฟ้าเยอะๆมาแล้วนะ ไม่รู้ร้านเดียวกันรึเปล่า ก่อนถึงหนองกี่ประมาณ10 กิโลได้ ก็เยอะนะเราเดินดูยังไม่หมดเลย สงสัยจะใหญ่ที่สุดในโคราชละมั้ง พ่อเราก็ยังไปซื้อจากนั้นมาขายเลย ถูกดีพ่อเราบอก แต่เราชอบต้นเล็กๆนะกระถางเล็กๆ เราอยู่หอพัก ปลูกไม่ได้

เขาว่ากระทู้ครูอ้อย!!!!!! ไปแถวโชคชัย โคราช ร้านนั้นอำเภอเดียวกันเลยไปได้อีกม้างๆๆ555555

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท