ฤกษ์งามยามดีที่ผมและ อสม. ตกลงจะรณรงค์กำจัดแหล่งเพาะพันธุ์ยุงลาย เพื่อป้องกันและควบคุมโรคไข้เลือดออก....ในหมู่บ้านนี้....เพราะมีผู้ป่วยเกิดขึ้น
นอกจากทางองค์การบริหารส่วนตำบล (อบต.) ได้ออกมาพ่นสารเคมีกำจัดยุงลายตัวแก่
คณะ อสม. มีส่วนสำคัญอย่างยิ่ง...ในการกระตุ้นให้ชาวบ้านมีส่วนร่วม เช่น
การทำความสะอาดไม่ให้มีน้ำขังตามภาชนะหรือขยะรอบบ้าน...การปล่อยปลาหางนกยูง การใส่ทรายอะเบท...การใส่มะกรูด...และอีกสารพัดวิธี...
เพื่อไม่ให้มีลูกน้ำยุงลาย และกลายเป็นตัวเต็มวัย ที่จะกัดคน...จนเกิดอาการเจ็บป่วยได้....
พวกเราเดินตั้งแต่เช้า...แต่เนื่องจากอากาศเย็นสบายๆ...ทำให้ไม่เหน็ดเหนื่อยนัก
ห้าโมงเช้ากว่าๆ ก็เสร็จสิ้น..หลังจากเดินทุกหลังคาเรือน...รอบหมู่บ้าน
อสม. หลายท่าน...แยกย้ายขอตัวกลับบ้านไปก่อน และมีอีกหลายท่าน...คุยกันต่อ...
พี่ อสม. ท่านหนึ่ง...จึงชวนพวกเราไปทานอาหารเที่ยงที่สวนตนเอง พี่ชวนมาหลายครั้งแล้ว...ยังไม่ได้มีโอกาสได้ไปสักที...
เมื่อคุยกันว่า...สวนอยู่ทิศทางไหน...ผมจึงขน อสม. ท่านอื่นๆ...เดินทางไปล่วงหน้าก่อนเจ้าของสวน....
เดินทางมาเรื่อยๆ....อากาศยังเย็นสบาย...แม้ใกล้เที่ยง...
ผ่านต้นไม้น้อย-ใหญ่ และไร่อ้อยที่โตงามมากขนาบถนนลูกรังสองข้าง...เหมือนผมขับรถในอุโมงค์ พอออกจากอุโมงค์ไร่อ้อยได้...
ก็เริ่มเห็นต้นสักเรียงราย...ทำให้มีความรู้สึกชุ่มชื่นในใจมาก
เมื่อมาถึงสวนของพี่ อสม. ....
พวกเราแทบจะกระโจนแยกย้ายไปตามที่ต่างๆ ของสวน
บางท่านไปดูบ่อปลา...สวนแตงกวา...สวนถั่วฝักยาว
สวนโหระพา...พริก...ข่า...ตะไคร้...ต้นมะกรูด...ราวเป็นโซนเครื่องปรุงต้มยำ
ไร่ข้าวโพด...สับปะรด....เรียงรายเป็นระเบียบสวยงาม และต้นปาล์มน้ำมันที่เริ่มปลูก...ต้นมะพร้าวที่ออกลูกเต็มต้น....
ต้นมะละกอ...เรียงแถวยาว....ที่ลูกดกมากจนรับน้ำหนักไม่ไหว...เริ่มเอนเอียงไม่ยืนตรงเหมือนเดิม
พอเดินเข้าไปลึกๆ.... ได้ยินเสียงคนตะโกนว่า....
”คุณหมอมา...คุณหมอมาชมธุรกิจใต้ดิน...หน่อยค่ะ...”
ผมเริ่มคิดใจใน เพราะมีพืชสวนบังเจ้าของปลายเสียงที่เชิญชวน ธุรกิจใต้ดิน คือ อะไร ?...
แต่ด้วยเสียงพูด...และเสียงหัวเราะ
ทำให้ผมเดินฝ่าสวนเข้าไป...แล้วเจอคุณป้าสองท่าน...กับคุณลุงอีกท่าน
ท่ามกลางต้นไม้สีเขียวที่ปกคลุมดินราวกับพรมสีเขียวสบายตา...
แล้วคุณป้าก็ชูอวดธุรกิจใต้ดิน
และบอกอีกว่า...ถ้าวันนี้ยังเก็บไม่เสร็จ....ก็เป็น “ธุรกิจมืด”
เพราะต้องเก็บถึงตะวันตกดินเลย
ผมตะลึงกับมุขคุณป้าจริงๆ...ธุรกิจใต้ดิน ที่แท้...”ถั่วลิสง” นั้นเองครับ
มุขลึกมาก ธุระกิจมืด
อ้าว นึกว่าหวยใต้ดิน อิอิ
อิอิ เข้าใจคิดครับ.....:):) ผมเองก็ชอบสนับสนุนธุรกิจนี้ซะด้วยซิ มันส์จริงๆ 555
คิดว่าไปขุดจิ้งหรีดกัน ...
ถั่วลิสง แม่พี่เรียก "ถั่วใต้ดิน "
-สวัสดีครับคุณทิมดาบ...
-ธุรกิจใต้ดิน...ยุคนี้มีมากซะด้วย 55
-แต่ที่นี่แปลก..ธุรกิจใต้ดิน...ตำรวจไม่จับ....
-แถว ๆ บ้านผมเรียกว่า "ถั่วดิน" ครับ...
-ขอบคุณครับ..
ธุรกิจใต้ดิน นึกว่าเขาเลี้ยงไส้เดือน ที่แท้ก็เป็นถั่วดินนี่เอง
ลุ้นจนถึงบรรทัดสุดท้ายเลยค่ะคุณหมอ กับธุรกิจใต้ดิน
เปลี่ยนดีมั๊ย.. ลองคิดใหญ่ดูสักหน่อย ผมมั่นใจว่า ก่อนหมดแรงคงมีเรื่องราวที่ดียิ่งกว่ากรอบคิดนะวันนี้ (วันนี้ผมพูดแรงไปหน่อยขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย)แต่ด้วยปรารถะนาดีต่อความฝันของคนคนหนึ่งนะครับ มีความสุขทุกวันครับ
อ่านไปลุ้นไป....ฮาๆๆๆๆ (^_^)
*สมัยก่อนถั่วดินหรือถั่วลิสง ก่อนจะนำไปขายต้องตากให้แห้งเสียก่อน แต่ปัจจุบันนี้ ถั่วดินสดๆ ก็สามารถนำไปขายได้ เพราะแม่ค้าจะซื้อไปต้ม แล้วขายถั่วต้มอีกทีหนึ่ง
** สมัยเด็กๆ ประมาณ 30 กว่าปีที่แล้ว ผมเคยรับจ้างเด็ดถั่วลิสง ปิ๊บละ 1 บาท เต็มที่แล้วได้วันละ 10 ปิ๊บครับ ในขณะที่ผู้ใหญ่ได้คนละ 20-30 ปิ๊บ เป็นงานแรกๆ ที่ผมสามารถทำได้และมีเงินเป็นของตัวเอง