ถ้าข้าวไม่ดี....มองคนไมมีที่นา
ถ้าใจอ่อนล้า...มองคนไม่รู้จักรัก
ถ้าชีวิตแย่...มองคนแย่ยิ่งกว่า
อย่ามองแต่ฟ้า...ที่สูงเกินตาประจักษ์
ความสุขข้างล่าง....มีได้ไม่ยากเย็นนัก
เมื่อรู้แล้วจัก...ภาคภูมิชีวิตแห่งตน
ขอบพระคุณท่านอาจารย์ครับ...
"คุณค่าแห่งการมองคน " คน" อาจเป็นเพียงเศษเสี้ยวแห่งกาลเวลา....แต่ต้องดูที่การกระทำ...กอปรกับการบ่มเพาะถึงสภาพจิตใจและการเลี้ยงก็มีส่วนครับ