ตอนที่ ๔ หลวงพ่อกับพระธรรมโกศาจารย์ (ท่านพุทธทาสภิกขุ) สวนโมกขพลาราม

หลวงพ่อวีระนนท์กับพระเถราจารย์ ตอนที่ ๔ พระธรรมโกศาจารย์ (ท่านพุทธทาสภิกขุ) แห่งสวนโมกขพลาราม จ.สุราษฎร์ธานี

 “จงเป็นสาวกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า รู้จักพระนิพพานโดยแท้จริงว่า

เป็นจุดปลายทาง

ชีวิตนี้มีปลายทางอยู่ที่นิพพาน

ถ้ายังไม่บรรลุนิพพานอยู่เพียงใด

มันยังไม่หยุด

มันจะดิ้นรนกระวนกระวายกระเสือกกระสนอยู่นั่นเอง

จนกว่าจะพบพระนิพพาน

เหมือนปลาที่มันดิ้นไปบนบกก็แถกๆ

กระเสือกกระไสไปจนกว่ามันจะพบน้ำน่ะ

คือ นิพพาน มันจึงจะหยุด;

เราก็เหมือนกัน

ดิ้นรนกันอยู่บนแผ่นดินอันร้อนของกิเลส

ดิ้นรนไปจนกว่าจะพบน้ำที่ถึงที่สุด

คือ พระนิพพาน”

 

"หลวงพ่อวีระนนท์กับหลวงพ่อพระพุทธทาส"

 

กิตติศัพท์อันเลื่องลือ พระนักปราชญ์พุทธศาสนาแห่งสวนโมกข์ ทำให้หลวงพ่อวีระนนท์ ต้องเดินธุดงค์มาจากวัดหนองป่าพง เพื่อขอศึกษาธรรมะ และการปฏิบัติจากหลวงพ่อพระพุทธทาส การเดินเท้าทั้งกลางวันและกลางคืน ตลอดสิบห้าวัน จะพักบ้างก็เป็นเพียงชั่วครู่ชั่วยาม จึงนำพาให้คำสอนเรื่องจิตว่าง เสพกามจากจิตว่าง ประทับตราตรึงอยู่ในใจหลวงพ่อวีระนนท์ตราบเท่าทุกวันนี้

 

ครั้งนั้นหลวงพ่อวีระนนท์ไปถึงสวนโมกข์ เมื่อเข้าไปกราบพระพุทธทาส ท่านทักขึ้นทันทีว่า “ มาถึงแล้วเหรอ เรารอท่านอยู่นะ”

 

ซึ่งเป็นที่อัศจรรย์อย่างยิ่งว่า การไปศึกษาธรรมที่สวนโมกข์ หลวงพ่อวีระนนท์ได้เดินธุดงค์ไปคนเดียว ก็ไม่ได้บอกล่วงหน้ากันมาก่อน

 

หลวงพ่อวีระนนท์กล่าวไว้ตอนหนึ่งว่า

 

 

“ท่านเป็นผู้มีภูมิธรรมมีปัญญาสูง

ท่านไม่ถือเนื้อถือตัว

ไม่ติดในลาภสักการะ

ไม่ติดในคำสรรเสริญ

ไม่ติดในโลกธรรมแปด

ท่านมักจะนั่งอยู่บนก้อนหินบนแคร่ทุกวัน

เป็นพระแท้ เป็นพระตัวอย่าง

ไม่สนใจเรื่องเงินเรื่องทอง

ใครจะใช้ก็ใช้ ให้มันเป็นประโยชน์

ไม่ติฉินนินทาใคร ไม่กระทบพระไม่ว่าพระ

คือจะพูดธรรมะไปตรงๆเลย นั่นเรื่องของธรรม

เพียงแต่จะบอกเตือนท่านทั้งหลายให้มีสติ

มีปัญญาอย่าตามใจกิเลส

ถ้าตามใจกิเลสจะกลายเป็นตัวกู ของกู

มีแต่ตัวกูมากกว่าตัวกายจะทำลายทุกอย่าง

นี่คือสิ่งที่ท่านพูดอยู่เป็นประจำ”

 

 

 

หลวงพ่อวีระนนท์กับพระเถราจารย์ ตอนที่ ๓

 

เรียบเรียง ธรรมบุตร

 

วารสารกระแสใจ

 

วัดป่าเจริญราช คลอง๑๑ ลำลูกกา ปทุมธานี

 

www.veeranon.com

 

[อ.นุ]

มากราบนมัสการท่านอาจารย์พุทธทาสภิกขุ..ครับอาจารย์