สะบันงา_สอง

ความรัก อาศัยความจากพราก จึงปรากฏ

ฉันมีคนรักสองคน

คนหนึ่งคือคุณ
อีกคนหนึ่งนั้นคือคุณ

คุณพบฉันสายเกินไป
เมื่อแต่งงานไปแล้วทั้งคุณและฉัน

คุณพบฉัน แต่งงานกับฉัน
และวันหนึ่งมาขอหย่า ไม่ขาด จากฉัน

คุณเฝ้าถามถึงอิสรภาพของฉัน
คุณไม่แน่ใจในตัวฉัน

คุณยังอยู่ใกล้ ๆ กับฉัน
บางครั้งอยู่ร่วมชายคาในบ้านหลังเดิม
แต่เราเป็นเพียงเพื่อนรักกัน

คุณและฉันเป็นยิ่งกว่าเพื่อน
เราผูกพันกันมากกว่าเพื่อนแต่ยังไม่ใช่คนรัก

คุณเป็นเพื่อนดีกว่าเมื่อเป็นคนรัก
เราผูกพันกันมากกว่าเดิม

ฉันมีคนรักสองคน

คนหนึ่งคือคุณ
อีกคนหนึ่งนั้นคือคุณ


หากฉันรักคุณคนเดียว

คุณซึ่งอยู่ห่างไกลเหลือเกิน
ไกล และคงไม่มีวันนั้น

วันที่ได้พบกัน

 

[แสงแห่งความดี...]

ความรักจากภายนอกและภายในใจเลยใช่มั้ยตรับ

[ภูสุภา]

 :-)

[ภูสุภา]

 

	tuknarak
	ชยพร แอคะรัจน์
	ณัฐรดา
	ปณิธิ ภูศรีเทศ
	noktalay
	ยายธี

 Thanks so much for flowers,

Sa-bun-nga,  :-)