จุดเริ่มต้นแห่งความโกลาหล

 

2 ชนเผ่าเมื่อครั้งกระโน้น ได้แก่ เผ่าสุริยัน และเผ่าจันทรา

ทั้งสองเผ่าปกครองเกาะแห่งแอตแลนเธียกันคนละกึ่งหนึ่งของพื้นที่ทั้งเกาะ

เผ่าสุริยัน มีผิวขาว ผมสีทองเหลือบแดง

เผ่าจันทรา มีผิวเหลือง ผมสีดำ

ทั้งสองเผ่าต่างเคารพเทพนาคราช และนาคเทวี

ทั้งสองเผ่ามีประตูแห่งกาลเวลาเป็นของตน ทำให้เดินทางไปดินแดนใดก็ได้ในผืนปฐพีแห่งนี้

เกาะแอตแลนเธีย เป็นรูปหัวใจทรงคว่ำ

ผู้นำทั้งสองเผ่าไม่ค่อยจะลงรอยกันเพราะความเคารพในเทพเจ้าก็มากบ้างน้อยบ้าง ขึ้นอยู่กับผู้นำแต่ละเผ่า แต่ว่ามาภายหลังที่เผ่าสุริยันให้ความเคารพเทพนาคราชมากกว่า และหาเหตุเข้าจู่โจมการทำพิธีบูชาแก่นาคเทวีอยู่บ่อยครั้งขึ้นเรื่อยจนกลายเป็นชนวนแห่งสงครามในกาลต่อมา

 

เมื่อครั้งหมื่นปีมาแล้วนั้น เกาะแอตแลนเธียเป็นอาณาจักรอันยิ่งใหญ่เกินอาณาจักรใดจะต่อกรได้ แต่มีเกิด ยิ่งใหญ่ขึ้นมาถึงขีดสุด ก็จำต้องถึงกาลดับสูญเป็นของธรรมดาแห่งสรรพสิ่ง

ความล่มสลายแห่งยุคเกิดจากการใช้ขีปนาวุธที่ทรงมหิทธานุภาพเกินกว่าอาวุธในตอนนี้จะสู้ได้ไม่ถึงปลายเล็บของสิ่งเลวร้ายที่เกิดขึ้นจากความเจริญอันขีดสุด

ด้วยน้ำมือมนุษย์นี้ที่สร้างโลกให้สุขสันต์และด้วยสองมือน้อย ๆ นี้ของมนุษย์ผู้มีใจอำมหิต ก็สามารถจะฆ่าล้างเผ่าพันธุ์เพื่อนร่วมโลกให้ถึงความพินาศย่อยยับดับสูญ

แต่หากได้นำพาชีวิตของตนเองและผองเพื่อนไปสู่กัลปวสานด้วยเช่นกัน

ผู้มีชีวิตรอดคือ เจ้าหญิงและผองเหล่านางกำนัลใกล้ชิดแห่งเผ่าจันทรา

พวกนางได้ลอยละล่องด้วยนาวาไปขึ้นสู่ดินแดนอันไกลโพ้นนามว่า อียิปต์

ขอย้อนกลับมาถึงการล่มสลายแห่งมหาเกาะแอตแลนเธียสักหน่อย

ความที่ว่าจะทำให้เกาะอันเกรียงไกรนี้ล่มสลายก็ด้วยขีปนาวุธอันรุนแรงนั้น จึงทำให้แอตแลนเธียจมดิ่งสู่เบื้องมหานที และแผ่นดินบางส่วนกลับมาผุดขึ้นที่ดินแดนสุวรรณภูมิด้วยฤทธาแห่งประตูกาลเวลานั่นเอง นำพาเอาจิตวิญญาณบางส่วนที่ยังหลงระเริงว่า มหาเกาะสวรรค์จะสามารถกลับคืนสู่ที่เดิมของมันเช่นกาลก่อนนั้นไซร้ จึงกลายเป็นที่มาของยุทธการนำคืนผืนดินแห่งแอตแลนเธียมาไม่รู้กี่ยุคสมัยแล้ว

ก็ด้วยรบราฆ่าฟันให้ต้องตกตายไปตามกัน ให้โลหิตไหลนองไปทั่วปฐพีแห่งนี้ เป็นวิธีการหนึ่งที่จะทำให้เกิดการยุบตัวของแผ่นดินแอตแลนเธียอีกคราหนึ่ง

การล่มสลายของเกาะก็เพราะเลือดของฝูงชนได้ไหลท่วมทั่วทั้งผืนดินและผืนน้ำแห่งแอตแลนเธีย

นี่จึงเป็นที่มาของพวกเหล่าอสูรร้ายแห่งเกาะแอตแลนเธีย ที่หวังจะให้เกิดการยุบตัวของแผ่นดินทองของเราอีกหลายครา

พวกเขาก็สามารถทำสำเร็จมาแล้วหลายครา แต่ความรุนแรงและอำมหิตในจิตใจของมนุษย์ที่เข้าร่วมก่อการนั้น ไม่รุนแรงพอที่จะสามารถยุบตัวแผ่นดินทั้งหมดทั้งผืนดินสุวรรณภูมินี้ได้

อาจจะเป็นเพราะแอตแลนเธียอาจจะไม่อยากกลับไปอยู่ในสถานที่เดิมที่ตนจากมาก็เป็นได้ ใครจะไปรู้

อสูรร้ายแห่งแอตแลนเธียก็ยังคงผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันมาสร้างความร้าวฉานบนแผ่นดินของตน แต่บัดเดี๋ยวนี้กลายเป็นของคนอื่นไปเสียแล้ว พวกชาวป่าอัลไตทั้งหลายเข้ายึดครองผืนเกาะอันเกรียงไกรนี้ไปจนสิ้น แล้วอสูรร้ายเหล่านั้นจะทำการเช่นใดต่อไปดีเล่า เพื่อจะสามารถทวงผืนเกาะแห่งแอตแลนเธียให้กลับคืนสู่ผืนน้ำที่เก่าเวลาใหม่ได้อีกเล่า

ข้าพเจ้าอยากให้ทุกท่านอย่าได้กล่าวโทษอสูรร้ายแห่งแอตแลนเธียเลยเสียจริง ๆ สิ ใครบ้างเล่าจะมิรักผืนแผ่นดินบ้านเกิดแห่งตน แต่หากมันเปลี่ยนแปลงไปเช่นนี้แล้ว และก็ไม่อาจจะมีทางกลับไปเป็นเช่นเก่ากาลนั้นได้อีก เราควรจะสวดอ้อนวอนให้อสูรร้ายเหล่านั้นได้เข้าใจของความไม่แน่นอนแห่งสรรพสิ่งล้วนมีเกิด ตั้งอยู่ และดับไปเป็นธรรมดา จงอย่าได้เกาะเหนี่ยวยื้อยั้งเอาไว้อีกเลย

มหาเกาะแห่งแอตแลนเธียคงจะไม่สามารถกลับคืนสู่ที่เก่าได้อีกต่อให้ท่านจะพยายามสักเพียงไหน เพราะแอตแลนเธียคงจะไม่อยากเห็นเรื่องราวอันน่าสลดเช่นอดีตได้อีกเป็นครั้งที่สองเป็นแน่ จริงไหม