หน้าที่ ที่เลือกไม่ได้
ไม่มีศิษย์ที่ไหนในโลกนี้ จะเก่งดีมีวินัยไร้ปัญหา
มีต้นทุนคุณธรรมเหนือตำรา ไม่ต้องมาเรียนรู้จากครูเลย
หากแต่ศิษย์ยุคใหม่ไร้ที่พึ่ง ปัญหาจึงมากเกินจะเมินเฉย
สังคมเปลี่ยนแปลงไปไม่เหมือนเคย ครูต้องเงยหน้าสู้รู้อาการ
หน้าที่ครูคือให้ไม่เลือกศิษย์ ทุกชีวิตผิดถูกคือลูกหลาน
จะยากดีมีจนคนขอทาน ศิษย์คืองานของครูอยู่ร่ำไป
ถึงเกเรก้าวร้าวไม่เข้าห้อง จะตั้งท้องหรือติดยามาจากไหน
จะพูดจาไม่น่ารักสุดหนักใจ ครูต้องคอยแก้ไขให้แนวทาง
ครูจึงควรทำใจให้ได้ว่า ศิษย์ยิ่งด้วยปัญญาอย่าทิ้งขว้าง
สู้อดทนทำใจให้เป็นกลาง ช่วยสะสางสร้างสรรค์เป็นขั้นตอน
ไม่มีศิษย์จะมีครูอยู่ใยหนอ ใครจะรอเรียนรู้ให้ครูสอน
ลูกศิษย์สร้างปัญหาควรอาทร ศิษย์ให้ดีเสียก่อนอย่านอนใจ
จาก สุรินทร์ พาหุบุตร
ครูจึงควร...ทำใจให้ได้ว่า ..... ศิษย์ยิ่งด้วย....ปัญญา....อย่าทิ้งขว้าง .....
ชอบตอนนี้ / ประโยคนี้มากค่ะ ท่านอจ. .... เพราะครูส่วนใหญ่ .... ชอบแต่เด็กเรียนเก่ง เรียนดี นะคะ
ขอบคุณบทกลอยสอนใจ นี้นะคะ
เรียน อาจารย์สุขาติ ที่เคารพ
ผมลองใส่ ดนตรี เพลงแหล่ ของ ไวพจน์ เพชรสุพรรณ
ปรากฎว่า ลงตัว และ เพราะมาก
ขอบคุณ นะครับ
ยินดีครับ ถ้ายังไงส่งมาให้ผมฟังด้วยนะครับ [email protected]