วันนี้มีเรียนวิชาสัมมนาความคิด แต่ก็ยังเป็นวันนัดส่งงาน ปัญหาอยู่ที่มันเป็นงานกลุ่ม ซึ่งมีเหตุมาก่อนหน้านี้ ทำให้วันนี้ ตาลแสดงที่ท่าชัดเจน เรื่องความไม่พอใจในความรับผิดชอบของเพื่อนในกลุ่มอีกคน และด้วยความชัดเจนทางอารมณ์นี้เอง ที่ทำให้ผู้หวังดีหลายๆท่าน เริ่มเป็นห่วงตาล และจากการพูดคุยแก้มตักเตือนนี้ ก็มีอยู่คำถามหนึ่งที่ว่า "ตาลเป็นคนเอาแต่ใจตัวเองรึป่าว" ซึ่งตาลก็ตอบว่า "ก็น่าจะใช่ เพราะตาลมีอิสระทางความคิดมาตั้งแต่เด็ก" (ขยายความ : แม่ตาลเสียชีวิตตอนตาลอายุประมาณ 12 ปี ตอนนั้นอยู่ ป.6 ยังไม่จบดี ก็ต้องย้ายไปอยู่กับอาและอาสะใภ้ ต่อมาก็ย้ายไปอยู่กับย่าบ้าง ป้าบ้าง พ่อมีหน้าที่ส่งเงินมาให้ใช้เท่านั้น และที่สำคัญจะไม่มีใครกล้าว่าอะไรตาล เพราะกล้วตาลเสียใจ และนี้คงเป็นจุดเริ่มต้น ที่ตาลต้องจัดการกับชีวิตตัวเอง) ในส่วนหนึ่งของการสนทนา พี่เค้าบอกว่า "จริงๆ ตาลเป็นคนน่ารัก มีน้ำใจกับเพื่อน กล้ารับหน้าที่เป็นตัวแทนเพื่อนๆ แต่ถ้าตาลใจร้อน แสดงความรู้สึกชัดเจนอย่างนี้ จะเกิดผลเสียกับตัวตาลเอง" ณ ตรงนี้ ตาลขอขอบคุณพี่ท่านนั้น ที่หวังดีกับตาล ตาลจะลองลดระดับอารมณ์ของตัวเอง เพราะที่ผ่านมา ตาลก็พอรู้ตัว แต่ท่าทางจะยากใช่ได้ งานนี้คงต้องพึ่งคำของท่านพุทธทาส ที่ว่า "เขามีส่วนเลวบ้างชั่งหัวเขา จงเลือกเอาส่วนที่ดีเขามีอยู่ เป็นประโยชน์โลกบ้างยังน่าดู ส่วนที่ชั่วอย่าไปรู้ของเขาเลย"
เห็นใจคุณตาลนะคะ ที่เป็นคนตรงๆ และแสดงออกสิ่งที่คิดแล้วอาจจะได้พบกับความขุ่นข้องใจ และชื่นชมที่ยอมรับฟังความเห็นคนอื่น
ความเข้าใจตัวเองที่คุณตาลมีน่าจะทำให้คุณตาลค่อยๆปรับเปลี่ยนตัวเองให้มีความสุขกับชีวิตได้แน่ๆค่ะ เราเปลี่ยนคนอื่นให้เป็นอย่างที่เราต้องการไม่ได้ แต่เราสามารถทำให้ตัวเองมีทุกข์น้อยลง หงุดหงิดน้อยลง ทำให้สิ่งที่เราคิดว่าไม่ดีของคนอื่น ทำร้ายเราได้น้อยลงแน่นอน จริงไหมคะ
เขียนความคิดตัวเองบน GotoKnow ต่อไปเรื่อยๆนะคะ เรามาเรียนรู้ตัวเองไปด้วยกัน จะพบ"เพื่อนความคิด"อีกมากมายค่ะ
ว่าแต่ว่า "หญิงรุ" นี่เขาเป็นอะไรกับคุณตาลคะ น่าจะเปลี่ยนนามแฝงเป็น "ตาล"ดีกว่าไหมคะ รู้สึกจะติดปากกว่า (แซวเล่นๆน่ะค่ะ)