อวดดี (2-130)


อวดดีกันมาก ๆ ดีกว่า...อวดเลว...นี่นา

 

เคยลืมกระเป๋าสตางค์ ตอนออกไปนอกบ้านบ้างไหมคะ?


         ผู้เขียนเป็นคนโก๊ะๆ เอ๋อๆ มักลืมโน่นลืมนี่บ่อยๆ เรื่องลืมกระเป่าสตางค์ ลืมโทรศัพท์มือถือ ลืมวันนัดเพื่อน ฯลฯ เป็นเรื่องปกติที่คนใกล้ตัวต่างคุ้นชิน โดนเพื่อนโกรธบ้างงอนบ้าง จนเลิกโกรธเลิกงอน เพราะรู้ว่าโกรธไปก็คงทุกข์ใจเอง เพราะคนลืมก็ลืมอยู่นั่น ไม่เคยเปลี่ยน...

 

            วันหนึ่งเมื่อหลายปีก่อน ผู้เขียนรีบร้อนออกจากบ้านต้องไปธุระ เมื่อขึ้นไปบนรถเมล์แล้ว เพิ่งรู้ตัวว่า ลืมเอากระเป๋าสตางค์มา ค้นหายุกยิกวุ่นวาย เหงื่อแตก ตกใจตอนกระเป๋ารถเมล์เดินมาและขอเก็บเงินค่าโดยสาร ไม่กล้าพูดเพราะอาย... หน้าตาเธอก็เรียบๆ ออกไปทางดุๆ ตายแน่ๆ (คิดในใจ) ทำไงดี

            ระหว่างที่กำลังคิดด้วยความวุ่นวายใจนั้น...ก็มีเสียงนุ่มๆจากคุณลุงที่นั่งเยื้องไปแถวหน้าบอกว่า นี่เอ้า มาเอาเงินนี่ ลุงออกให้...

            คุณลุงคงเห็นท่าทางลุกลี้ลุกลนของผู้เขียน หรือจะคิดเป็นอย่างอื่น เช่น ยัยคนนี้ไม่ยอมจ่ายค่ารถ ...ฯลฯ ก็ไม่ทราบได้  คนเก็บเงินเดินไปเก็บเงิน คุณลุงส่งตั๋วรถเมล์มาให้ ผู้เขียนรับและยกมือไหว้พร้อมกล่าว “ขอบคุณมากค่ะ” ในใจคิดต่อไปอีกยาวเหยียด...และคิดว่า 

“คุณลุงช่าง...ใจดี” 



            วันนั้นตั้งใจไว้ว่า...ต่อไปจะต้องมีสติให้มากขึ้น อย่าลืมอะไรอีก ... และจะหาโอกาสช่วยคนที่เขาอยู่ในสภาวะ อิหลักอิเหลื่อเหมือน ๆ กันกับเราเป็นการตอบแทน “คุณลุงใจดี”


            เมื่อวานซืน ขึ้นรถเมล์สาย 12 พร้อมๆ กับคนที่ยืนรอที่ป้ายรถเมล์เดียวกัน สังเกตเห็นเขาสะพายแผ่นไม้ น่าจะเป็นแผงขายสลากกินแบ่ง เมื่อขึ้นรถแล้ว จึงเห็นว่าเขามีขาพิการ เดินกะเผลกๆ นึกนิยมในใจ แม้พิการร่างกายแต่ใจสู้และพยายามพึ่งตนเอง ผู้เขียนจ่ายเงินแล้วจึงสังเกตเห็นอีกครั้งว่า “เขา” ยังค้นหาเงินวุ่นวายตรงนี้ตรงนั้น...

            จึงแอบกวักมือเรียก คนเก็บเงิน พยักเพยิดให้มาเก็บเงินกับตัวเอง ไม่อยากส่งเสียงเกรงว่าเขาจะอาย กระเป๋ารถเมล์หน้าบึ้งพูดขึ้นเสียงดังว่า....

            “ไม่เป็นไรหรอก...ไม่เก็บเงินเขาหรอก”... คุณกระเป๋ารถเมล์หน้าบึ้ง แต่ใจสวย เดินมาคุยต่อว่า รถสายนี้มีคนพิการ คนยากจนขึ้นเยอะ เพราะผ่านสภาสังคมสังเคราะห์และสมาคมทหารผ่านศึก (ใกล้อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ) แต่ก่อนก็หงุดหงิดเหมือนกัน จนมาเจอคน "คนหนึ่ง" ดูท่าทางก็แต่งตัวธรรมดาๆ ไม่ได้ร่ำรวยอะไร แต่มักจะออกเงินค่ารถให้กับคนเหล่านี้ จนหลังๆ เธอบอกว่าก็เลยคิดว่า... น่าจะต้องช่วยเหลือโดยไม่เก็บเงินค่ารถคนพิการคนยากจนบ้าง


            ฟังแล้วก็ยิ้ม อิ่มใจ... อืม...ความดีของคนๆหนึ่งนี่ ส่งต่อและจับใจคนอื่นๆ ได้เหมือนกันนะ


            เดิมที...พอจะทำดีอะไรสักเรื่อง ก็คิดแล้วคิดอีก เกรงว่าคนอื่นจะมองว่า “ทำดีเอาหน้า” คิดแบบอายๆเหนียมๆว่า “ทำดีอย่าให้เด่นจะเป็นภัย” ต้องแอบหลบๆซ่อนๆ ทำ (เป็นงั้นไป) ทั้งที่การทำความดีนั้น ดีกว่าการทำไม่ดีแน่ๆ (ไม่ว่าจะ...ไม่คิดอะไรหรืออยากเอาหน้าก็ตามที)

          ส่วนคนที่มักวิพากษ์วิจารณ์ว่า คนนี้คนนั้นทำดีเอาหน้า อยากดัง ขี้โม้... เขาก็คิดตามประสบการณ์ของเขาซึ่งอาจเคยเจอแบบนั้นมา หากเราไม่เป็น ก็ไม่ต้องไปคิดอะไรให้ปวดใจ อยากทำดีก็ทำเลย


อวดดีกันมาก ๆ ดีกว่า...อวดเลว...นี่นา


         ลงจากรถเมล์ด้วยรอยยิ้ม คิดต่อไปว่า...ได้อะไรดีๆ จากรถเมล์ทุกทีเลย เสียดายนิดเดียว...ไม่ได้จ่ายเงินค่ารถให้คนๆ นั้น เลยยังไม่ได้ตอบแทน “คุณลุงใจดี” ตามที่ตั้งใจ...


บอกตัวเองว่า... ครั้งหน้าก็แล้วกันนะ...



หมายเลขบันทึก: 503853เขียนเมื่อ 28 กันยายน 2012 17:48 น. ()แก้ไขเมื่อ 3 ตุลาคม 2012 20:33 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (28)

อวดดี ... อวดความดี เพราะมีความดี ที่จะอวด นะคะ

ขอบคุณ บทความดีดีนี้นะคะ

ความดีของคนๆหนึ่งนี่ ส่งต่อและจับใจคนอื่นๆ ได้เหมือนกันนะ

absolutely yes !

สวัสดีครับ

ทราบมาว่าโก๊ะๆ แต่ไม่ทราบว่าถึงขนาดนี้ อิๆๆๆๆๆๆ

ตอนเด็กๆ เคยขึ้นรถเมล์แล้วพยายามไม่ให้คนเก็บตังผ่านมา เพราะมีตังอยู่น้อย...

 

บางครั้งก็ต้องอวดดีบ้าง บางครั้งก็ต้องแอบดีบ้าง

ดูตามกาลเทศะครับ

คงมีเพื่อนร่วมก๊วนขึ้ลืมเยอะนะคะ อย่างน้อยก้อดิฉัน 1 คนค่ะ ภูมิใจในตัวคุณนะคะ มีความดีติดค้างในใจและต้องใช้คืน หากทุกคนคิดได้เหมือนกัน โลกนี้จะน่ารักขนาดไหนนะ

ความเป็นไปในแต่ละวัน ทำให้คนมีโอกาสทำทั้งความดี ทั้งความผิดพลาด ทั้งบาป และบุญ เพียงแต่ "ทำดีไม่ต้องอายใคร" คนดี ทำดีแสนง่ายดาย คนไม่ดี ทำไม่ดีแสนง่ายดาย เช่นกันค่ะ

เค้าบอกว่า ทานถั่วซะหน่อย ช่วยให้ความจำดีขึ้นค่ะ

ขอบคุณพี่ Blank ...Dr. Ple  ค่ะ

อวดความดี กันเพื่อให้เป็นกำลังใจ

คนจะได้มีกำลังใจและได้แรงบันดาลใจที่จะทำความดี...กันค่ะ  :)

 

สวัสดีค่ะคุณครู Blank ธ.วั ช ชั ย

สงสัยวันนี้คุณครูลืมรหัสผ่านเข้า GTK หายไปทั้งวันเลย...ฮาๆๆๆ

เรื่องโก๊ะๆ มีอีกเยอะ เล่าไม่ไหวค่ะ

และเห็นด้วยกับความคิดของคุณครูค่ะ...

"บางครั้งก็ต้องอวดดีบ้าง บางครั้งก็ต้องแอบดีบ้าง ดูตามกาลเทศะครับ"

ขอบคุณค่ะ



  • อวดดีแบบยะโส กับอวดความดี บางครั้งก็ดูเหมือน ดูต่าง จนเราต้องดูที่ผลเป็นหลักจึงจะทราบได้นะคะ
  • หากความดีนั้นดีจริง คงเป็นลูกโซ่ให้ผู้อื่นเดินตามค่ะ

..ยายธี..เคยพบ..เด็กสาวๆใจดี..ลุก..ให้ยายธีนั่ง..บนรถเมล์...แล้วเธอ..ก็..นั่งตักเพื่อนเธอ..(ยายธีเลย..ออกค่ารถเมล์ให้ทั้งสองคนเลย..อ้ะะๆๆๆ..ประทับใจ..มาจนทุกวันนี้..เจ้าค่ะ..เด็กไทยใจดี..เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่..จริงๆนะเจ้าคะ.....

เรื่องลืมและสะเพร่านี่เป็นความสามารถเฉพาะตัวของผมด้วย..ไม่ห้ามลอกเลียนแบบด้วยครับ

สวัสดีค่ะพี่ Blank Bright Lily

คิดว่า (อาจคิดไปเอง) ตัวเองเป็นคนโชคดีค่ะ เพราะบางเรื่องบางสิ่งไม่ควรได้ กลับได้รับ มีครอบครัวที่ดี เพื่อนที่ดี และได้รับความเมตตาจากคนอื่นๆเสมอ จึงคิดเสมอว่า "ต้องตอบแทน" ให้แก่คนอื่นๆ และสังคมบ้าง

เรื่องทำดีไม่ต้องอายใครนี้ ก็สอนหลานๆเสมอค่ะ ให้อวดสิ่งที่ดี ไม่ใช่เพื่อยกตนข่มท่าน แต่เพื่อให้เป็นกำลังใจที่จะทำความดีต่อ และให้เรียนรู้ที่จะ อนุโมทนาในความดีของคนอื่นๆด้วย

สงสัยต้องไปหาถั่วมาทานมากขึ้นแล้ว จะได้ความจำดีขึ้น...ฮาๆๆๆ

ขอบคุณค่ะ  :)

 

สวัสดีค่ะคุณ Blank Sila Phu-Chaya

ความดีนั้นส่งต่อกันได้จริงๆ ค่ะ

ขอบคุณค่ะ  :)

สวัสดีค่ะคุณหยั่งราก ฝากใบ

มาอ่านบันทึกนี้ด้วยใจที่อิ่มเอิบเช่นกันค่ะ

แค่เราคิดจะให้ก็สุขใจมากมายแล้วค่ะ คราวหน้าเอาใหม่ค่ะจะได้มีความสุขทุกวัน ;)

  • แค่นึกก็อิ่มเอมใจแล้ว..แม้ยังไม่ได้ทำ นะคะ
  • คิดถึงเสมอค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ Blank ยายธี

เด็กๆ ปัจจุบันเขาน่ารักและมีจิตสาธารณะนะคะ

ไว้เจอกันจะพาคุณยายธีขึ้นรถเมล์ฟรีนะคะ  :)

สวัสดีค่ะท่าน Blank สล่ากวาม

ส่วนตัวเป็นคน "หมกมุ่น" ค่ะ คิดหรือทำอะไรก็จะอยู่กับเรื่องนั้นจนทิ้งเรื่องอื่นไปหมด เคยนั่งทำงาน-อ่านหนังสือรวดเดียว 7 ชั่วโมง โดยไม่รู้ตัว รู้่ตัวอีกครั้งเมื่อหิวน้ำหิวข้าวและแสบท้องค่ะ

เป็นอันว่าหากทำ คิด อะไร... เรื่องอื่น ลืมหมดเลยค่ะ  :)

 

ขอบคุณคุ่ะคุณ Blank ...ปริม pirimarj...

จริงค่ะ แค่คิดจะให้ก็มีความสุขขึ้นมาแล้ว...

ไม่เป็นไร คราวหน้าคงมีโอกาสแน่ๆ ค่ะ  :)

สวัสดีค่ะพี่ติ๋ม Blank กาญจนา สุวรรณเจริญ

ขอบคุณที่มาทักทายค่ะ เราได้คุยกันบ่อยๆ แต่ไม่ใช่โปรไฟล์นี้นะคะ  :)

วันนี้ก็มีเรื่องให้ร้อนใจ กับความลืมง่าย  มาอ่าน ลืมกระเป๋าสตางค์  ก็เมื่อเช้าหากระเป๋าตังค์ ตั้งนานว่าอยู่ไหน ขึ้นลงบ้านหาในรถ ก็หาไม่พบ กลับไปดูในรถอีกครั้ง ก็อยู่ในรถแต่ผิดที่ที่เคยวาง ค่ะคุณลุงใจดี คงมองออกล่ะค่ะว่า ลืมเงินมาจากบ้าน ทำดีด้วยใจไม่คาดหวังอะไร อิ่มใจเสมอค่ะ

 

สวัสดีค่ะพี่Blank กานดาน้ำมันมะพร้าว

วิธีแก้การลืมที่น้องค้นพบคือต้องทำทุกเรื่องให้เป็น "ระบบ" ห้ามข้ามขั้นตอน แต่ก็อีกนะคะ เวลาที่ยุ่งหรือรีบๆด้วยอะไรสักเรื่องหนึ่ง เราก็ลืมได้เหมือนกัน

ขอบคุณพี่ดาค่ะ  :)

ภาพเปิดเรื่องสวยดีครับ

สวัสดีค่ะคุณครู

เหมาะกับชื่อ "คลังความสุข" ไหมคะ 

ขอบคุณค่ะ  :)

  • ชอบเรื่องดีๆแบบนี้
  • ทำให้มีพลังในการทำความดีต่อไปครับ

ยินดีด้วยค่ะ หลายครั้งการทำความดี เพียงแค่คิดก็ได้บุญแล้ว โอกาสยังมีอีกนะคะ

สวัสดีค่ะอ.Blank ขจิต ฝอยทอง

ส่วนตัวก็ชอบเล่าเรื่องดีๆ จรรโลงใจนะคะ เรื่องไม่ค่อยดี อ่านแล้วไม่สบายใจ ทุกข์ใจนี่ หากไม่จำเป็น (บางครั้งต้องเล่าเพื่อจุดประสงค์เฉพาะ) จะเลี่ยงค่ะ

สู้ๆ ค่ะ อยากทำดี ต้องไม่ท้อค่ะ :)

ขอบคุณค่ะคุณ Blank tuknarak 

แค่คิดจะทำดี ก็ได้บุญแล้ว...จริงที่สุดค่ะ แต่หากได้ทำตาที่คิดอย่างมุ่งมั่นเสียสละ...ยิ่งดีใหญ่เลยค่ะ :)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท