จดหมายถึงลูก "ภัคร + เพรียง" ฉบับที่ ๑๙
จดหมายถึงลูก "ภัคร + เพรียง" ฉบับที่ ๑๙
นับจากที่ "พี่ภัคร" สอบเสร็จเทอม ๓ ของการศึกษาระดับปริญญาโทแล้ว โดยได้เกรดสำหรับเทอม ๓ นี้ = ๔.๐๐ และเกรดเฉลี่ยทั้ง ๓ เทอม = ๓.๘๓ แล้ว รอทำวิทยานิพนธ์ส่งเท่านั้น "พี่ภัคร" ก็จะสำเร็จการศึกษาในระดับปริญญาโทนีแล้ว...แต่เมื่อวันที่ ๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๕ "พี่ภัคร" ก็ได้รับข่าวดีอีกว่า...พี่ภัครสอบติดภาค ข ในการสอบบรรจุเป็นข้าราชการของราชบัณฑิตยสถาน ซึ่งพี่ภัครจะต้องไปสอบสัมภาษณ์ (ภาค ค) ในวันที่ ๒๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๕
พี่ภัครถามแม่ว่า...แล้วแม่ว่าอย่างไรบ้าง...เป็นข้าราชการหรือพนักงานมหาวิทยาลัยดี แม่บอกว่า...ขึ้นอยู่ที่ตัวหนูเองว่า หนูจะเลือกเป็นสิ่งไหน ถ้าสอบภาค ค ผ่าน ค่อยมาตัดสินใจกันว่าจะเอาอย่างไร...หรือในระหว่างที่หนูจบคอสเวอร์คแล้ว เหลือแต่ทำวิทยานิพนธ์ส่งอาจารย์ หนูอาจตัดสินใจทำงานก่อนก็ได้ ลองดูก่อนว่าตัวเราจะชอบหรือไม่ ถ้าไม่ชอบก็ลาออก แล้วไปศึกษาต่อในระดับปริญญาเอก เพื่อมาสอบเป็นพนักงานมหาวิทยาลัย (แม่ให้หนูตัดสินใจเอง)...ซึ่งแม่ยอมรับการตัดสินใจของลูก ๆ เสมอ...เพราะหนูโตแล้ว มีความคิดเป็นของตัวเอง...เพียงแต่แม่จะให้ข้อมูลในทั้ง ๒ ประเภทว่าเป็นอย่างไร การตัดสินใจนั้นขึ้นอยู่กับตัวของหนูเอง
สำหรับน้องเพรียง...ได้ไปรายงานตัวเพื่อเข้ารับราชการทหารเมื่อวันที่ ๒๕ ตุลาคม ๒๕๕๕ ครั้งแรกว่า ได้อยู่ที่ค่ายเอกาทศรถ (ม.๑๐๐๙) แต่ต่อมาเมื่อสายของวันนี้ (๓๐ ตุลาคม ๒๕๕๕) น้องเพรียงโทร.มาบอกแม่ว่า ทางราชการทำหนังสือให้น้องเพรียงไปอยู่ที่ค่ายสมเด็จพระนเรศวรแล้ว...และน้องก็ได้บอกแม่ว่า...จะไปรับราชการทหารในวันที่ ๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๕ (ผลัด ๒) โดยใช้เวลา ๒ ปี...ในความรู้สึกลึก ๆ ของแม่ แม่คิดว่า ครอบครัวเราเมื่อครั้งปางก่อน ต้องเคยได้รับใช้แผ่นดินกันแน่ ๆ เลย ชาตินี้เลยต้องมาทำงานรับราชการกันแบบนี้อีก...แต่ก็น่าภูมิใจน่ะ ที่พวกเราทำได้ ทำงานเพื่อตอบแทนคุณของแผ่นดิน ซึ่งบางคนอาจไม่มีโอกาสที่จะทำแบบพวกเรานี้เลย...ขอแต่ทำดีต่อแผ่นดินเท่านั้น...การทำความดี สุดท้ายสิ่งที่จะติดตัวในการทำงานรับราชการ นั่นคือ...บุญ กุศลที่พวกเราทำ มันจะติดตัวพวกเราไปถึงชาติหน้า...แม่ขอให้ลูก ๆ ทำไปเถอะเพราะเรามีโอกาส...
ส่วนน้องอ้อม เพื่อไม่ให้เสียเวลา แม่ก็เลยให้น้องทำนาเพื่อเลี้ยงตัวเองในขณะที่น้องเพรียงไปรับราชการทหาร โดยน้องอ้อมจะต้องเริ่มเรียนรู้ในเรื่องของการทำนาด้วยตัวเองบ้าง หลังจากที่น้องเพรียงได้เริ่มเรียนรู้วิธีการทำนาไปได้บ้าง...เมื่อวันเสาร์ - อาทิตย์ที่แล้ว น้องเพรียง บอกว่า ให้รถไปเก็บเกี่ยวข้าวหลงที่ออกมาหลังจากที่ได้เก็บเกี่ยวข้าวจริง ๆ ไปแล้ว น้องเพรียงบอกว่าได้ประมาณเกือบ ๓ เกวียนแน่ะ...โดยแบ่งครึ่งกับรถเกี่ยวที่จะต้องเอารถของเขาไป + ค่าน้ำมันที่เจ้าของรถเกี่ยวจะเป็นคนออกเอง นำมาแบ่งครึ่งกับเราซึ่งเป็นเจ้าของนา ทำให้น้องเพรียงก็ได้เงินไปใช้อีกประมาณ หมื่นกว่าบาท...ทำให้แม่เห็นว่า เออ!!! ดีน่ะ อยู่ดี ๆ ก็ได้เงินใช้อีก (ซึ่งเป็นข้าวที่ขึ้นหลังจากที่ได้เก็บเกี่ยวข้าวจริง ๆ ไปแล้ว)...ซึ่งเรียกว่า "ข้าวหลง"...
ความเห็น (4)
คงเป็นโบนัสพิเศษจากพระแม่โพสพนะคะ...
-สวัสดีครับอาจารย์...
-ยินดีกับพี่ภัครด้วยนะครับ..
-วันนี้น้องเพรียง..ไปรายงานตัวเป็นทหาร...
-ขอบคุณครับ..
-ไปทำบุญเด้วยกันนะครับ..
- ขอบคุณค่ะ พี่ krugui
-
ขอบคุณค่ะ คุณเพชรน้ำหนึ่ง
