รามเกียรติ์ ตอนที่ ๑๖ กุมภกรรณถูกฆ่า
ฉบับ ดร.สัตยพรต ศาสตรี เป็นต้นเค้าในการเรียบเรียง และฉบับนี้ก็นำมาจากของรัชกาลที่ี ๑ มาเป็นต้นเค้าอีกทีนะครับ
รามเกียรติ์
ตอนที่ ๑๖ กุมภกรรณถูกฆ่า
สรคะที่ ๑๕
ทศกัณฐ์ผู้คาดไม่ถึงว่ามัยราพณ์จะมาถูกฆ่าตายเสีย ครั้นมัยราพณ์ถูกฆ่าตายไปแล้ว ท้าวทศกัณฐ์ก็ได้คิดถึงกุมภกรรณ
กุมภกรรณผู้มีใจแข็งกล้า ไม่เห็นด้วยกับการลักพาตัวสีดามา และเห็นว่าไม่เหมาะสม
ท้าวทศกัณฐ์ เกิดความสับสนในพระทัย จึงได้ตรัสเสียดสีกุมภกรรณด้วยคำหยาบคาย จนทำให้กุมภกรรณรู้สึกว่าต้องรักษาเกียรติยศของพระเชษฐา จึงได้เตรียมการสู้รบ
กุมภกรรณ ได้ถือหอกไว้ในมือของตน พร้อมทหารหมู่ใหญ่ ออกไปสู้รบกับพระราม พิเภกน้องชาย ได้ยืนประจันหน้ากับกุมภกรรณผู้มีความโกรธ
พิเภก คิดว่า กุมภกรรณเป็นผู้ที่ยึดมั่นในสิ่งที่ถูกต้อง ไม่เคยยึดมั่นในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง เพื่อให้สำเร็จตามที่คิด จึงได้เข้าไปหากุมภกรรณ พร้อมกับประคองอัฐชลี
ครั้นกุมภกรรณได้เห็นพิเภก ผู้มาจากฝ่ายศัตรูก็รู้สึกโกรธ จึงได้ดุด่าพิเภกที่เข้าข้างศัตรู และคิดทรยศต่อหมู่ญาติ
พิเภกบอกกุมภกรรณว่า พระรามนั้น แท้ที่จริงก็ไม่ต่างอะไรกับพระนารายณ์เทพเจ้า ทั้งการกระทำและความดีเลิศ
กุมภกรรณหัวเราะเยาะคำพูดของพิเภก และบอกพิเภกว่า ถ้าพระรามสามารถตอบคำถามของตนได้ ตนจะเชื่อว่าพระรามคือพระนารายณ์ ตามที่พิเภกบอก
ใคร คือ ฤษีโง่เขลา? อะไร คือ ช้างงาตรง? หญิงใด คือ ผู้โป้ปดหลอกลวง? และใครหนอ คือ ชายผู้ชั่วช้า?
พิเภก ผู้ชาญฉลาดได้นำเอาปัญหาเหล่านั้น เข้าไปเฝ้าพระราม พระรามและเหล่าวานร ครุ่นคิดกับปัญหาอยู่เป็นเวลานาน ก็ไม่มีใครสามารถตอบปัญหาเหล่านั้นได้
องคตได้เข้าไปหากุมภกรรณ ได้กล่าวกะกุมภกรรณว่าองค์รามนั้น รู้คำตอบของปัญหาแล้ว แต่ข้าพเจ้าอยากจะรู้คำตอบของท่านก่อนว่าจะมีความคิดเหมือนเช่นกับองค์รามหรือไม่ เพื่อเป็นการพิสูจน์ความถูกต้องก่อน
กุมภกรรณหัวเราะและพูดเยาะเย้ยความไม่สามารถของพระรามในเรื่องนั้น กุมภกรรณจึงได้ตอบปัญหาทั้งหลายของตนเอง
ฤษีโง่ ก็คือ องค์รามนั่นเอง ที่ละทิ้งภรรยาแล้ววิ่งไปตามกวางทองตัวนั้นไป
ช้างงาตรง ก็คือ ทศกัณฐ์ เจ้าเมืองลงกา ผู้ไม่พอใจในภรรยาของตน แต่ชอบภรรยาผู้อื่น
หญิงโป้ปดหลอกลวง ก็คือ นางสำมนักขา หญิงแพศยา ผู้มีความปรารถนาในความใคร่ที่พาตนวิ่งไปหารามลักษมณ์
และชายผู้ชั่วช้า ก็คือ พิเภก ผู้อยู่ในวงศ์ของเรา ผู้ทรยศต่อองค์ราชาและประเทศของตน
ครั้นกล่าวถ้อยคำดังนั้นแล้ว กุมภกรรณก็ได้รุดหน้าไปหาพระราม หมายจะฆ่าเสียให้หมด
สุครีพ หัวหน้าวานรได้เข้าไปสกัดกั้นกุมภกรรณทันที กุมภกรรณคิดว่าสุครีพนั้นเป็นผู้มีกำลังมาก จึงคิดว่าจะลดกำลังของสุครีพ
กุมภกรรณกล่าวกะสุครีพว่า ถ้าเจ้าคิดว่าเจ้ามีพลังมากกว่าข้าแล้ว ขอให้เจ้าไปยัง หิมาลัย ขุนคิรี ถอนเอาต้นรังจากที่นั่น แล้วนำมาต่อสู้ ณ ที่นี่
สุครีพได้ยินดังนั้น ก็วิ่งไปเขาหิมาลัย แล้วกลับมาพร้อมด้วยความหวังที่จะฟาดฟันกุมภกรรณอย่างแรง แต่ทว่าเรี่ยวแรงของสุครีพก็หมดไป เพราะความเหนื่อยอ่อนจากการวิ่งไปวิ่งมา
กุมภกรรณยักษาก็สามารถปราบวานรนั้นลงได้ กุมภกรรณได้หนีบสุครีพไว้ที่รักแร้ตน แล้วออกเดินทางกลับไปยังเมืองลงกา
ขณะนั้น หนุมานได้เห็นเหตุการณ์ จึงได้เข้าไปต่อสู้กับกุมภกรรณ เพื่อปล่อยสุครีพให้หลุดออกมา หนุมานได้กัดหูและจมูกของกุมภกรรณ เพราะเหตุนั้นเลือดจึงได้ไหลออกมา กุมภกรรณได้เป็นเช่นนี้ ก็รู้สึกละอายอย่างยิ่ง เมื่อเข้าไปในเมืองลงกา
คำสำคัญ (Tags): #รามเกียรติ์#ตอนที่ ๑๖ กุมภกรรณถูกฆ่า ภาค ๑
หมายเลขบันทึก: 506419เขียนเมื่อ 21 ตุลาคม 2012 20:28 น. ()ความเห็น (3)
ขอบคุณค่ะ วันนี้ได้นำหลานสาวน้อยวัย 6 ขวบ และ 14 ขวบ ไปดูภาพยนต์ animation เรื่อง ยักษ์ ก็สนุกดีแบบเด็กๆ ค่ะ แต่รามเกียรติ์ แบบเต็มๆ ก็น่าสนใจนะคะ
องคต...เก่งมาก... เก่งแบบ...มีแผน (Plan) นะคะ... ส่วน....กุมภกรรณ ...ตามไม่ทัน...เผอไปบอกเขาหมด .... ไม่คิดให้รอบครอบ....ให้ละเอียดละออ นะคะ
ขอบคุณ...น้อง...สายลม มากค่ะ
ขอบคุณ พี่เปิ้ล
ขอบคุณ อาจารย์ ชยพร
ขอบคุณ Bright Lily
สำหรับกำลังใจนะครับ
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก