ยินดีต้อนรับ
1. การลดอัตราการชักในเด็กที่มีไข้สูง
2. การดูแลผู้ป่วยวัณโรค การเคาะปอด
3. พัฒนาศักยภาพผู้ป่วย และญาติ เป็นการดูแลบาดแผลที่บ้าน
4. หอบรักมาใส่ใจให้ไกลหืด
5. การพัฒนางานคุณภาพ กับงานเอดส์
6. โครงการฟ้าใหม่ (การแก้ปัญหาผู้ป่วยฆ่าตัวตาย)
7. การพัฒนาระบบบริการผู้ป่วยเบาหวาน
ซึ่งแต่ละเรื่องที่ทีม PCT ของโรงพยาบาล ได้นำมาแลกเปลี่ยนนั้น ทำให้เห็นภาพของการทำกิจกรรม ตามขั้นตอนของ PDCA ที่ใช้ทั้งทักษะและประสบการณ์ ของทีมในการพยายามบรรลุเป้าหมายที่ต้องการ และทำให้ผู้ป่วยได้รับการดูแลที่ดีขึ้นและได้เรียนรู้ประสบการณ์การดูแลจากภูมิปัญญาชาวบ้านได้ “ปิ๊งแว๊บ”ในหลายๆ ประเด็น ดังเช่น
เรื่องเล่า หอบรักใส่ใจให้ไกลหืด ของโรงพยาบาลกงหรา โรงพยาบาลพัฒนาการดูแลผู้ป่วยโรคหืดหอบเรื้อรังซึ่งมาโรงพยาบาลบ่อย บางวันมาหลายรอบ โดยการจัดกลุ่มให้พบปะเรียนรู้ ประสบการณ์วิธีปฏิบัติตัวเมื่อจับหืดของกันและกันติดตามเยี่ยมบ้านก่อนวันนัดซึ่งทำให้ทีมงาน ได้เรียนรู้ในบางประเด็น ที่อาจหลงลืมและมองข้ามไป ว่าสิ่งที่ราสอนผู้ป่วยในการปฏิบัติตัวนั้นเราก็สอนตามทฤษฎี ว่าควรจะหลีกเลี่ยงสิ่งที่ทำให้เกิดอาการหอบหืด แต่เราลืมว่าสิ่งที่เราบอกง่ายๆนั้นปฏิบัติได้ยากถ้านึกไม่ถึงในสิ่งที่เป็นความเคยชิน สิ่งที่ทีมงานเล่าให้ฟังคือ life style ของประชาชนในชุมชนนอกเขตเมืองและทำให้เราพลาดในการ ถามและแนะนำเรื่องต่างๆ ให้กับผู้ป่วย หรือแนะนำโดยไม่ทราบบริบทของผู้ป่วยทำให้ผู้ป่วยต้องทุกข์ทรมานกับโรคด้วยความไม่รู้ และสามารถแก้ไขได้ง่ายทีมงานโรงพยาบาลพบว่าชาวบ้านยังนอนกางมุ้ง บนหลังคามุ้งเต็มไปด้วยฝุ่น และไม่เคยซักเลย มีสัตว์เลี้ยงที่บุตรหลานรักเลี้ยงไว้บนบ้านในห้องนอน เช่น สุนัข แมว ลูกไก่ เก็บข้างของเครื่องใช้ มีค่า มีราคาไว้บนห้องนอน ประกอบอาชีพทอผ้า ปั่นปอ สิ่งเหล่านี้ล้วนทำให้เกิดฝุ่นที่จะส่งเสริมให้เกิดอาการหอบของผู้ป่วย
โดยบางบ้าน ชาวบ้านบอกไม่รู้ว่าต้องซักมุ้ง จึงใช้มุ้งตั้งแต่ซื้อจนกระทั่งขาดก็ทิ้งไปโดยไม่ซัก จากการได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ ได้เห็นสิ่งเล็กน้อยที่เป็นเหมือนผงเข้าตา เมื่อมีคนเห็นและช่วยเขี่ยออกก็ หาย ทำให้เกิดการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมและผู้ป่วยได้เรียนรู้ในการหลีกเลี่ยงสิ่งที่ก่อให้เกิดอาการได้ไม่ยาก ลุงบุญมาก(ชื่อสมมุต) ผู้ป่วยที่เข้าร่วมโครงการเล่าให้ฟังว่าแต่ก่อนจับหืดทุกวัน ทำงานไม่ได้ ชีวิตไม่มีหวัง พอได้ร่วมเข้าโครงการได้เรียนรู้การใช้ยาการปฏิบัติตัวจากเพื่อน นำไปปรับพฤติกรรมของตัวเอง เดี๋ยวนี้นานๆ จะจับหืดสักครั้ง และสามารถทำงานประกอบอาชีพได้ และปวารณาตัวว่าจะเข้ากลุ่มและช่วยเหลือแนะนำผู้ป่วยอื่นต่อไป
จากการที่ได้รับฟังวันนั้น ดิฉันกลับมาทบทวนว่าเราเห็นอะไร เราได้เรียนรู้อะไรจากเรื่องเล่าในชุมชน แล้วเราจะดึงประสบการณ์ในชุมชนมาเผยแพร่อย่างไร
ความเห็น (7)
รอมาหลายวัน ได้เห็นบล็อกนี้ ชื่นใจ!
วิจารณ์
กระแสสินธุ์
อ่านบทความของ HACC-ST แล้วรู้สึกเหมือนมีเพื่อน มีที่ปรึกษาอยู่ใกล้ๆ แต่ถ้าเป็นไปได้ หากอาจารย์ว่างๆ ช่วยทยอยเล่าเรื่องที่เหลืออีก 6 เรื่องให้ทราบบ้างนะคะ เป็นประโยชน์และน่าสนใจมากเลยค่ะ
สิริลักษณ์
ขอบคุณค่ะ ดิฉันจะทยอยลงแต่ละเรื่องโดยเปิดเป็นประเด็น ประเด็นไว้ เพื่อให้ผู้สนใจแต่ละเรื่องเข้ามาแชร์ความรู้และประสบการณ์กันนะคะ ถ้ามีคนเข้ามาเล่าเพิ่มเตืมเรื่อยๆในผู้ป่วยหอบนี้ เมื่อมีปริมาณพอก็จะสรุปดึงความรู้ที่ได้ออกมานำเสนอ ขอเชิญชวนผู้มีประสบการณ์การดูแลผู้ป่วยหอบหืดทุกท่านค่ะ
จนท.รพ บางกล่ำ
อยากทราบว่าที่รพ.กงหรามีการจัดตั้งคลินิคหอบหืดหรือเปล่าค่ะ ถ้าสนใจจะไปเยี่ยมชมได้หรือไม่ค่ะ
อยากทราบมีกำหนดการเลื่อนประชุม วิชาการ วันที่ 9 -10 พ.ย.53หรือไม่เนื่องจากไม่ได้รับการแจ้งกลับให้หน่วยงานทราบ รพ.สิเกา 291063
สิริลักษณ์
เลื่อนเป็นวนัที่ 23 - 24 พฤศจิกายน 2553 ใช้กำหนดการและสถานที่เดิมค่ะ
ขออภัยในความไม่สะดวก
เจ้าหน้าที่ก็ถูกน้ำท่วมเพิ่งทำงนได้ค่ะ
นัยนา แสงทอง
สวัสดีค่ะ คุณสิริลักษณ์ ดิฉันเป็นนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยศิลปากร ตอนนี้ศึกษาป.โทอยู่ มีความสนใจที่จะขอใช้แบบสอบถามปัจจัยที่มีผลต่อความเครียดในงานของพยาบาลวิชาชีพ และอยากจะขอเบอร์โทรของคุณเพื่อคุยได้ไหมค่ะ....ขอบคุณมากค่ะถ้าจะกรุณา